Паёми 2 марти соли 2018, ки дар Меджугорье дода шудааст

Фарзандони азиз, Худои Қодир дар ман корҳои бузурге кардааст, чунон ки дар ҳамаи онҳое ки Ӯро ширин дӯст медоранд ва ба Ӯ бо имон ва асилият хизмат мекунанд.
Фарзандони ман, Падари осмонӣ шуморо дӯст медорад ва ман ба хотири ӯ дар ин ҷо ҳастам. Ӯ бо шумо сӯҳбат мекунад, чаро шумо намехоҳед аломатҳоро бубинед? Бо ӯ ҳама чиз осонтар аст.
Дарде, ки бо Ӯ дида мешавад, сахттар аст, зеро имон вуҷуд дорад ва имон ба дард кӯмак мекунад, дарди бе имон боиси ноумедӣ мегардад. Дард зиндагӣ мекард ва ба Худо меорад.
Магар ин Писари ман нест, ки оламро бо қурбонии дардноки худ наҷот дод?
Ман, ҳамчун Модараш, дард ва дард бо ӯ будам, чунон ки ман бо ҳамаи шумо ҳастам.
Фарзандонам, ман бо шумо дар зиндагӣ, дард, дар азоб, дар шодӣ ва дар муҳаббат ҳастам; пас умедвор бошед. Умед шуморо водор мекунад, ки зиндагӣ вуҷуд дорад.
Фарзандонам, ман бо шумо гап мезанам, овози ман бо ҷони шумо, дили ман бо дили шумо сухан мегӯяд.
Расулони муҳаббати ман, чӣ қадар дили модари ман туро дӯст медорад, он қадар чизҳое ҳаст, ки ман ба ту ёд додан мехоҳам, чӣ қадар дили модариам мехоҳад, ки ту комил бошӣ, аммо ту танҳо он вақте буда метавонӣ, ки ҷон, ҷисм ва рӯҳ муттаҳид шаванд. дар ту. муҳаббат.
Лутфан, ҳамчун фарзандони ман, дар ҳаққи калисо ва ходимони он, чӯпонони худ дуо гӯед. Бигзор калисо тавре бошад, ки Писари ман мехоҳад, чун оби чашма пок ва пур аз муҳаббат бошад.
Сипос.