Дуо ба Исо барои кӯмаки фаврӣ

Ҷаноб
Ба онҳое ки то ҳол Туро намешиносанд ва ё туро каме намешиносанд, раҳм кунед;
шояд як рӯз онҳо инро медонистанд
ва онҳо фаромӯш кардаанд ё нофаҳмӣ кардаанд ё инкор карданд.
Ба ин башарият раҳмдилӣ кунед, ки ин гуна беадолатӣ гирифтори он шудааст.
Дар андеша ва дилҳои касоне, ки
ба шарқ ва ғарб қудрат доранд
ва касоне, ки намедонанд ба куҷо равона шаванд ва паноҳгоҳ кунанд.
Ин ба мақомот ва намояндагони мардум медиҳад,
ба судяҳо, муаллимон ва президентаҳо,
иктишоф ва дурандешии зарурӣ
ҳангоми иҷрои вазифаҳои худ бо масъулияти пурра.
Тасаллӣ ва тасаллӣ
беморонро дар бадан ва рӯҳ,
дар беморхонаҳо ё дар ҷои дигар
маҳбусон, мусибатзадаҳо, партофташуда ва ноумедӣ. Сипос! Омин