Вафодории рӯз: ҷони покдоман бо Марям

Тозагии беайбии Марям. Марям ба гуноҳи аввалия тобеъ нест, инчунин аз ҳавасмандии консепсисия, ки чунин ҷанги шадидро бо мо бо ҳаваси нопок месупорад, озод буд. Рӯҳ, дил, бадан ва ҳама чиз дар бокира савсани хеле тозае буд, ки аз нигоҳи он чунин нури садо баланд мешуд, ки он покиро даъват мекард. Марям ба файзи илоҳӣ содиқона ҷавоб медиҳад; ва ҳанӯз кӯдак аст, вай худро ҳамчун бокира дар назди Худо муқаддас мекунад, аз ҷаҳон мегурезад ва агар бокирааш зарар бинад, аз Модари Худо даст мекашад. Эй Марям, оё ман хеле пок будам…!

Оё мо тозагиро дӯст медорем? Кӣ, дар ҳаёти худ набояд аз як ё якчанд афтидан дар бораи фазилати муқаддас шикоят кунад? Кӣ дар набарди азиме, ки ҷисмро ба ҳаракат меорад, дар фикрҳои зиёд, хоҳишҳо, васвасаҳои нопок ҳамеша медонад, ки чӣ гуна мубориза бурдан ва пирӯз шудан? Худо дар амрҳо фармон медиҳад, ки ҳатто бо хоҳишҳои беинсофона мубориза баранд. Павел мехост, ки ҳатто наҷосати байни масеҳиён зикр шавад; Исо, Устод, ба покӣ дилбастагӣ дошт; ва ман чӣ кор кардаам?

Рӯҳи покдоман, бо Марям бокира. Чӣ гуна ҷуръат мекунам бигӯям, ки фарзанди Марям ҳастам, агар покдоман набошам? Агар дилам дар дасти шайтони нопок бошад, бо кадом далерӣ аз шумо кумак мехоҳам? - Имрӯз ваъда диҳед, ки мехоҳед дар фикрҳо, намуди зоҳирӣ, суханон, асарҳо пок бошед; танҳо ва дар ширкат; шабу рӯз. Ваъда диҳед, ки барои нигоҳ доштани покӣ аз воситаҳои мувофиқ, яъне намоз, фавт, фирори мавридҳо ва муроҷиати омода ба Марям истифода баред.

АМАЛ. - Се Саломи Мэрисро тиловат кунед; покизагиро амалӣ намоед.