Падари Ливио маънояш Medjugorje ва понтенталии Юҳанно Павел II –ро шарҳ медиҳад
Аҳамияти калисои Медҷугорже дар партави понтахти Юҳаннои Павел II, ки тобиши Марианро дорад, аҳамияти боз ҳам калонтар пайдо мекунад, ки дар таърихи калисо пеш аз ин чунин рух надода буд. Ҳамлае, ки Падари Муқаддас маҳз дар моҳи майи соли 13 қурбонӣ карда буд, ӯро бо роҳи махсус ба Фотима мебандад. Имову ишораи ӯ ба зиёрати Кова-да-Ирия барои расонидани тири аз Мадонна бархӯрдашуда аз эътиқоди Понтиф ба он аст, ки ӯро бо дахолати модарон Марям наҷот додааст. Ба маънои муайян тасдиқ кардан мумкин буд, ки вақте ки зани Ma наҷоти Падари Муқаддасро аз Худо ба даст овард, понтахт аз 1981 май сар карда, беш аз ҳарвақта зери нури Худо ва Калисои Модар ва Калисо ҷойгир карда шуд.
Аммо маҳз як моҳи пас аз ҳамла, 24 июни соли 1981, иди Юҳаннои Таъмиддиҳанда, зоҳирҳои Маликаи Сулҳ дар Меджугорье сар мешавад. Аз он вақт инҷониб, ба назар чунин мерасад, ки бокира муборак кори пайравони хастагии пайрави Петрусро ҳамроҳӣ намуда, даъват кард, ки мардони гумшударо дар роҳи бадӣ баргардонанд, имони шикастхӯрдаи бисёр масеҳиёнро бедор кунанд ва онҳоро бо сабри бепоён ба худи дили таҷрибаи масеҳӣ, тавассути дуо ва амали муқаддасот. Ҳатто баъзе ташаббусҳои бомуваффақияти чарогоҳҳои ин понтахт, ба монанди Рӯзи ҷаҳонии ҷавонон ва оилаҳо, илҳомбахши фавқулодда ва такони фавқулодда аз Медиҷорье гирифтаанд.
Ва аммо худи Маликаи Сулҳ, дар паёми 25 августи соли 1991, ки Меджугорҷаро ба Фотима мепайвандад. Бонуи мо аз мо кӯмак мепурсад, то ҳар он чизе, ки ӯ мехоҳад тибқи асрори дар Фотима оғозёфта амалӣ шавад, сухан дар бораи ба сӯи Худо табдил ёфтани ҷаҳон, сулҳи илоҳӣ, ки дар натиҷа ва наҷоти ҷовидонии ҷонҳо ба даст хоҳад омад. Модари Худо паёмро пӯшида, моро насиҳат медиҳад, то аҳамияти омадани ӯ ва ҷиддии вазъро фаҳмем. Сипас ӯ хулоса мекунад: "Ман мехоҳам ҳамаи ҷонҳоро наҷот диҳам ва ба Худо тақдим кунам. Аз ин рӯ, мо дуо мегӯем, то ҳар он чизе ки оғоз карда будам, комилан иҷро шавад".
Бо ин паём бокира асри охири ҳазораи дуввумро фаро мегирад. Замони торикӣ ва ҷангҳои бародаркуш, таъқибот ва шаҳодат, ки бо вуҷуди ин Марям оғӯши модариашро мекушояд. Юҳанно Павел II ба ин лоиҳа ҳамчун Попи Марям мувофиқат мекунад. Вай эҷодгари сатҳи олии лоиҳаи Мариан мебошад. Худи фурӯпошии коммунизм ва озодиҳои пайравони динӣ дар кишварҳои Аврупои Шарқӣ, алахусус Русия, бидуни амали ҷасуронаи ӯ ва нерӯи ахлоқие, ки аз чеҳраи ӯ сарчашма мегирад, номафҳум хоҳад буд. Дар Фотима Бонуи мо дар охири галатҳо ва ҷангҳои тӯлонӣ пирӯзии Дили покашро эълон карда буд. Оё мо гуфта метавонем, ки ин рух дода истодааст? Хондани нишонаҳои замон осон нест. Бо вуҷуди ин, қобили қайд аст, ки бо оғози ҳазорсолаи сеюм маҳз ба сӯи ин ҳадаф Маликаи Сулҳ нигоҳи моро баргардонда, аз мо кӯмак мепурсад. Вай мегӯяд, ки ӯ бесаброна дунёи нави сулҳро интизор аст ва инсоният метавонад ба зудӣ аз фасли баҳор баҳра барад. Аммо маҳз барои амалӣ шудани ин утопияи олиҷаноб, Юҳанно Пол Ти ҳазорсолаи навро ба Марям тақдим кард, то мардум ба чорроҳаи таърихи худ расида, роҳи ҳаётро интихоб кунанд, на марг, роҳи сулҳ ва на ҳалокат.
Оё байни Модар Калисо ва Ворисони Петрус конвергенсияи ягонаи мақсадҳо ба амал омада метавонист? Юҳанно Павел II калисоро ба остонаи ҳазорсолаи сеюм расонд. Аммо пеш аз ворид шудан ба он, 7 октябри соли 2000, дар назди муҷассамаи Бонуи Фотима, ӯ мехост онро ба Дили покизааш тақдим кунад. Оё мо гуфта метавонем, ки ин ҳазорсолаи Марям хоҳад буд? Оё фарзандони мо мебинанд, ки дарёҳои сулҳи илоҳӣ рӯи заминро пур мекунанд? Бисёр чиз аз посухи мо дар ин замони файзи пойдории Модари Худо дар байни мо вобаста хоҳад буд.