Садоқати амалии рӯз: Ҷудо шудан аз ҷаҳони моддӣ

Ҷаҳон фиребанда аст. Ҳама чиз ботил аст, ба ҷуз хидмат ба Худо, мегӯяд Воиз. Чанд маротиба ба ин ҳақиқат даст задааст! Ҷаҳон моро бо сарват васваса мекунад, аммо инҳо барои панҷ дақиқа дароз кардани умри мо кофӣ нестанд; он моро бо лаззат ва иззат хушомадгӯӣ мекунад, аммо инҳо, мухтасар ва тақрибан ҳамеша бо гуноҳҳо муттаҳид шуда, ба ҷои қонеъ кардани он, дили моро хароб мекунанд. Дар лаҳзаи марг, мо чӣ қадар ноумедӣ мекашем, аммо шояд бефоида! Биёед ҳоло дар бораи он фикр кунем!

Дунё хоин аст. Вай дар тӯли ҳаёт бо максимумҳои худ ба Инҷил хиёнат мекунад; ӯ ба мо дар бораи ғурур, ботил, қасос, қаноатмандии худ маслиҳат медиҳад, моро водор месозад, ки ба ҷои фазилат ба ноиб пайравӣ кунем. Ӯ моро бо марги худ бо ҳама фиребҳои худ партофта, ё бо умеди вақт ёфтан бо фиреб хиёнат мекунад. Ӯ ҷовидона ба мо хиёнат мекунад, ҷони худро аз даст медиҳад ... Ва мо ба ӯ пайравӣ мекунем! Ва мо аз ӯ метарсем, бандагони фурӯтанаш! ...

Ҷудошавӣ аз ҷаҳон. Ҷаҳон ба чӣ ҷоиза умед баста метавонад? Изобал бо ҷаззобияте, ки вай ин қадар сӯиистифода мекард, чӣ дошт? Набукаднесар бо ғурури худ, Сулаймон бо сарвати худ, Ариус, Ориген бо заковати худ, Искандар, Сезар, Наполеони I бо шӯҳратпарастиашон? Чароғаки ин ҷаҳон нест мешавад, мегӯяд Расул; мо тиллои фазилатро меҷӯем, на гили заминро; мо Худо, Осмон, сулҳи ҳақиқии қалбро меҷӯем. Қарорҳои ҷиддӣ қабул кунед-

АМАЛ. - Худро аз чизи барои шумо азиз ҷудо кунед. садақа диҳед.