Моҳи август ба Худо Падар садоқат: илтиҷо барои файз

Нафрат,
дили мо дар торикии амиқ аст,
ба ҳар ҳол он ба дили ту бастааст ..
Дили мо байни шумо ва шайтон меҷангад;
нагузоред, ки ин тавр бошад.

Ва то даме ки дил
дар байни некиву бадӣ ҷудо шудааст
бигзор он бо нури шумо мунаввар шавад ва муттаҳид шавад.
Ҳеҷ гоҳ инро ба мо роҳ надиҳед
шояд ду муҳаббат бошад,
ки ду эътиқод ҳеҷ гоҳ наметавонанд ҳамзистӣ кунанд
ки ҳеҷ гоҳ дар байни мо вуҷуд дошта наметавонад:
дурӯғ ва самимият, муҳаббат ва нафрат,
ростқавлӣ ва беинсофӣ, фурӯтанӣ ва мағрурӣ.

Ба мо кӯмак кунед, то дар дили мо
мисли кӯдак, назди ту бархез,
бигзор дили моро осоиштагӣ фаро гирад
ва шумо ҳамеша барои он ҳасрати худро доред.

Ин иродаи муқаддас ва муҳаббати худро ба ҷо оваред
дар мо хонае пайдо кунед, ки мо дар ҳақиқат мехоҳем
фарзандони худ бош.
Ва вақте ки, Худовандо,
мо намехоҳем, ки фарзандони ту бошем,
орзуҳои гузаштаи моро ба ёд оред
ва ба мо кӯмак расонед, ки шуморо бори дигар қабул кунем.

Мо ба шумо дилҳоро боз мекунем
то ки муҳаббати муқаддаси шумо дар онҳо сокин бошад.
Мо ҷони худро ба рӯи шумо мекушоем
аз они шумо шавад
Раҳмати муқаддас
ки ин ба мо кӯмак мекунад, ки ҳама гуноҳҳои худро равшан бинем
ва ин ба мо мефаҳмонад, ки он чизе, ки моро наҷис мекунад, гуноҳ аст.
Худоё, мо мехоҳем фарзандони ту бошем,
фурӯтан ва садоқатманд барои ба фарзандони самимӣ ва азиз шудан,
ҳамон тавре ки танҳо Падар метавонист ба мо орзу кунад.

Ба мо, Исои бародари мо, кумак кунед, ки омурзиши Падарро ба даст орем
ва ба мо кӯмак кунед, ки ба ӯ некӣ кунем

Исо, ба мо кӯмак кун, то хуб фаҳмем, ки Худо ба мо чӣ медиҳад
зеро баъзан мо кори хуберо ба назар гирифта, даст мекашем
3 ҷалол аз Падар