Худро аз часпишҳои Шайтон халос кунед ва дар ин боб аз бадӣ дур шавед
Ҷон дар рӯъё дид, ашкҳои чашмони Исо дар вақти оташи ӯ ба замин рехтанд, диданд; онҳо ба замин наздик шуда, ба бошишгоҳҳои гаронбаҳо табдил ёфтанд, ки ҳеҷ кас ҷамъоварӣ накардааст. Исо ба вай гуфт: "Ин ашкҳоро бубин, ҳеҷ кас онҳоро ҷамъ намекунад ва ба Падар пешниҳод менамояд, ки ин меваҳои муҳаббати азиме, ки барои шумо дорам, мебошанд агар ба Падари Ман пешниҳод карда шаванд, онҳо қодиранд, ки ҷонҳои гунаҳкоронро аз доми Шайтон халос кунанд, ки ашкҳои ашкро аз вай лаънат мекунанд. Азбаски ин пешниҳодро, ки шумо дар ҳар як даъвати худ мекунед, шумо занҷирҳоро мешиканед, зеро аз ашкҳои ман Падари Ман ҳеҷ чиз намехоҳад ”.
Исо ба ӯ ин ҳосили худро таълим дод:
ГРАЖДАНИНХОИ НАВ
Падари ҷовидонӣ ман ба шумо ашки Исоро пешниҳод мекунам, ки дар оташи худ барои наҷот додани ҷонҳое, ки ба ҳалокат мерасанд, рехтанд!
ГАЛЛАХОИ ХУРД
Зеро ашкҳои ӯ дар азоби азим рехта, онҳоеро, ки дар ин лаҳза лаънат шудаанд, наҷот медиҳад!
ДАР ОХИР 3 БОРАИ
Падари ҷовидонӣ ман ба шумо ашки Исоро пешкаш мекунам, то ки ба гуноҳкорон наҷот бахшед.
Дуои озодӣ
Падари Муқаддас, Худои Қодир ва Марҳамат ба исми Исои Масеҳ, бо шафоати Марям, бокира Рӯҳи муқаддаси худро бар ман фиристед. Рӯҳи Худованд бар ман нозил шуд; маро ёфт, ба ман ташаккул диҳед, бо ман пур кунед, ба ман диҳед, истифода баред, маро шифо диҳед. Тамоми қувваҳои бадро аз ман дур кунед, онҳоро нест кунед ва нест кунед, то онҳо тавонанд худро хуб ҳис кунанд ва некӣ кунанд. Бадӣ, ҷодугарӣ ва ҳар гуна таъсири ҷодугарии сиёҳ, варақаҳои сиёҳ, векселҳо, бандҳо, лаънатҳо ва чашми бадро аз ман дур кунед. Пайвастагиҳои сеҳри ҷодугарӣ, миёнаравӣ ва одатӣ, ки ба ман халал мерасонанд, шикаст диҳед; ҳама гуна таъсири эҳтимолии диаболикӣ, олудашавии диаболикӣ, озори диаболабӣ, ҳама гуна бадномии диаболикӣ ё дороии диаболабиро аз ман дур кунед; ҳама чизи бад, гуноҳ, ҳасад, ҳасад, бадкорӣ, нопокӣ, нопокӣ, беҳурматиро нест кунед; дур аз ман бемории ҷисмонӣ, рӯҳӣ, ахлоқӣ, рӯҳонӣ, диаболикӣ. Ҳама ин бадиро дар дӯзах сӯзонед, зеро онҳо дигар ҳеҷ гоҳ ба ман ё ягон махлуқи дигар дар ҷаҳон даст нарасонанд. Ба исми Писари худ Исои Масеҳ Наҷотдиҳанда ба тамоми рӯҳҳои нопок ва ҳама гуна бадӣҳое, ки маро таҳқир мекунанд, фармон медиҳад, то фавран маро тарк кунад, маро қатъан тарк кунад ва ба дӯзахи абадӣ биравад, ки бо архангелҳо Михаил, Ҷабриел, Рафаэла ва Гвардиам Ангел, инчунин аз ҷониби Пирӯзии Муқаддаси Бузургтарин пошна зери зарба зада шуданд. Падар, ба ман имон, шодмонӣ, саломатӣ ва осоиштагӣ ва инчунин ҳамаи неъматҳое, ки ман бояд ба шумо беҳтар ва беҳтар хизмат кунам. Бигзор хуни гаронбаҳои шумо, Исо, Худованди ман бар ман ва ҳамагон бошад ва моро аз ҳама бадӣ муҳофизат кунад. Шаъну шараф ба Падар ...