Май, садоқат ба Марям: мулоҳиза дар рӯзи си
Ҳуқуқҳои соҳибихтиёрӣ
РӮЗИ 31
Аве Мария.
Даъват. - Марям, модари меҳрубон, барои мо дуо гӯ!
Ҳуқуқҳои соҳибихтиёрӣ
Бонуи мо Малика аст ва аз ин рӯ вай ҳуқуқи соҳибихтиёрӣ дорад; мо тобеи ӯ ҳастем ва бояд итоат ва иззати ӯро адо кунем.
Итоаткорие, ки бокира аз мо мехоҳад, риояи дақиқи қонунҳои Худост.Исо ва Марям як сабаб доранд: ҷалоли Худо ва наҷоти ҷонҳо; аммо агар нақшаи илоҳӣ иҷро нашавад, агар иродаи Худованд, ки дар даҳ Аҳком ифода ёфтааст, иҷро нашавад.
Баъзе нуқтаҳои Декалогро ба осонӣ мушоҳида кардан мумкин аст; дигарон қурбонӣ ва ҳатто қаҳрамониро талаб мекунанд.
Нигаҳдории пайвастаи савсани покӣ қурбонии бузургест, зеро он ҳукмронии бадан, қалби аз ҳама дилбастагии бетартиб ва ақлро барои бартараф кардани тасвирҳои бад ва хоҳишҳои гунаҳкорро талаб мекунад; саховатмандона бахшидани гуноҳҳо ва некӣ кардан ба бадкорон қурбонии бузургест. Аммо, итоат ба қонунҳои Худо, инчунин амали итоат ба Маликаи Осмон аст.
Ҳеҷ кас худро фиреб намедиҳад! Агар Марям содиқии ҳақиқӣ ба Марям вуҷуд надорад, агар рӯҳ Худоро сахт ранҷонад ва наметавонад тарки гуноҳ, алахусус нопокӣ, бадбинӣ ва беадолатиро ба даст орад.
Ҳар як маликаи заминӣ сазовори ифтихори субъектҳояш мебошад. Маликаи Осмон боз ҳам сазовори он аст. Вай арҷгузорӣ ба фариштагон ва мубораки осмонро қабул мекунад, ки ӯро ҳамчун шоҳкори Илоҳият баракат медиҳанд; вай инчунин бояд дар замин эҳтиром дошта бошад, ки он ҷо ҳамроҳи Исо азоб кашида, дар наҷот самаранок ҳамкорӣ кардааст. Шаъну шарафе, ки ба ӯ дода мешавад, ҳамеша аз оне, ки сазовори он аст, пасттар аст.
Номи муқаддаси Мадоннаро эҳтиром кунед! Худро беҳуда талаффуз накунед; савганд ёд накунед; куфргӯии ӯро шунида, фавран бигӯед: Номи Марям, Вирҷиния ва Модар муборак бод! -
Симои Мадоннаро бо салом додан ва ҳамзамон ба ӯ даъват кардан эҳтиром бояд кард.
Маликаи Осмонро бо тиловати Анҷелус Домини дар як рӯз ҳадди аққал се маротиба салом гӯед ва дигаронро, алахусус аъзои оиларо низ ба ин даъват кунед. Ҳар касе, ки Анҷелусро хонда наметавонад, бояд онро бо се Ҳейл Мэрис ва се Глория Патри ҷуброн кунад.
Вақте ки идҳои бошукӯҳ ба ифтихори Марям наздик мешаванд, бо ҳар роҳе ки онҳо муваффақ шаванд, ҳамкорӣ кунед.
Маликаи ин дунё вақти судӣ доранд. яъне дар санае: вақти рӯз онҳо аз ҷониби одамони машҳур эҳтиром карда мешаванд; хонумҳои дарбор ифтихор мекунанд, ки бо соҳибихтиёрашон ҳастанд ва ҷони ӯро боло мебаранд.
Ҳар касе, ки мехоҳад ба Маликаи Осмон тӯҳфаи махсусе диҳад, набояд як рӯзро бидуни як соати суди рӯҳонӣ бигзаронад. Дар як соати муайян, шуғлҳоро канор гузоред ва агар ин ғайриимкон бошад, ҳатто ҳангоми кор, бояд ақл зуд-зуд ба Мадонна дода шавад, дуо гӯяд ва ҳамду санои ӯро хонад, то ҳақоратҳояшро, ки аз куфр мегирад, баргардонад. Ҳар касе, ки муҳаббати фарзандиро ба Ҳокими Фалакӣ ғизо медиҳад, саъй мекунад, то рӯҳҳои дигаре пайдо кунад, ки ӯро бо соати суд эҳтиром кунанд. Ҳар касе, ки ин амалияи парҳезгоронаро созмон медиҳад, аз он шод бошед, зеро ӯ худро дар зери ҷомаи бокира, дар ҳақиқат дар дохили Дили покаш ҷой медиҳад.
Мисол
Кӯдаке, ки дорои заковат ва фазилат аст, ба фаҳмидани аҳамияти садоқат ба Марям сар кард ва ҳама чизро барои эҳтиром ва иззати вай кард, зеро вайро Модар ва Маликаи худ меҳисобид. Дар дувоздаҳсолагӣ ӯ ба қадри кофӣ таълим гирифта буд, то ба ӯ саҷда кунад. Вай як барномаи хурде таҳия карда буд:
Ҳар рӯз ба ифтихори Модари Фалакӣ маросими махсус мегузаронанд.
Ҳар рӯз ба Мадонна дар калисо ташриф оварда, дар қурбонгоҳи худ дуо гӯед. Дигаронро низ ба ин даъват кунед.
Ҳар рӯзи чоршанбе Уммати Муқаддасро мегирад, то ба Марям Муқаддас арҷгузорӣ кунад, то гунаҳкорон гарданд.
Ҳар рӯзи ҷумъа Тоҷи Ҳафт Ғами Марямро тиловат кунед.
Ҳар рӯзи шанбе, рӯза гиред ва Communion гиред, то ҳимояи хонуми моро дар ҳаёт ва марг ба даст оред.
Ҳамин ки шумо бедор шудед, субҳи аввал фикри худро ба Исо ва Модари Илоҳӣ равона кунед; бегоҳ ба хоб рафтан, худамро зери ҷомаи Хонумамон гузоштам ва аз ӯ фотиҳа пурсидам.
Ҷавони хуб, агар ба касе нома нависад, ба Мадонна андеша мебурд; агар ӯ суруд мехонд, дар лабаш танҳо каме ситоиши Мариан буд; агар ӯ ба ҳамнишинон ё хешовандонаш далелҳо нақл мекард, ӯ асосан аз лутфҳо ё мӯъҷизаҳои тавассути Марям ба амал омада нақл мекард.
Вай ба Мадонна ҳамчун Модар ва Малика муносибат кард ва бо чунин неъматҳои фаровон ҷавоб гирифт, ки ӯ ба муқаддас гашт. Вай дар синни понздаҳсолагӣ вафот кард, ба таври намоён бокира ташриф овард ва ӯро ба осмон даъват кард.
Ҷавоне, ки мо дар бораи он сухан меронем, Сан Доменико Савио, муқаддаси писарон, хурдтарин муқаддаси калисои католикӣ мебошад.
Фолга. - Бе шикоят итоат кунед, зеро ҳатто дар чизҳои нохуш барои муҳаббати Исо ва Хонуми мо.
Ҷакулятсия. - Салом Марям, ҷони маро наҷот деҳ!