Садоқат ба бонуи мо Гвадалупе: илтимосе, ки имрӯз гуфта мешавад

Эй Модар! Шумо роҳҳоеро, ки аввалин башоратдиҳандагони Ҷаҳони Нав аз ҷазираҳои Гуанахани ва Ла Эспанола то ҷангалҳои Амазонка ва қуллаҳои Анд пайравӣ карда, ба Тиерра дел Фуэго дар ҷануб ва кӯлҳои бузург ва кӯҳҳои Шимол пайравӣ карданд, медонед. Он калисоро ҳамроҳӣ мекунад, вақте ки корашро дар халқҳои амрикоӣ пеш барад, то ки ҳамеша башорат диҳад ва рӯҳияи миссионерии худро нав кунад. Ҳамаи онҳоеро, ки ҳаёти худро ба кори Исо бахшидаанд ва Салтанати ӯро паҳн кунанд, ташвиқ кунед.

Эй бонуи ширини Тепейак, модари Гвадалупа! Мо ин шумори бешумори содиқонро, ки дар Амрико ба Худо дуо мегӯянд, пешкаш менамоем. Шумо, ки ба қалби онҳо ворид шудаед, хонаҳо, калисоҳо ва епархияҳои тамоми қитъаро тамошо ва тасаллӣ медиҳед. Боварӣ ҳосил кунед, ки оилаҳои масеҳӣ фарзандони худро ба тариқи намунавӣ аз рӯи имони Калисо ва муҳаббати Инҷил таълим медиҳанд, то онҳо яслии даъватҳои ҳаввориён бошанд. Имрӯз назаратонро ба ҷавонон равона кунед ва онҳоро ташвиқ кунед, ки бо Исои Масеҳ роҳ равед.

Эй бону ва модари Амрико! Имони бародарон ва хоҳарони оддии моро тасдиқ кунед, то онҳо дар тамоми соҳаҳои ҳаёти иҷтимоӣ, касбӣ, фарҳангӣ ва сиёсӣ мутобиқи ҳақиқат ва қонуни наве, ки Исо ба инсоният овардааст, амал кунанд. Ба тангии онҳое, ки аз гуруснагӣ, танҳоӣ, канорагирӣ ва ё ҷаҳолат азият мекашанд, назар кунед. Моро водор созед, ки фарзандони дӯстдоштаатонро дар онҳо шинохтед ва дар мо нерӯи хайрияро бедор кунед, то ба онҳо дар ниёзҳои онҳо кӯмак расонем.

Вирҷинияи муқаддаси Гвадалупа, маликаи сулҳ! Миллатҳо ва халқҳои қитъаро наҷот диҳед. Боварӣ ҳосил кунед, ки ҳама, ҳокимон ва шаҳрвандон, аз рӯи талаботи адолат ва эҳтироми ҳуқуқи инсон амал карда, дар озодии ҳақиқӣ зиндагӣ карданро омӯзанд, то сулҳ ба таври комил таҳким ёбад.

Ба шумо, бонуи Гвадалупа, модари Исо ва модари мо, тамоми меҳру муҳаббат, шаъну шараф ва ситоиши доимии писарон ва духтарони шумо!