San Biagio байни имон ва анъана: пурхӯрӣ, офтоб дар хонаҳо ва панеттон

аз ҷониби Мина дел Нунзио

Дар байни асрҳои сеюм ва чорум дар Себастеи Арманистон (Осиёи Хурд) зиндагӣ карда, вай табиб буд ва усқуфи шаҳри худ таъин карда шуд, мо дар бораи ин муқаддас маълумоти зиёде надорем, аммо ба баъзе осори эпистолярӣ ишора мекунем, ки пайдоиши онҳо номаълум. ӯро румиён асир гирифтанд ва кушта шуданд, зоҳиран сарашро буриданд, зеро аз ӯ талаб карданд, ки аз католикӣ даст кашад.

Мегӯянд, ки як модар дар тарсу ҳарос ва ноумедӣ аз сабаби он ки писари чандсолааш устухони моҳиро буғӣ мекард, аз Сан Биагио, ки табиб буд, кӯмак пурсида, кӯдакро бо нонпора наҷот дод ва маҳз рӯзи дигар шамъдон.

3 феврал калисо Сан Биадиоро бо як вазифа ёд мекунад, ки даргиронидани ду шамъи салибро дар зери гулӯи ҳар як мӯъмин дар бар мегирад. Сан-Биагио, ба истиснои маъмул, инчунин муқаддасест, ки офтобро ба хонаҳо медарорад, яъне дақиқан дар ин рӯз мо дар хонаи худ тобиши иловагии нуриеро ҳис мекунем, ки метавонад ду маъно дошта бошад: яке, ки ҳоло зимистон гузаштааст ва ду он баҳор ҳанӯз ҳам дур аст.

Аммо Миланҳо дар бораи панеттоне, ки аз рӯзи Мавлуди Исо боқӣ мондааст, чӣ мегӯянд. Як анъанаи хеле Миланӣ, ба назар чунин мерасад, ки зан панеттонро пеш аз Мавлуди Исо ба фриар Десидерио овардааст, то ки онро баракат диҳад, аммо дона чунон банд буд, ки онро фаромӯш карда буд. Пас аз Мавлуди Исо, тортро дар қурбонӣ пайдо карда, фикр мекард, ки ҳоло зан ҳеҷ гоҳ барои гирифтани он барнамегардад, вай онро баракат дод ва хӯрд.

Аммо вақте ки 3 феврал зани хонагӣ барои баргардонидани панеттон ҳозир шуд, қаҳрамон мурд, эътироф кард, ки онро тамом кардааст, бинобар ин, вай барои гирифтани табақи холӣ ба муқаддас рафт ва ба ҷои он панеттоне ба андозаи он чизе овард, ки зан оварда буд . Дар ҳақиқат як мӯъҷизае, ки ба Сан Биагио нисбат дода шудааст: аз ин сабаб, анъанаи дуруст чунин дорад, ки имрӯз мо як пораи панеттони боқимонда ва муборакро барои наҳорӣ мехӯрем, то аз бемориҳои гулӯ эмин бошем.