Леонардо ди Ноблак, муқаддаси 6 ноябр, таърих ва дуо

Пагоҳ, шанбеи 6 ноябр, Калисои католикӣ ёдоварӣ мекунад Леонардо аз Ноблак.

Вай яке аз муқаддастарин муқаддасон дар тамоми Аврупои Марказӣ ба ҳисоб меравад, ки на камтар аз 600 калисоҳо ва калисоҳо ба ӯ бахшида шудаанд, аз ҷумла калисои Инхенҳофен дар Свабияи Бавария, ки дар асрҳои миёна ҳатто ҷои чоруми зиёрат дар ҷаҳон пас аз Ерусалим, Рум ва Сантяго де Компостела.

Номи ин абботи фаронсавӣ ба сарнавишти маҳкумшудагон вобастагии ногусастанӣ дорад. Дарвоқеъ, аз подшоҳ қудрати озод кардани маҳбусонро гирифта, Леонардо ба ҳама ҷойҳое мешитобад, ки онҳо фаҳмид.

Гузашта аз ин, бисёре аз маҳбусон, ки дидаанд, ки занҷирҳояшон танҳо бо зикри номи ӯ шикаста мешавад, дар дайри ӯ паноҳ меҷӯянд ва дар он ҷо ба онҳо пешниҳод карда мешавад, ки дар ҷангал кор кунанд, на барои ризқу рӯзии худ. Леонардо соли 559 дар наздикии Лимогес мурд. Вай ба гайр аз занони мехнаткаш ва махбусон, хамчунин сарпарасти домодхо, дехконон, охангархо, точ-рони мева ва шахтёрхо ба шумор меравад.

Тибқи баъзе сарчашмаҳо, Леонардо як дарбори ошкоро буд, ки аз он табдил ёфт Сан Ремигио: таклифи курсии падари худ, шох Хлови I рад кард ва дар Миси рохиб шуд.

Вай дар Лимогес ҳамчун зоҳид зиндагӣ мекард ва аз ҷониби подшоҳ бо тамоми замин мукофотонида шуд, ки дар як рӯз барои намозаш ба хар савор шавад. Ӯ дайри Ноблакро дар замине, ки ба ӯ дода шудааст, бунёд кард ва дар шаҳри Сент-Леонард ба воя расидааст. Ӯ дар он ҷо монд, то то маргаш ба гирду атроф башорат диҳад.

ДУО БА МУҚАДДАС ЛЕОНАРДО НОБЛАК

Эй Падари неки муқаддас Леонард, ман туро ҳамчун сарпараст ва шафоатгари худ дар назди Худо интихоб кардам, нигоҳи меҳрубони худро ба ман, бандаи хоксори худ кун ва ҷонамро ба сӯи неъматҳои абадии Осмон бибар. Маро аз ҳар гуна бадӣ, аз хатарҳои ҷаҳон ва васвасаҳои шайтон ҳифз кун. Дар ман муҳаббати ҳақиқӣ ва садоқати ҳақиқӣ ба Исои Масеҳро ба вуҷуд овар, то гуноҳҳои ман бахшида шаванд ва ба шарофати шафоати муқаддаси Ту ман дар имон қувват мебахшад, дар умед зинда ва дар хайрия оташин шудааст.

Имрӯз ва махсусан дар соати маргам, ман худро ба шафоати муқаддаси Ту месупорам, вақте ки ман бояд дар назди суди Худо аз тамоми фикрҳо, суханҳо ва аъмоли худ ҳисобот диҳам; то ки пас аз ин зиёрати кӯтоҳи заминӣ маро дар хаймаҳои ҷовидона қабул кунанд ва ҳамроҳи шумо Худои Мутаолро то абад ҳамду сано гӯям, гиромӣ намоям ва ҳамду сано гӯям. омин.