Дуо ба бокира аз камбағалон имрӯз хонда шавад, то илтифот талаб кунад

Духтари камбағал, ба мо пайрави ягонаи файз бо Исо ҳамроҳ шав ва таълимдиҳиро ба Рӯҳи Муқаддас ёд деҳ, то ки оташи муҳаббате, ки барои омадани Малакут овардааст, сӯзонад.

Вирҷинияи камбағалҳо, халқҳоро наҷот деҳ: моро ба роҳбарони оқил ва файзе ҳидоят кунед, ки ҳамаи халқҳо дар байни худ ва дар мувофиқа қарор гирифта, дар зери як чӯпонӣ гӯсфанди ягонаро ташкил кунанд.

Вирҷони камбағал, барои касоне, ки азоб мекашанд, шифо бахшед, онҳоеро, ки бо муҳаббат ба онҳо хидмат мекунанд, ба мо файз бахшад, ки танҳо ба Масеҳ тааллуқ дошта, моро аз ҳама хатарҳо халос кунад.

Бокираи камбизоат, беморонро бо ҳузури худ тасаллӣ диҳед; моро таълим медиҳад, ки салиби ҳамарӯзаи худро бо Исо бардорем ва боварӣ ҳосил кунем, ки мо ба хидмати одамони камбағал ва озор содиқем.

Духтари камбағал, бо Писари худ шафоат кунед ва ҳамаи неъматҳоеро, ки барои наҷоти мо, барои оилаҳои мо, ки худро ба дуои мо ва тамоми инсоният пешниҳод мекунанд, гиред.

Вирҷони камбағал, мо ба ту имон дорем ва ба шафоати модарии худ бовар карда, худро аз муҳофизати шумо мегузорем. Мо ба шумо роҳи ба Калисо пайравикунандаро дар ин ҳазорсолаи сеюм, рушди маънавӣ ва маънавии ҷавонон, касбҳои динӣ, рӯҳонӣ ва миссионерӣ ва кори башоратдиҳии навро месупорем.

Вирҷинияи камбизоат, ки гуфт: "Ба ман бовар кун, ман ба ту бовар мекунам", мо ба шумо ташаккур мегӯем, ки ба мо боварӣ додаед. Моро водор созед, ки интихоби Инҷилро дастгирӣ намуда, озодии моро дар хидмати мутақобила ва дар муҳаббати Масеҳ барои ҷалоли Падар идора кунем.

Духтари камбағал, моро аз неъматҳо пур кунед, баракатҳои худро ба мо расонед, чӣ тавре ки бо Мариетта ба Банно дасти худро ба сари ӯ гузошта, ҳаёти моро тағир дод. ПАС, ҳеҷ кас набояд ба ғуломӣ ва гуноҳ мутеъ бошад, балки ба Масеҳи Худованди ягона тақдим карда шавад.

Вирҷинияи камбизоат, модари Наҷотдиҳанда Модари Худо, мо мегӯем, ки барои дастрас будани иродаи илоҳӣ, ки Наҷотдиҳанда ба мо дар некии ӯ додааст, ташаккур мегӯям. Мо аз шумо сипосгузорем, ки даъвати моро гӯш карда, ба Исо, миёнарави ягона, пешниҳод намудем. Ба мо ёд диҳед, ки дар ҳама давру замон мавҷудияти Падарро баракат диҳем ва ба тариқи Бухорист, ғизои ҳаёти ҷовидона самаранок зиндагӣ кунем.

Духтари камбизоат, мо ин ниятро ба таври махсус пешниҳод менамоем ... то ки шумо мувофиқи илтифоти Ӯ ва тавассути миёнаравии модарии худ файзи ба мо додашударо бо Худованд шафоат кунед. Омин.