Дуо барои муҳофизати пурқувват аз душманони ҷаҳони ҷисмонӣ ва рӯҳӣ

Ман имрӯз меоям
Ба туфайли як қувваи бузурге, даъвати Сегона,
Ба имон ба Якумин Сегона,
Ба эътирофи ваҳдат
Офаридгори офариниш.

Ман имрӯз меоям
Ба туфайли қуввати таваллуди Масеҳ ва таъмид,
Бо қудрати маслуб ва дафни ӯ
Ба қудрати эҳё ва бархостани ӯ,
Ҳангоми тавоноии зуҳури ӯ барои доварии охират.

Ман имрӯз меоям
Ба туфайли қувваи муҳаббати каррубӣ,
Дар итоати фариштагон,
Дар хидмати архангелҳо.
Бо умеди эҳё ва подош
Дар дуои ватандӯстон
Дар пешгӯиҳои пайғамбарон
Вақте ки ҳаввориёнро мавъиза мекунанд,
Ба имони эътирофкунандаҳо,
Дар бегуноҳии бокираҳои муқаддас,
Дар корхонаҳои мардони дуруст.

Ман имрӯз меоям
Бо шарофати нерӯи осмон:

Нури офтоб,
Моҳӣ
Ҷалоли оташ,
Суръати барқ,
Суръати шамол,
Чуқурии баҳр,
Устувории замин,
Мустаҳкамии санг.

Ман имрӯз меоям
Бо шарофати қуввати Худованд, ки маро роҳнамоӣ мекунад:
Қудрати Худо маро баланд мебардорад,
Хиради Худо, ки маро роҳнамоӣ мекунад,
Чашми Худо ба ман менигарад,
Гӯшҳои Худо маро мешунаванд,
Каломи Худо барои ман сухан меронад,
Дасти Худо барои дифоъ аз ман,
роҳи Худоро, ки дар пеши ман кушода аст,
Сипари Худо, ки маро муҳофизат мекунад,
Лашкари Худо, ки маро наҷот медиҳад
аз доми иблис
Аз васвасаҳои муовинон,
Аз ҳар касе, ки мехоҳад маро хато кунад,
наздик ва дур,
Танҳо ва дар байни мардум.

Имрӯз ман ҳамаи ин қувваҳоро дар байни ман ва ин бадиҳо истифода мебарам
Бар зидди ҳама гуна қувваҳои бераҳмона ва бераҳмона, ки бадан ва ҷони ман муқобил аст
Бо ҷодугарии анбиёи козиб
Бар зидди қонунҳои сиёҳи бутпарастӣ,
Бар зидди қонунҳои бардурӯғи ирситикӣ,
Бар зидди амалияи бутпарастӣ,
Бар зидди ҷодугарон ва дружникҳо ва ҷодугарон
Бар зидди ҳама донишҳое, ки бадан ва рӯҳи инсонро вайрон мекунад.

Масеҳ имрӯз маро муҳофизат мекунад
Бар зидди заҳр, зидди оташ,
Бар зидди ғарқ шудан, бар зидди ҳама гуна захмҳо,
То ман тавоноии фаровон дошта бошам
Масеҳ бо ман, Масеҳ пеши ман, Масеҳ аз паси ман
Масеҳ дар ман, Масеҳ дар ман, Масеҳ аз ман болотар аст,
Масеҳ дар тарафи рости ман, Масеҳ дар тарафи чапи ман,
Масеҳ ҳангоми хобиданам Масеҳ, вақте ки ман менишинам,
Вақте ки ман бархостам,
Масеҳ дар дили ҳар як кас, ки дар бораи ман фикр мекунад,
Масеҳ дар лабони ҳама касоне ки дар бораи ман сухан мегӯянд,
Масеҳ дар ҳар як чашм, ки ба ман нигарист,
Масеҳ дар ҳар гӯше, ки маро мешунавад.

Ман имрӯз меоям
Ба туфайли як қувваи бузурге, даъвати Сегона,
Ба имон ба Якумин Сегона,
Ба эътирофи ваҳдат
Офаридгори офариниш.