Ваъда ба ҳафтшанбеи аввали моҳи мо барои азизи мо рафтанд

Ба ифтихори ҷароҳатҳои муқаддас ва ҷонҳои партофташудаи Пургур

Рӯзи душанбе рӯзи бахшида ба ҳуқуқи овозҳо дар Пургурат мебошад.

Хоҳишмандон метавонанд ҳафт душанбеи аввали моҳ бо шубҳа барои ҷонҳои партофташудаи Пургурат пешниҳод кунанд.

Мо тавсия медиҳем, ки ҳар рӯзи душанбеи моҳ дар бораи оташи Масеҳ мулоҳиза ронем ва ба манфиати фавтидагон шафоат намоем, барои хизматҳои ҷароҳатҳои муқаддаси Худованди мо Исои Масеҳ, ки ганҷи ганҷҳо барои ҷонҳои Пургур мебошанд.

Мо ҳар рӯзи душанбе тавсия медиҳем, ки

-дар Маскав ҳузур доштан ва муошират кардан (пас аз эътирофи хуб);

- Дар бораи оташи Масеҳ мулоҳиза кунед;

- ҷароҳатҳои муқаддаси Исоро эҳтиром кунед;

- пеш аз SS пешниҳод вақти ибодат. Сакраменто, дар раъйдиҳии ҷонҳои партофташудаи Пургурия.

Ин ҷонҳое, ки аз дуоҳои мо манфиати зиёд хоҳанд гирифт, бешубҳа дар ҳаққи мо дуо мегӯянд ва моро подош хоҳанд дод.

РӮЗИ 1-УМ:

бахшида ба шарафи балои муқаддаси дасти рост;

РӮЗИ 2-УМ:

бахшида ба шарафи балои муқаддаси дасти чап;

РӮЗИ 3-УМ:

бахшида ба шарафи балои муқаддаси пои рост;

РӮЗИ 4-УМ:

бахшида ба шарафи балои муқаддаси пои чап;

РӮЗИ 5-УМ:

бахшида ба ифтихори Санта Пиага дел Костато;

РӮЗИ 6-СОЛА: бахшида ба эҳтироми ҷароҳатҳои муқаддас, ки дар бадан паҳн шудааст, ва аз ҷумла, китфи;

РӮЗИ 7-МО: бахшида ба ҷашни захмҳои муқаддаси Кейп, ки аз тоҷи дардноки хорҳо ба вуҷуд омадааст.

Баъзе аз оятҳо аз оташи Масеҳ:

Ҷн 19, 1-6: [1] Пас Пилотус Исоро гирифта, тозиёна зад. [2] Ва сарбозон тоҷе аз хор бофта, ба сараш ниҳоданд ва ҷомаи арғувон ба ӯ пӯшонданд; пас онҳо пешопеши ӯ омада гуфтанд: [3] "Салом, эй Подшоҳи Яҳудиён!" Ва онҳо ба вай заданд. [4] Дар ин миён Пилотус боз баромада, ба он saidо гуфт: "Инак, Ман вайро ба назди шумо бароварда истодаам, то бидонед, ки ман дар вай ягон айбе наёфтам". [5] Он го Jesus Исо, ки та theи хордор ва ҷомаи арғувон дар бар дошт, берун омад. Пилотус ба онҳо гуфт: «Инак мард!» [6] Саркоҳинон ва посбонон вайро дида, фарёд заданд: "Ӯро маслуб кунед, маслуб кунед!" [...]

Jn 19, 17: [17] Пас Исоро бурданд ва ӯ салибро бардошта, ба ҷои косахонаи сар, ба номи ибронӣ, ки Голгота ном дошт, [18] он ҷо ӯро маслуб карданд ва ҳамроҳи ӯ ду нафари дигарро, яке аз як тараф ва дигаре аз тарафи дигар ва Исо дар мобайн. [...]

Ҷн 19, 23-37: [23] Пас сарбозон, ҳангоме ки Исоро ба салиб мехкӯб карданд, либоси ӯро гирифтанд ва чор қисм карданд, барои ҳар як сарбоз як тан ва ҷома. Акнун он курта бефарқ буд, аз як боло аз боло ба поён бофта мешуд. 24 Пас, он amongо ба якдигар гуфтанд: «Биёед онро канда партоем, балки ќуръа партоем, то бубинем, ки кї онро мегирад». Навишта чунин ба амал омад: Онҳо либоси маро ба ҳам тақсим карданд ва бар ҷомаи ман қуръа партофтанд. Ва сарбозон инро карданд.

[25] Модараш, хоҳари модараш Марям аз Клеопа ва Марями Маҷдалия дар салиби Исо буданд. Исо бо модар ва шогирди дӯстдоштааш дар паҳлӯи вай истода, ба модар гуфт: «Эй зан! Инак писари ту». [26] Ва ба шогирд гуфт: "Инак модари ту!" Аз ҳамон вақт он шогирд вайро ба хонаи худ бурд.

[28] Баъд аз ин, Исо, чун медонист, ки ҳама чиз аллакай ба анҷом расидааст, гуфт, ки Навиштаро иҷро кун: «Ман ташнаам». [29] Дар он ҷо кӯзаи пур аз сирко буд; пас онҳо исфанҷеро бо сирко тар кардашударо болои қамише гузошта, ба даҳонаш бурданд. [30] Ва пас аз гирифтани сирко, Исо гуфт: "Ҳамааш ба анҷом расид!" Ва сарашро хам карда, мӯҳлаташ гузашт.

[31] Ин рӯзи омодагӣ ва яҳудиён буд, то ки ҷасадҳо дар рӯзи шанбе дар салиб намонанд (дар асл рӯзи шанбе буд), аз Пилотус хоҳиш кард, ки пойҳояшонро шикаста, бигиранд. [32] Пас, сарбозон омада, пой oneои яке ва баъд он дигаре, ки бо вай маслуб шуда буд, шикастанд. [33] Аммо, ваќте ки ба назди Исо омаданд ва диданд, ки вай аллакай мурдааст, пой legsояшро нашикастанд, 34 вале яке аз сарбозон бо найза ба па hisлуи вай зад ва фавран хун ва об берун омад.

35 | 36 | Ва он касе ки дид, шаҳодат дод ва шаҳодати вай рост аст ва медонад, ки ӯ рост мегӯяд, то ки шумо низ имон оваред. [37] Ин ба он сабаб буд, ки Навишта ба амал омад: Ҳеҷ устухонҳо шикаста нахоҳад шуд. [XNUMX] Ва боз як ояти дигари Навиштаҷот боз мегӯяд: "Чашмони худро ба касе, ки найза задаанд, хоҳанд дид".