Ибодат: дастур барои тақдими оила ба Марям

Роҳнамо барои баҳс дар бораи оилаҳо
БА ДИЛИ РӮЗИ МАРГ
"Ман мехоҳам, ки ҳама оилаҳои масеҳӣ худро ба қалби бенуқсони худ тақдим кунанд: Ман хоҳиш мекунам, ки дарҳои ҳамаи хонаҳо ба рӯи ман кушода шаванд, то ман тавонам ворид шавам ва хонаи модарамро дар миёни шумо ҷойгир кунам. Ман ҳамчун модари худ омадам, то ки бо шумо зиндагӣ кунам ва дар тамоми ҳаёти худ иштирок кунам ". (Паёми модари осмонӣ)

ЧАРО ОИЛА БАРОИ ДИЛИ МАРДРО МАРО ҶАЛБ МЕДОРАНД?
Барои ҳар як оилае, ки ӯро пазироӣ мекунад ва худро ба ӯ тақдим мекунад, Бонуи мо кореро мекунад, ки беҳтарин, оқилтарин, ғамхортарин ва сарватмандтарин модарон карда метавонад ва алахусус, вайро меорад Писари Исо!
Марҳамат ба Марям дар хонаи худ маънои истиқболи модареро, ки оиларо сарфа мекунад, ифода мекунад

ACT БАРНОМАИ ОИЛА БА ДИЛИ РӮЗИ МАРИ
Дили дили Марям,
мо, ки бо миннатдорӣ ва муҳаббат пур шудем, дар худ ғарқ мешавем ва аз шумо хоҳиш мекунем, ки ба мо диле монанд кунед, ки Худовандро дӯст дорем, шуморо дӯст дорем, ҳамдигарро дӯст дорем ва ёри худро бо дили худ дӯст бидорем.
Шумо, Марям, Худо интихоб кардаед, модари оилаи муқаддаси Носира.
Имрӯз мо, худро ба шумо таслим карда, аз шумо хоҳиш мекунем, ки модари хушбахтонаи ин оилаи хонадони мо бошед, ки ба шумо супорем.
Ҳар яки мо имрӯз ва то абад ба шумо такя мекунем.
Моро тавре, ки мехоҳед, кунед, шодии Худоро ба ҷо оваред: мо мехоҳем, ки дар муҳити худ аломати шаҳодат бошем, шаҳодати он ки чӣ қадар зебо ва хушбахт аст, ҳамаи шумо бошем!
Маҳз аз ин рӯ, аз шумо хоҳиш мекунем, ки ба мо дар сифатҳои Носира дар хонаи худ таълим диҳед: фурӯтанӣ, гӯш кардан, дастрасӣ, эътимод, эътимод, кӯмаки ҳамдигар, муҳаббат ва бахшиши озод.
Ҳар рӯз моро роҳнамоӣ кунед, то Каломи Худоро гӯш кунед ва моро дар тамоми интихоби интихобкардаи худ, дар оила ва дар алоҳидагӣ, дар амал татбиқ намоед.
Шумо, ки сарчашмаи файз барои ҳамаи оилаҳои рӯи замин ҳастед, шумо аз Рӯҳулқудс рисолати модарии ташаккулёбиро гирифтаед, ҳамроҳи Юсуфи муқаддас, оилаи Писари Худо, ба хонаи мо биёед ва онро хонаи худ созед!
Ҳамчунон, ки шумо бо Элисобаъ ҳамроҳи мо будед, дар мо ва барои мо дар Қана кор кунед, имрӯз ва то абад, мисли фарзандони худ, ҳамчун мероси гаронбаҳое, ки Исо ба шумо гузоштааст, бигиред.
Мо аз ту, эй модар, аз ҳар гуна кӯмак, ҳар муҳофизат, ҳар лаззати моддӣ ва маънавӣ,
зеро шумо ниёзҳои моро дар ҳама соҳаҳо хуб медонед ва мо итминон дорем, ки мо ҳеҷ гоҳ ҳеҷ чизро бо шумо намерасонем! Мо дар шодӣ ва ғаму ғуссаи ҳаёт ҳар рӯз ба некии модарон ва ҳузури шумо, ки мӯъҷизот кор мекунанд, боварӣ дорем!
Ташаккур ба шумо барои ин тӯҳфаи Муқаддасон, ки моро бо Худо наздиктар месозад.
Шумо инчунин ба Худованд навсозии ваъдаҳои таъмидгирифтаи моро пешниҳод мекунед.
Ғайр аз заифӣ ва заифие, ки мо имрӯз дар дили шумо гузоштаем, моро фарзандони ҳақиқӣ созед: ҳама чизро дар қувват, далерӣ ва шодмонӣ табдил диҳед!
Эй ҳама, онҳоро дар оғӯш бигир ва ба мо итминон деҳ, ки дар тӯли тамоми умр бо шумо роҳ меравем ва ҳамроҳи шумо дар осмон хоҳем буд, ки дар он ҷо шумо дасти худро дошта, моро ба тахти Худо тақдим хоҳед кард.
Дили мо, дар қалби шумо, ҷовидон хоҳад буд! Омин.

БАРНОМАИ ТАҲМИЛИ Баптизм
Мо худро ба дили Меҳрубони Марям тақдим мекунем, то ки Исо дар мо зиндагӣ кунад, чун Рӯҳи Муқаддас ӯро аз лаҳзаи издивоҷ дар ӯ зинда кард. Исо бо таъмид назди мо омад. Бо кӯмаки модари осмонӣ мо ваъдаҳои таъмидгирифтаи худро дар зинда кардани Исо ба вуҷуд меорем ва аз ин рӯ биёед онҳоро бо имони қавӣ ба муносибати Қудсият эҳё кунем.

Яке аз оила мегӯяд:
Ман ба Худо, Падари пурқудрат, офарандаи осмону замин имон дорам.
Ва бовар доред?
Ҳама: Мо боварӣ дорем.
Ман ба Исои Масеҳ имон дорам, ки писари ягонаи ӯ, Худованди мо, ки аз Марям бокира таваллуд шуд, мурд ва дафн карда шуд, аз мурдагон зинда шуд ва ба ямини Падар нишаст. Ва бовар доред?
Ҳама: Мо боварӣ дорем.
Оё шумо аз гуноҳ даст кашида, дар озодии фарзандони Худо зиндагӣ мекунед?
Ҳама: Биёед, таслим шавем.
Оё шумо аз фиреби бадӣ даст мекашед, то нагузоред, ки дар гуноҳ ҳукмрон шавед?
Ҳама: Биёед, таслим шавем.
Биёед дуо кунем: Худои Қодири Мутлақ, Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки моро аз гуноҳ халос кард ва моро аз об ва Рӯҳулқудс таваллуд кард, моро бо файзи Ӯ дар Худованди мо Исои Масеҳ барои ҳаёти ҷовидонӣ нигаҳ дорад.
Ҳама: Омин.