Мулоқот ба рӯҳи муқаддас

Эй Муҳаббати Рӯҳулқудс, ки аз ҷониби Падар ва Писар сарчашмаи бепоёни файз ва ҳаёт аст, ман мехоҳам шахсамро, гузаштаам, ҳозираи ман, ояндаи ман, хоҳишҳоям, интихобҳо, қарорҳоям, фикрҳои ман, меҳру навозишҳо, ҳамаи он чизе, ки ба ман тааллуқ дорад ва он чизе ки ман ҳастам. Ҳамаи онҳое, ки ман вомехӯрам, ва ман фикр мекунам, ки ман медонам, ки ман дӯст медорам ва ҳама чизеро, ки зиндагии ман бо онҳо робита хоҳад кард, ҳама чиз бо қудрати нури шумо, гармӣ ва оромии шумо баракат медиҳад. Ту Худованд ҳастӣ ва ҳаёт мебахшӣ ва бе қуввати ту ҳеҷ чизе бегуноҳ нест. О Рӯҳи муҳаббати абадӣ ба дили ман даромада, онро таҷдид кунед ва боз ҳам бештар ба қалби Марям табдил диҳед, то ки ман ҳоло ва то абад маъбад ва хаймаи ҳузури илоҳии шумо бошам.