Сан Турибио де Могровехо, муқаддаси рӯз
San Turibio di Mogrovejo: Якҷоя бо Роза да Лима, Турибиус вай аввалин муқаддаси маъруфи Ҷаҳони Нав мебошад, ки 26 сол боз дар Перу, Амрикои Ҷанубӣ ба Худованд хидмат кардааст.
Дар таваллуд шудааст Испания ва таҳсилоти ҳуқуқшиносӣ чунон донишманди олиҷанобе шуд, ки профессори ҳуқуқшиносии Донишгоҳи Саламанка шуд ва дар ниҳоят сарқозии Инквизиция дар Гранада шуд. Вай ин корро хеле хуб анҷом дод. Аммо вай адвокати кофӣ шадид набуд, то пайдарпаии ҳайратоварро пешгирӣ кунад.
Вақте ки архиепископи Лима дар Перу як раҳбари навро дархост кард, Турибио барои ишғоли ин вазифа интихоб шуд: ӯ ягона шахсе буд, ки қудрати хислат ва муқаддаси рӯҳро барои табобати ҷанҷолҳои ба ин минтақа сироятёфта табдил додааст.
Дар он ҳамаи канонҳое оварда шудаанд, ки додани шаъну эътибори диниро ба диндорон манъ мекарданд, аммо он бекор карда шуд. Турибио коҳин таъин карда шуд ва усқуф ва ба Перу фиристод, ки дар он ҷо бадтарин мустамликадорӣ ёфт. Конкистадорҳои испанӣ дар ҳама гуна зулму ситами аҳолии бумӣ гунаҳгор буданд. Сӯиистифода дар байни рӯҳониён дагалона буд ва ӯ аввал қувва ва азоби худро ба ин минтақа бахшид.
San Turibio di Mogrovejo: ҳаёти имони ӯ
San Turibio di Mogrovejo: e дароз оғоз ёфт хастакунанда ташрифи архиепискияи азим, омӯзиши забон, ду-се рӯз дар ҳар ҷо истодан, аксар вақт бе ҷой ва ғизо. Турибио ҳар саҳар ба ибодатгоҳи худ иқрор мешуд ва оммавиро бо ҷӯшу хурӯш ҷашн мегирифт. Дар байни онҳое, ки ӯ Сакраменти Тасдиқро ба онҳо супурд, ояндаи муқаддаси Роза аз Лима ва шояд оянда низ буд Сан Мартин де Поррес. Пас аз соли 1590, вай ба як миссионери дигари бузург, Франческо Солано, ки ҳоло низ муқаддас аст, кумак кард.
Ҳарчанд бисёр камбизоат, мардуми ӯ ҳассос буданд ва метарсиданд, ки хайрияҳои ҷамъиятиро аз дигарон қабул кунанд. Турибио мушкилотро бо кӯмаки беном ба онҳо ҳал кард.
Инъикос: Дар асл, Худованд мустақиман бо хатҳои каҷ менависад. Ин мард бар хилофи иродаи худ ва аз трамплинҳои гумонбар дар додгоҳи инквизитсионӣ ин мард чӯпони масеҳии як халқ шуд камбизоат ва мазлумон. Худо ба ӯ ҳадяи дӯст доштани дигаронро ба қадри зарурӣ додааст.
Биёед ба ҳамаи муқаддасон дуо гӯем
Биёед ба ҳамаи муқаддасон дар осмон дуо гӯем, то ҳамаи неъматҳои заруриро, ки дар ин зиндагӣ ба мо ниёз доранд, ато кунад.