26 СЕНТЯБРЬ Муқаддасон Косма ва Димяно. Дуое, ки имрӯз гуфта мешавад

Эй табибони шарифи муқаддас, Космас ва Дамиан, ки санъати шуморо асбоби садақа ва василаи муртад гардонидаанд ва бо хуни шумо имони ба Масеҳ доштаро тасдиқ кардаанд, мо ба шафоати пурқудрати шумо бо эътимод муроҷиат мекунем. Барои мо аз Худованд имони устувор ва фаъол, садақаи гарон, ғайрат дар ҷалоли Худо ва некии бародаронамонро ба даст оред. Зеҳнро равшан кунед ва дасти онҳоеро равона кунед, ки ба ҷони мо ва бадани мо ғамхорӣ мекунанд. Инчунин барои мо ба даст оред, ки пас аз гузаштани ҳаёти масеҳӣ мо метавонем атои сабри охиринро ба даст орем, ки моро бо шумо ва ба ҳамаи баракатдиҳандагон дар рӯъёи ҷовидонаи Худо пайваст мекунад.

Ба ҳамаи шумо Шаҳидони муқаддаси биҳишт ва ба тариқи мушаххасе ба шумо, муқаддасон табибон Косма ва Дамиано, нигоҳи худро ба мо бо таассуф нигаред ва то ҳол дар ин водии дард ва бадбахтӣ саргардонед. Шумо акнун аз шӯҳрате, ки бо коштани корҳои нек дар ин замини ғурбат ба даст овардаед, лаззат мебаред. Худо акнун подоши меҳнати шумо, ибтидо, ҳадаф ва охири ҷалоли шумост. О. Рӯҳҳои муборак, Шаҳидони калисо ё таватургҳои пурқудрат Космас ва Дамиан, барои мо шафоъат кунед! Бигзоред, ки ҳамаи мо пайравии шуморо содиқона пайравӣ намоем, намунаҳои ғайрат ва муҳаббати гарму ҷӯшон ба Исо ва ҷонҳои шуморо пайравӣ намоем, фазилатҳои шуморо дар худ нусхабардорӣ намоем, то рӯзе мо дар ҷалоли ҷовидон ширкат варзем. Ҳамин тавр бошад.