Мо Розарини муқаддасро ҳамроҳи мо ва Ангели муҳофизи худ мехонем
Ин Розарий, ба монанди Розарияи Муқаддаси Муқаддас, аз 150 Ҳейл Мэрис иборат аст, ки онро Саломи Саломати Анҷелӣ низ меноманд, зеро на танҳо фаришта Ҷабраил қисми якуми Саломи Марямро хондааст, балки тамоми рӯҳҳои осмониро хеле пеш аз истифодаи тақводорӣ хондааст ба калисо ворид шуданд, бо ин суханон, онҳо Марямро ҳам дар вақти дар рӯи замин буданаш ва ҳам пеш аз ҳама пас аз гумони худ ба осмон баланд бардоштанд. Аз ин сабаб, дар қироати ин тасбеҳ ва мулоҳизаҳои асрор рӯ овардан ба фариштагон дуруст аст; ки ин арвоҳ ҳамеша шоҳид ва аввалин муосир буданд. Фаъолияти ӯ, ки ҳамеша қадр карда мешавад, махсусан барои он мувофиқ аст:
ҳар рӯзи сешанбе (рӯзе ки ба фариштагон тақдим карда мешавад),
2 август (иди хонуми фариштагон),
2 октябр иди фариштагони нигаҳбон)
дар давоми моҳи октябр.
ТАРЗИ ТАРЗИ ҲАМЧУН БО ФАРИШТАҲО ГУФТА МЕШАВАД
Ду роҳи гуногун барои дуо гуфтан ба ин розӣ пешниҳод карда мешавад:
ШАКЛИ кӯтоҳ
Якҷоя бо аввалин хор фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо хори дуюми фариштагон: Аве Мария
дар якҷоягӣ бо хори сеюми фариштагон: Аве Мария
дар якҷоягӣ бо чоруми фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо панҷуми фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо шашуми фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо ҳафтуми фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо ҳаштуми хори фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо нӯҳуми фариштагон: Аве Мария
Якҷоя бо фариштаи нигаҳбони ман: Аве Мария
Фариштаи Худо
МАСЪАЛАХОИ ГУЛДУСТОН
Ба номи Падар ва Писар ва Рӯҳи Муқаддас. Омин.
Худоё, омада маро наҷот деҳ. Парвардигоро, шитоб кунед, то ба ман кӯмак кунад.
Шаъну шараф ба Падар ва Писар ва ба Рӯҳи Муқаддас. Тавре ки дар ибтидо буд ва ҳоло ва ҳамеша дар тӯли садсолаҳо. Омин.
Ман боварӣ дорам, ки ман ба Худо, Падари Қодири Мутлақ, офаринандаи осмон ва замин имон дорам; ва дар Исои Масеҳ, Писари ягонаи ӯ, Худованди мо, ки тавассути Рӯҳулқудс ҳомиладор шудааст, аз Марям бокира таваллуд шудааст, таҳти Понтий Пилат азоб кашида, ба салиб мехкӯб шудааст ва дафн карда мешавад; ба ҷаҳаннам фуруд омад; дар рӯзи сеюм ӯ аз мурдагон эҳьё шуд; ба осмон сууд карда, дар тарафи рости Худои Падари Подшоҳ менишинад; аз он ҷо омада, мурдагон ва зиндагонро доварӣ хоҳад кард. Ман ба Рӯҳи Муқаддас, Калисои муқаддаси католикӣ, ҳамбастагии муқаддасон, омурзиши гуноҳҳо, эҳёи бадан, ҳаёти ҷовидонӣ боварӣ дорам. Омин.
Даъват ба Рӯҳи Муқаддас биёед, Рӯҳи Муқаддас, ба мо нурҳои нури худро аз осмон фиристед. Биё, падари бенавоён, биё, тӯҳфаҳо кун, биё, нури қалбҳо. Тасаллои комил, меҳмони ширини ҷон, ширинтарин сабукӣ. Дар хастагӣ, истироҳат, дар гармӣ, паноҳгоҳ, дар ашк, тасаллӣ. Эй нури муборак, ба дилҳои содиқони худ дар дарун зарба зан. Бе қуввати шумо, ҳеҷ чиз дар инсон нест, ва ҳеҷ чиз бе айб. Он чиро, ки хушк аст, бишӯед, хушкро тар кунед, хунро шифо диҳед. Он чизи сахтро хам кунед, хунукро гарм кунед, гумроҳшударо рост кунед. Ба содиқони худ, ки ҳадяҳои муқаддаси шуморо танҳо ба шумо эътимод мекунанд, бидеҳ. Файз ва подош диҳед, марги муқаддас диҳед, шодмонии абадӣ бахшед. Омин.
АСРОРИ АВВАЛИ ХУРСАНДUL
Эълони фаришта Ҷабриэл ба Вирҷин Мэри
Фаришта Ҷабраил бо Марям аст. Вай ба Маликаи худ, Модари баргузидаи Худои худ эҳтиромона салом мерасонад, ӯро эҳтиром мекунад, тасаллӣ медиҳад, маслиҳат медиҳад ва аввалин касе аст, ки Каломи Инҷилро мепарастад. Биёед аз ӯ лутф пурсем, то саломи худро бо ҳамон як садоқат, бо як ҳиссиёт нисбати Марям такрор кунад ва бидонад, ки чӣ гуна Исоро дар Марям ба мисли ӯ дидан ва парастиш кардан, худро мисли ӯ бо фидокорӣ ба хидмати ҳарду гузоштан.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори дуввуми шодмонӣ
САФАРИ МАРЯМИ МУҚАДДАС БА САНТА ЭЛИЗАБЕТТА
Фаришта Ҷабраил, пеш аз эълони таваллуди Исо ба Марям, таваллуди пешгузаштаи худ Юҳаннои Таъмиддиҳандаро дар Санкт Закарё эълон карда буд. Ҷабраил фариштаи наҷот аст ва дар тамоми асрори Каломи ҷисмонӣ мавҷуд аст, ҳатто вақте ки амали ӯ зоҳир намешавад ва он кас хоҳад буд, ки дар хоб сирри модарии бакоратро ба ӯ ошкор мекунад Мария. Мо Худоро шукр мегӯем, ки Марям бокираро ҳамчун воситаи таҷассуми илоҳӣ ва Марями муборак интихоб кардааст, зеро ӯ бо "ҳа" -и хоксоронаи худ рисолати Писари ягонаи таваллудшударо имконпазир сохт.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори сеюми хурсандибахш
Таваллуди Исо дар ғори Байт-Лаҳм
Фариштагон дар болои гаҳвораи Исо ҷалоли Худоро дар осмони олӣ месароянд, онҳо таваллуди ӯро ба чӯпонон эълон мекунанд ва пас аз чашмҳояшон бо шукӯҳ ва гӯшҳояшон бо сурудҳояшон шодмонӣ мекунанд. Мо ҳангоми фаришта бо фариштагон ва алахусус бо Фариштаи Гвардияи худ муттаҳид шуданро меомӯзем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори чаҳоруми шодмон
Исо дар маъбад аз ҷониби Мэри ва Юсуф муаррифӣ карда мешавад
Инҷил дар бораи фариштагон ҳарф намезанад, аммо онҳо ҳазорон нафарро маҷбур мекарданд, ки оилаи муқаддасро то маъбад ҳамроҳӣ кунанд. Бозгашт ба Байт-Лаҳм ва Носира, фариштае дар хоб Муқаддасро огоҳ кард, ки ба Миср гурезад ва ҳангоми расидан ба ватанаш ӯро огоҳ мекунад. Чунин тасаллӣ мебахшад, ки мо ҳамроҳи фариштае роҳнамо ва муҳофизат мекунем! Пас, биёед ӯро зуд-зуд бихонем, то ки мо дуоҳои моро ба Ҳаққи Таоло тақдим карда, онро ба итмом расонад.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
АСРОРИ ПАНҶӮМИ АҶОИБ
ЁФТАНИ ИСО ДАР байни табибони ибодатхона
Инҷил дар бораи фариштагон ҳарф намезанад, аммо онҳо бешубҳа шоҳ ва маликаи худро дар зиёрати Байтулмуқаддас ҳамроҳӣ мекарданд. Онҳо дар ҷустуҷӯи дардовари худ Марям ва Юсуфро ҳамроҳӣ мекарданд ва ба амали қаҳрамононаи некие, ки онҳо ба амал меоварданд, тааҷҷуб мекарданд ва ба иродаи Худо, ки аз онҳо талаб намекард, ки ба ду ҳамсари камбағал дар куҷо будани Писарро ошкор кунанд. Аммо чӣ гуна онҳо, вақте ки ӯро дар маъбад ёфтанд, бо онҳо шодӣ карданд? Мо ба фариштаи худ муроҷиат мекунем, хусусан вақте ки мо бо гуноҳ Исоро гум кардем ё вақте ки дар лаҳзаҳои торикӣ ӯро дур ҳис мекардем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
ХИЗМАТРАСОНИИ СОРВОРОН
АСРОРИ АВВАЛИНИ БЕНОМУС
Ҷазои Исо дар Гетсеман
Дар боғ, фариштае, ки Падар фиристодааст, рисолати муҳим, ҳатто агар пурасрор бошад. Инҷил моро водор мекунад, ки суханони ба Исо гуфтаашро тасаввур кунем, ва ӯ ба ӯ ҳама чизеро, ки метавонист нӯшидани косаи талхро камтар дарднок гардонад, нақл кунад. Шореҳон ва рӯъёиён ба мо кӯмак мекунанд, ки он саҳнаи фоҷиабореро, ки барои мо низ такрор мешавад, барқарор кунем, вақте ки Худо аз мо хоҳиш мекунад, ки дар фалокат "фиат" -и худро такрор кунем. Он гоҳ фариштаи меҳрубони мо омода аст, ки моро тасаллӣ диҳад ва тасаллӣ диҳад, агар мо ӯро аз они худ хонем
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори дуввуми дардовар
Парчами Исо дар сутун
Фариштагон, бешубҳа, дар ҳама асрори Ғамангез ҳузур доранд, барои даҳшати носипосӣ, бераҳмӣ ва бадии инсонӣ рӯйҳояшонро пӯшидаанд. Онҳо мехостанд, ки аз Худо хоҳиш кунанд, ки ба онҳо иҷозат диҳад, то Подшоҳи худро ҳимоя кунанд ва душманони бадномшудаи ӯро нест кунанд, аммо онҳо ба онҳо нақшаи раҳмдилии худро нисбати одамон, мувофиқи эҳсосоти Исо ва Марям, ошкор карданд. ба онҳо илтиҷо кунед, ки барои гунаҳгорон раҳм кунанд. Эй фариштагони муқаддас, ки аз вазни ҷисм озоданд, ҳеҷ гоҳ ба муборизаҳои хоркунанда, исроркор ва доимӣ бар зидди васвасаҳои ҳассосият дучор наоянд, барои мо сазовори тозиёнаи Исо, тозагии ҷисм ва қалб шаванд.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори сеюми дардовар
Исо ба марг маҳкум карда шудааст
Эй фариштагони муқаддаси муқаддас, ки масхараеро, ки посбонони бад Исоро ба васваса андохта, шуморо пурра ва то абад дар хидмати Подшоҳи подшоҳон пешкаш кардаанд, барқарор кунед, барои мо файзи донистани чӣ гуна қабулро дар рӯҳи фурӯтанӣ ва ҷуброн ба даст оред , ҳар чизе ки метавонад ба муҳаббати худамон зарар расонад ва худро комилан ба Марям тақдим кунем, то дар татбиқи Малакути Худо ҳамкорӣ кунем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори чаҳорум дарднок
РАСИДАНИ ИСО БА КАЛЬВЕНЬ ДАР ЗЕРИ ХУБИ САРБОР
Эй фариштагони муқаддаси муқаддас, ки бо муҳаббати зиёд ба Исо пайравӣ намуда, саъй доштанд, ки бераҳмии душманони худро коҳиш диҳанд ва дар дӯстони худ, ба монанди занони парҳезгор, Вероника ва Кирен далерӣ бахшанд ва онҳо махсусан аз дидори Наҷотдиҳанда бо Муқаддастарин модари ӯ, Калисои ҳоҷиёнро дар ҷаҳон муҳофизат ва муҳофизат мекунад ва инсониятро дар роҳи душвори муқаддас дастгирӣ мекунад.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
АСРОРИ ПАНҶӮМИ БЕНОМУС
Салиб ва марги Исо пас аз се соати азия
Эй фариштагони нек, ки бо эҳтиром ба ҳама таҷдиди қурбонии салиб, ки дар қурбонгоҳҳои мо мегузаранд, иштирок кунед, моро водор созед, ки ба эҳтироми шумо, ҳангоми ташриф овардан ба Масеҳи Муқаддас пайравӣ намоем ва чӣ гуна мо бовар карданро дӯст медорем, ки шумо ҳамаи қатраҳои динро ҷамъ овардаед Divin Sangue, то онҳоро аз таҳқир муҳофизат кунад, пас акнун ба мо даст диҳед, то бо файзҳои ҳозира, ки ҳамон қадар қатраҳои он хуни пурарзишанд, содиқона мувофиқат кунем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
МАСЛИҲАТҲОИ ҶАЛОЛИ
АВВАЛИН АСРИ ШУХРАТНОК
Эҳёи Исо аз мурдагон
Фариштагон бешубҳа дар ҳабси қабр боқӣ монданд ва дар рӯзи қиёмат мо намуди нави фариштагонро мебинем, ки бо омезиш ва рафтани омехтаи занони парҳезгор омезиш ёфтаанд. Танҳо фариштагон тавонистанд кафан ва Судариумро бодиққат пӯшонанд, тавре ки Петр дидааст; танҳо онҳо сангро бардоштанд ва бар он нишаста, гӯё аз як курсӣ, ба занон дар бораи қиёмат эълом карданд ва фиристодагони худро ба ҳаввориён фиристоданд. Танҳо фариштагон ҷони Подшоҳи худро ҳангоми фуруд омадан ба Лимбо ҳамроҳӣ карданд, Марямро аз ҳама муқаддас нигоҳ доштанд ва ӯро барои набудани Исо тасаллӣ доданд ва он гоҳ тамошобинони шодии мулоқоти Модар бо Писари эҳёшуда буданд. Мо аз онҳо меомӯзем, ки дардҳои Исо ва Марямро мулоҳиза ронем ва тасаллӣ бахшем ва бо шодии онҳо шарик шавем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори дуввуми ҷалол
Афзоиши Исо ба осмон
Фариштагонро дар гурӯҳҳо мушоҳида кардан мумкин аст, ки бо Подшоҳи худ ҳамроҳӣ мекунанд ва бо пирӯзӣ ба қасри осмонии худ бармегарданд. Ду фаришта ба таври намоён худро ба ҳаввориён нишон доданд ва онҳоро даъват карданд, ки ба хонаи болоӣ ба нафақа бароянд ва ба онҳо итминон диҳанд, ки Исо дар иҳотаи ҷалол бармегардад. Биёед дар хотир дорем, ки фариштаи мо бо қаноатмандӣ ба ҷое, ки Исо барои мо сазовор аст ва Мария Сантис-сима моро дар осмон омода кардааст ва бо қаноатмандӣ менигарад ва солҳои зиёд барои ба даст овардани он беист меҳнат мекунад. Мо умеди ӯро ноумед намекунем, талошҳои ӯро бефоида намекунем.
Падари мо, 10 аве Мариам, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори сеюми ҷалол
САДОҚАТИ РӮҲИ МУҚАДДАС ДАР МАРИ МӮҲТАРАМА ВА РАСУЛОН
Дар рӯзи Пантикост, мо мебинем, ки фариштагон аз ҷониби ҳазорон нафар дар рӯи замин нузул мекунанд ва ҳар яке аз онҳо сафҳои худро дар байни навхонадорон аз мавъизаи Петруси муқаддас ва аз ҷониби ҳаввориён, ки нав таъмид ёфтаанд, мегирад. Шояд ягон ҳақиқати дигаре нест, ки ғамхории падаронаи Худо ва меҳрубонии модаронии Марямро беҳтар аз зоҳир кардани фариштаи нигаҳбон ба мо нишон диҳад. Мо омӯхтани эҳтиром ба ҳузур ва муҳаббати ӯ, меҳрубонӣ, боадолатӣ ва кӯмаки ӯро қадр кардан ва аз манфиатҳои ӯ миннатдор буданро меомӯзем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Асрори чаҳорум
ТАХМИНИ МАРИ МӮҲТАН БА ОСМОН
Фариштагон саф кашида бо Исо меоянд, то тантанаи Муқаддаси Марямро ҷисм ва рӯҳро ба осмон пиндоштанд. Тавре ки дар паради азими шӯҳрат, нӯҳ хор фариштаҳо ва сафҳои гуногуни муборак аз назди Маликаи худ мегузаранд, то ки ба ӯ саҷда кунанд ва нишонаҳои пирӯзиҳои худро ба пои ӯ гузоранд. Биёед фариштаи худро табрик гӯем, ки тавонистааст аз озмоиши худ ғолиб ояд ва ба шӯҳрати ҷовидонӣ пешакӣ таъин шудааст ва биёед субҳу шом бо фариштаи Худо ба ӯ дуо гӯем, то моро рӯзе аз ширкати абадии ӯ баҳра барад.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
АСРИ ПАНҶӮМИ ШӮҲРАТНОК
ТАҶВИШИ МАЛИКАИ Муқаддаси осмон ва замин
Ҳазорҳо фариштагон тахти Маликаи худро иҳота мекунанд ва абадӣ иҳота мекунанд ва муборакро дар байни ҳамаи занҳо ситоиш мекунанд, ки агар вай онҳоро бо Масеҳ сазовор намебуд, чунон ки барои мо сазовори он буд, ҷалоли муҳими осмон, бешубҳа хушбахтии онҳо афзудааст ва агар онҳо ба имконияти ба мо Модар номидани ӯ ҳасад баранд, ҳадди аққал Маликаи худро эълон кардани онҳо лаззат мебаранд. Мо пешниҳод менамоем, ки барои оянда садоқати бештар ба фариштагоне, ки Худо барои нигоҳдорӣ ва дифоъ аз калисо, миллатҳо, шаҳрҳо ва калисоҳо гузоштааст, аммо ба тариқи махсусе ба касе, ки ба мо аз ҷониби некиҳои Худо ба ӯ супорида шудааст ва Марям, то вақте ки онҳо дар охири дунё зоҳир мешаванд, то эҳёшударо ба мурдагон эълон кунанд, некиро аз бад ҷудо кунанд, моро лозим нест, ки онҳо дар байни лаънатшудагон, ки ҳангоми пайдоиши салибе, ки худи фариштагон дар тантанаи он бардоштаанд, ноумедӣ гиря кунанд, шикор накунем.
Падари мо, 10 салом Мэрис, ҷалол ба Падар, фариштаи Худо
Биёед дуо гӯем: Эй Исои маҳбуби ман, эй Маликаи фариштагон, ман ин Розаринро ба қалбҳои илоҳии ту пешниҳод мекунам, то ки ту фариштагони муқаддаси худро шод гардонӣ, то онҳо маро дар ҳабси худ нигоҳ доранд, хусусан дар соати марги ман, маро аз ҳамлаҳои дӯзах наҷот дод. Ман инчунин аз шумо, фариштагони азиз, илтимос мекунам, ки арвоҳи покро, алалхусус хешовандон, дӯстон, хайрхоҳонамро зиёрат кунед. Барои наҷоти қарибулвуқӯъашон дуо гӯед ва пас аз марги ман аз раҳмати илоҳӣ бархурдор шавед омин.