Калисои Санта Маргарита деи Церчи: Қиссаи Данте ва Беатрис!

Мегӯянд, ки дар ин калисои асримиёнагӣ шоир Данте издивоҷ кард ва бо муҳаббати ҳаёти худ мулоқот кард. Ин калисои хурд шояд мисли дигар сангҳои меъмории Флоренсия боҳашамат набошад, аммо набудани ҳаҷм ва шукӯҳи он таърихи онро пур мекунад. Тибқи баъзе хабарҳо, маҳз дар деворҳои он шоири маъруф Данте бо ҳамсараш ва муҳаббати ҳаёти худ мулоқот кардааст. Аз ин сабаб калисо номи ғайрирасмии "Калисои Данте" -ро гирифт.

Калисои Санта Маргарита де Серси дар асрҳои миёна сохта шудааст ва дар як гулгашти начандон калон дар назди хонае воқеъ аст, ки тахминан Данте Алигери зиндагӣ мекард. Аз овони кӯдакӣ, оилаи Данте, инчунин дар оилаҳои дигари сарватманди Италия, дар Санта Маргарита де Серси дар оммавӣ ширкат варзиданд. Тибқи ривоят, бо амри тақдир вафодории онҳо натиҷа дод. Баъзеҳо боварӣ доранд, ки маҳз дар ҳамин калисо Дантеи нӯҳсола бо Беатрис Портинари мулоқот кардааст.

Ҳаштсола, музаи ӯ ва зане, ки ӯро ба навиштани Комедияи Илоҳӣ илҳом бахшид. Писарбача аз нигоҳи аввал ошиқ шуд. Аммо ҳамагӣ се сол пас аз ошиқ шудан ба Беатрис, дар синни 12-солагӣ, Данте бо Ҷемма Ди Манетто Донатӣ, духтари як оилаи дигари сарватманд ва бонуфузи шаҳр хостгор шуд. Тақрибан соли 1285, дар синни 20-солагӣ, вай бо вай издивоҷ кард, чунон ки баъзеҳо бовар мекунанд, вай дар деворҳои ин калисо буд. Бисёре аз аъзоёни оилаҳои Донатӣ ва Портина дар деворҳои калисои кӯҳна дафн карда шудаанд. 

Мақбараи Беатрис низ дар дохили деворҳои он ҷойгир аст ва сайёҳон метавонанд хотираи ӯро гиромӣ доранд. Дар ривоят гуфта шудааст, ки барои беҳтар кардани ҳаёти шахсии Беатрис, шумо бояд ба ӯ мактуберо дар партовҳо гузоред. Умедворам ин мақола ба шумо писанд омад ва заминаи фарҳангии шуморо бой гардонд. Ташаккур барои хондан