Садоқат ба Марями Марқӯс: 8 чизҳое, ки шумо бояд дар бораи ӯ донед

МАРИЯМ БОКИРА ЯКЕ АЗ ЗАНХОИ БАХСОЛБОЗОР ДАР ТАЪРИХИ ДИН АСТ
Марям ё Марями бокира яке аз занҳои баҳсбарангезтарин дар таърихи дин аст. Мувофиқи Аҳди Ҷадид Марям модари Исо аст, вай як зани оддии яҳудӣ аз Носира буд ва аз ҷониби Худо ба таври бегуноҳ ҳомиладор шуда буд. Протестантҳо боварӣ доранд, ки вай бегуноҳ набуд, дар ҳоле ки католикҳо ва масеҳиёни православӣ бокираи ӯро эҳтиром мекунанд. Вай инчунин бо номи Марями Муборак, Марями муқаддас ва Марями бокира маълум аст. Инҳоянд чанд далелҳои ҷолибе, ки шумо бояд дар бораи зан донед.

МО ДАР БОРАИ МАРЯ ЧИ МЕДОНЕМ?
Мо қариб ҳама чизро дар бораи Марям аз Аҳди Ҷадид медонем. Ягона одамоне, ки дар Аҳди Ҷадид бештар зикр шудаанд, Исо, Петрус, Павлус ва Юҳанно мебошанд. Одамоне, ки Аҳди Ҷадидро хондаанд, шавҳараш Юсуф, хешовандонаш Закариё ва Элисобаъро мешиносанд. Мо инчунин Magnificat, сурудеро, ки ӯ месарояд, медонем. Дар китоби муқаддас инчунин гуфта мешавад, ки ӯ аз Ҷалил то теппа ва Байт-Лаҳм сафар кардааст. Мо медонем, ки вай ва шавҳараш ба маъбад, ки Исои кӯдаки навзод дар 12-солагиаш бахшида шуда буд, дидан карданд. Вай аз Носира ба Кафарнаҳум пиёда рафта, фарзандонашро бо худ гирифта, назди Исо меомад ва мо медонем, ки вай дар маслуб кардани Исо дар Ерусалим буд.

МАРИЯ – ЗАНИ ДАЛЕЛИ
Дар санъати масеҳии ғарбӣ, Марям аксар вақт ҳамчун шахси парҳезгор тасвир шудааст. Аммо, Марями Инҷил шахси тамоман дигар аст. Марям кӯшиш кард, ки Исоро аз душворӣ муҳофизат кунад ва вақте фаҳмид, ки бо Исо чӣ рӯй медиҳад, ӯ роҳбариро ба ӯҳда гирифт.Маҳз ӯ ҳамеша Исоро тела медод ва фишор медод, то шароб диҳад ва вақте ки Исо дар маъбад монда буд, ба ӯ наздик шуд. .

КОНСЕПЦИЯИ БЕКОР
Яке аз назарияҳои баҳсноктарин дар атрофи Марям Консепсияи бенуқсон аст. Мувофиқи Аҳди Ҷадид, ҳомиладорӣ ба ҳолати ҷинсии вай, вақте ки ӯ Исои Масеҳи Худовандро таваллуд кард, ишора намекунад. Дар байни католикҳо эътиқод ин аст, ки вай бо мӯъҷиза ҳомиладор шудааст, на бо алоқаи ҷинсӣ. Ба ин тариқ, вай бовар дорад, ки бегуноҳ аст ва ӯро барои Писари Худо модари мувофиқ мегардонад.

МАРИЯМ ВА БОКОРИИ У
Новобаста аз он ки Марям бегуноҳ аст ва бакорати ӯ ду самти асосии низоъ байни имондорон мебошанд. Масалан, ба гуфтаи протестантҳо, танҳо Исо бегуноҳ буд. Протестантҳо инчунин бар ин назаранд, ки Марям ба таври муқаррарӣ, пеш аз таваллуди Исо, аз шавҳараш Юсуф фарзандони дигар дошт.Аз тарафи дигар, анъанаи католикӣ таълим медиҳад, ки вай бегуноҳ ва ҳамеша бокира буд. Муноқишаро ҳеҷ гоҳ ҳал кардан мумкин нест, зеро дар Китоби Муқаддас далели бегуноҳ будани он вуҷуд надорад. Намуди зоҳирии бегуноҳ Марям як масъалаи анъанаи калисо аст. Бо вуҷуди ин, бокира будани ӯро Инҷили Матто исбот кардан мумкин аст. Дар он Маттео менависад: "Ҷузеппе то таваллуди писараш бо ӯ муносибатҳои издивоҷ надошт".

ХАМ ПРОТЕСТАНТХО ВА ХАМ КАТОЛИКХО ХУКУК ​​МЕКУНАНД
Вақте ки сухан дар бораи Марям меравад, протестантҳо боварӣ доранд, ки католикҳо бо ӯ хеле дур рафтаанд. Аз тарафи дигар, католикҳо боварӣ доранд, ки протестантҳо Марямро нодида мегиранд. Ва ба таври ҷолиб, ҳарду дурустанд. Баъзе католикҳо Марямро тавре таъкид мекунанд, ки ӯро ҳамчун шахси илоҳӣ тасаввур кардан мумкин аст, ки ин барои протестантҳо нодуруст аст, зеро онҳо боварӣ доранд, ки вай ҷалол аз Исоро мегирад.Протестантҳо эътиқоди худро бар Исо, Марям ва ҳама чизҳои марбут ба дин танҳо бар асоси Библия, дар ҳоле ки католикҳо эътиқоди худро ба Библия ва анъанаи калисои католикии Рум асос мекунанд.

МАРЯМ ВА ҚУРЪОН
Қуръон ё китоби муқаддаси ислом Марямро бештар аз Библия эҳтиром мекунад. Вай ҳамчун ягона зане, ки дар китоб боби пурра ба номи ӯ гузошта шудааст, эҳтиром карда мешавад. Боби «Марям» ба Марями бокира ишора мекунад, ки дар он ҷо вай ба таври алоҳида фарқ мекунад. Аҷибтар аз он аст, ки Марям дар Қуръон бештар аз Аҳди Ҷадид зикр шудааст.

ТАШВИШИ МАРИЯ ДАР БОРАИ АДОЛИИ ИЦТИСОДЙ
Дар нома ба Ҷеймс, Мэри нигаронии худро дар бораи адолати иқтисодӣ нишон медиҳад ва такрор мекунад. Дар ин нома ӯ менависад: «Дине, ки дар пеши Худои Падар пок ва пок аст, ин аст: ғамхорӣ ба ятимон ва бевазанон дар тангӣ ва ғамхорӣ кардан аз ҷаҳониён». Ин нома нишон медиҳад, ки Марям дар бораи камбизоатӣ медонист ва боварӣ дошт, ки дин бояд ба одамони ниёзманд ғамхорӣ кунад.

МАРГИ МАРЯ
Дар Библия дар бораи марги Марям чизе гуфта нашудааст. Гуфта мешавад, ҳама чизе, ки мо дар бораи марги ӯ медонем ё намедонем, аз ривоятҳои апокрифӣ бармеояд. Ҳикояҳои зиёде ҳастанд, ки ривоҷ меёбанд, аммо бисёриҳо ба ҳамон як ҳикоя содиқ монда, рӯзҳои охирини ӯ, маросими дафн, дафн ва эҳёи ӯро тавсиф мекунанд. Қариб дар ҳар як ҳикоя, Марям аз ҷониби Исо эҳё шуд ва дар осмон истиқбол шуд. Яке аз версияҳои маъмултарин, ки марги Марямро тавсиф мекунад, достони аввали усқуфи Юҳаннои Салоники мебошад. Дар ҳикоя фариштае ба Марям мегӯяд, ки ӯ пас аз се рӯз мемирад. Пас аз он хешу табор ва ёру дӯстонашро даъват мекунад, ки ду шаб дар наздаш бимонанд ва онҳо ба ҷои мотам суруд мехонанд. Се рӯз пас аз маросими дафн, мисли Исо, расулон саркофагашро кушоданд, танҳо фаҳмиданд, ки ӯро Масеҳ бурдааст.