Паёми Мадоннаи Зарои 26.02.2016 ба Симона дода шудааст

Ман дидам, ки модарам ҳама либоси хокистари саманд, дар сар пардаи шаффофе бо чароғҳои хурди тиллоӣ пӯшида, камарбанди тиллоӣ дар миёнаш, дастҳояш ба дуо пайвастанд ва дар байни онҳо кабӯтари хурди сафед ва тоҷи муқаддас Розарин, ки аз қатраҳо ба монанди шиша сохта шудааст, хеле дароз аст, ки ба пойҳояш, ки пойлуч буданд ва ба санг нишастанд, ки зери он ҷӯйи об равон буд.

Шукргузорӣ ба Исои Масеҳ

“Фарзандони азиз, ман шуморо дӯст медорам ва имрӯз дар ин ҷо дидани шумо дили маро аз шодӣ пур мекунад. Ман барои кӯдакон барои коре, ки мекунед, ташаккур мегӯям ва дубора аз шумо дуо мехоҳам.
Фарзандони ман, дар ин вақти Рамазон намози шуморо бо қурбониҳо ва қурбониҳои андак ҳамроҳӣ карда, ба Худованд ҳадия пешниҳод мекунанд. Фарзандони ман, Фарзанд замони пурфайзу баракат аст, биталабед, хоҳед гирифт, дарро бикӯбед ва он ба рӯятон кушода хоҳад шуд.
Фарзандонам, ин соли раҳмат соли лутф аст; дуо гӯед, нагузоред, ки аз душвориҳое, ки дар роҳ дучор мешавед, рӯҳафтода шавед, дар намоз устувор ва дар имон устувор бошед.
Фарзандонам, ман меоям, то паёми муҳаббат, сулҳро ба шумо расонам.
Фарзандони ман, аз имон дур нашавед, дили бечораи маро бо ташвиши чизҳои зиёдатӣ ва бо зебогии дурӯғини ин ҷаҳон нашиканед.
Фарзандони ман, ба Худованд Худо гуфтани "иродаи Ту" -ро ёд гиред ва қабул кардани онро биомӯзед.
Фарзандони ман, ба Худо, Падари меҳрубон таваккал карданро омӯзед; Ӯ шуморо беандоза дӯст медорад!
Фарзандони маро дар хотир доред - ҳар кӣ ба Худованд эътимод дорад, ҳеҷ гоҳ ноумед намешавад -.
Ҳоло ман баракати муқаддаси худро ба шумо медиҳам. Ташаккур барои шитоб кардан ба ман. "