Мехоҳед фариштаи нигаҳбон дар паҳлӯятон бошад? Ин аст тарзи дуо гуфтан ба ӯ

Дуо баФариштаи нигаҳбон.

Анджело, Посбони ман, ҳимоятгари боғайрат, ки бо дуоҳои беист ба осмон муроҷиат мекард. Барои наҷоти абадии ман шафоат кунед ва ҷазоҳои сазоворро аз сари ман дур кунед. Ман ба шумо салом мерасонам ва ба шумо ташаккур мегӯям, дар якҷоягӣ бо тамоми хорҳои тахтҳо, ки барои дастгирии тахти Ҳаққи Таоло ва таъсиси мардони нек.

Лутфан, дар садақаи худ ба ман тӯҳфаи бебаҳои сабри ниҳоӣ тақдим кунед. То ки дар марг ӯ хушбахтона аз мусибатҳои бадарғаи заминӣ ба шодии Ватани Осмонӣ гузарад. 3 маротиба фариштаи Худо

Фаришта, Посбони ман, тасаллои некхоҳ, ки бо илҳоми ширин маро дар ҳама мушкилоти зиндагии имрӯза ва дар ҳама тарсу ҳароси оянда тасалло медиҳад. Ман ба шумо салом мерасонам ва ба шумо дар якҷоягӣ бо тамоми хории каррубиён, ки пур аз дониши Худо барои интихоби равшании ҷаҳолати мо интихоб шудаанд, ташаккур мегӯям.

Аз шумо хоҳишмандам, ки бо нигаронии хоса ба ман кумак кунед ва ҳам дар мушкилоти ҳозира ва ҳам дар азобҳои оянда тасаллӣ диҳед; ба тавре ки аз шириниҳои шумо, ки инъикоси илоҳист, гирифта, дилашро аз хушомадгӯии заминии фиребгардида дур мекунад, то ба умеди хушбахтӣ 3 маротиба фариштаи Худо

Кӯмак ба ман, Ангел Гвардияи муқаддас, кӯмак дар эҳтиёҷоти ман, тасаллӣ дар бадбахтии ман, нур дар торикӣ ман, муҳофизаткунанда аз хатарҳое, ки фикрҳои хубро илҳом медиҳанд, шафоаткунанда бо Худо, сипаре, ки душмани бадро рафъ мекунад, ёвари содиқ, дӯсти боэътимод, мушовири оқил, намуна итоаткорӣ, оинаи фурӯтанӣ ва покӣ. Ба мо, фариштаҳое, ки моро муҳофизат мекунанд, фариштагони оилаҳои мо, фариштагони фарзандон, фариштагони парастишҳои мо, фариштаи шаҳри мо, фариштаи кишвари мо, фариштагони калисо, фариштагони олам. Омин.