Ҳама чизест, ки шумо дар бораи муқаддасон дар калисои католикӣ медонед
Як чизе, ки калисои католикро ба калисоҳои ортодоксии шарқӣ муттаҳид мекунад ва онро аз аксари мазҳабҳои протестантӣ ҷудо мекунад, садоқат ба муқаддасон, он мардон ва занони муқаддас, ки дар ҳаёти масеҳии намунавӣ зиндагӣ мекарданд ва пас аз марг, ҳоло дар ҳузури Худо дар осмон. Бисёр масеҳиён - ҳатто католикҳо - ин садоқатро нодуруст мефаҳманд, ки ба эътиқоди мо асос ёфтааст, ки чӣ тавре ки ҳаёти мо бо марг ба охир намерасад, инчунин муносибати мо бо ҳамроҳони худ дар Бадани Масеҳ пас аз марги онҳо идома меёбад. Ин Ҷамъияти муқаддасон ба дараҷае муҳим аст, ки он мақолаи имон дар ҳама эътиқодҳои масеҳӣ, аз замони эътиқоди ҳаввориён аст.
Авлиё чист?
Муқаддасон, дар асл, онҳое мебошанд, ки Исои Масеҳро пайравӣ мекунанд ва мувофиқи таълимоти ӯ зиндагӣ мекунанд. Онҳо дар Калисо содиқанд, аз ҷумла онҳое, ки ҳанӯз зиндаанд. Аммо, католикҳо ва православҳо низ ин истилоҳро ба таври қатъӣ истифода мебаранд, ки махсус ба мардон ва занони муқаддас ишора мекунанд, ки тавассути ҳаёти фавқулоддаи некӣ аллакай ба осмон ворид шудаанд. Калисо чунин мардон ва занонро тавассути раванди канонизатсия эътироф мекунад, ки онҳоро ҳамчун намуна барои масеҳиёне, ки то ҳол дар рӯи замин зиндагӣ мекунанд, дастгирӣ мекунад.
Чаро католикҳо ба муқаддасон дуо мегӯянд?
Мисли ҳамаи масеҳиён, католикҳо ба ҳаёти пас аз марг боварӣ доранд, аммо калисо инчунин ба мо таълим медиҳад, ки муносибати мо бо дигар масеҳиён бо марг тамом намешавад. Онҳое, ки мурдаанд ва дар ҳузури Худо дар осмонанд, метавонанд барои мо аз Ӯ шафоат кунанд, ҳамон тавре ки ҳамимонони мо, ки дар рӯи замин ҳастанд, вақте ки онҳо дар ҳаққи мо дуо мегӯянд. Дуои католикӣ ба муқаддасон як шакли муошират бо он муқаддасон мардон ва заноне мебошад, ки пеш аз мо буданд ва эътирофи "Ҷамъияти муқаддасон" зинда ва мурда.
Сарпарасти муқаддас
Имрӯзҳо чандин амалҳои калисои католикӣ ба мисли садоқат ба муқаддасони парҳезӣ нодуруст фаҳмида мешаванд. Аз рӯзҳои аввали калисо, гурӯҳҳои содиқ (оилаҳо, калисоҳо, минтақаҳо, кишварҳо) як шахси махсусан муқаддасро интихоб карданд, ки ба ҳаёти ҷовидонӣ гузашт, то ки онҳо дар назди Худо шафоат кунанд.Одатҳои номгузории калисоҳо ба шарафи муқаддасон ва интихоби номи муқаддас ҳамчун Тасдиқ ин садоқатро инъикос мекунад.
Духтурони калисо
Духтурони калисо муқаддасоне мебошанд, ки бо ҳимоя ва шарҳи ҳақиқатҳои эътиқоди католикӣ шинохта шудаанд. Сиву панҷ муқаддас, аз ҷумла чаҳор муқаддас, табибони калисо шудаанд, ки тамоми давраҳои таърихи калисоро дар бар мегиранд.
Литони муқаддасон
Литани муқаддасон яке аз қадимтарин намозҳо дар истифодаи доимӣ дар калисои католикӣ мебошад. Литани муқаддасон маъмулан дар ҳама Рӯзҳои муқаддасон ва Писҳо Посбонон дар шанбеи муқаддас хонда мешавад, ки дуои олиҷанобест, ки дар тӯли сол истифода баред ва моро ба Иттиҳоди муқаддасон пурра ҷалб намоед. Литанияи муқаддасон ба намудҳои гуногуни муқаддасон муроҷиат мекунад ва намунаҳои ҳар якро дар бар мегирад ва аз ҳамаи муқаддасон дар алоҳидагӣ ва якҷоя хоҳиш мекунад, ки дар бораи мо, масеҳиён, ҳангоми сафари ҳаҷӣ дар замин дуо гӯем.