Чӣ тавр ба бадӣ мағлуб шудан мумкин аст? Ба қалби покизаи Марям ва писараш Исо бахшида шудааст

Мо дар замоне зиндагӣ мекунем, ки ба назар чунин менамояд, ки бадӣ кӯшиши ғолиб шуданро дорад. Чунин ба назар мерасад, ки торикӣ ҷаҳонро фаро мегирад ва васвасаи таслим шудан ба ноумедӣ ҳамеша вуҷуд дорад. Бо вуҷуди ин, дар байни ин апокалипсиси дарпешистода, Марями бокира ба мо паёми умедро пешниҳод кард: қудрати мард он маҳдуд аст ва мо метавонем дар тақдис ба дили поки вай ва дили писараш Исои Масеҳ паноҳ ёфтем.

Худо ва Шайтон

Хонуми мо инро борҳо ба мо нишон додааст сатана вай озод аст, ки дар ҷаҳон амал кунад, бади худро паҳн кунад ва кӯшиш кунад ҷонҳоро фирефтан инсон. Аммо, ин суханон на бояд сабаби тарс ва наздикшавї, балки барои фаҳмиш ва имон. Вирго ба мо нишон дод, ки дили ӯ ва писараш паноҳгоҳи амн мебошанд, ки мо метавонем тасаллӣ ва муҳофизат ҷӯем.

Чӣ тавр ба мағлуб кардани бадӣ

Маҳдудияти қудрати бадӣ дар он аст, кивай нури некй хамеша пурзуртар аст. Марями бокира дар муборизаи абадии худ бар зидди бадӣ, моро ташвиқ мекунад, ки шафоати ӯро қабул кунем ва файзи Худоро, ки аз вай мегузарад, қабул кунем. Шайтон метавонад тавоно ба назар расад, аммо вай танҳо аст ходими бадӣ, девонае, ки бо бузургӣ ва ишқи бепоёни Худованд бархӯрд мекунад.

Фаришта ва шайтон

Тақдиди мо ба дили поки Хонуми мо ва Исои Масеҳ ба мо қувват мебахшад ба васвасаҳо муқобилат кунед аз ҷаҳон. Дили Марями бокира пок ва беайб, паноҳгоҳи амн аст, ки ҷони мо дар он оромӣ ва оромӣ пайдо мекунад. Дар дили он мо меёбем муҳаббат, шафқат ва ҳидояти модари ғамхор, ки дар роҳи моро ҳамроҳӣ мекунад Феод.

Такдиди дили мо ба дили Исои Масеҳ маънои амуҳаббаташро қабул кунед ва файзи Ӯ дар ҳаёти мо. Маҳз бо ҳамин тақдис мо худро ба дасти Худои Ҳай меканем ва асбоби муҳаббати Ӯ дар ҷаҳон мешавем.

Дар ҷаҳоне, ки ба назар чунин менамояд, ки бадӣ кӯшиши ғолиб шуданро дорад Мадонна ба мо панохгохи амн ва имконият медихад, ки ба мукобили куввахои зулмот мубориза барем. Ба мо лозим нест таслим шудан тарс ё ноумедӣ, аммо мо бояд худро тарк кунем таваккал ва имон ба Худо. Қувваи бадӣ маҳдуд аст ва бо роҳнамоии Бонуи мо ва дахолати пурмуҳаббати ӯ, мо метавонем дар ҳама мубориза бар зидди бадӣ ғолиб ояд.