Saint 17 ноябр, биёед дуо гӯем Элизабет аз Маҷористон, достони вай

Пагоҳ, чоршанбеи 17 ноябр, Калисои католикӣ ба ёдбуд Маликаи Венгрия Элизабет.

Ҳаёти маликаи Элизабети Маҷористон кӯтоҳ ва пуршиддат аст: дар 4-солагӣ издивоҷ кард, дар 14-солагӣ издивоҷ кард, модар дар 15-сола, авлиё дар 28-солагӣ. Зиндагӣ, ки ба назар афсона монанд аст, аммо решаҳои худро дар таърихи замон ва эътиқоди ӯ дорад. .

Соли 1207 аз ҷониби шоҳ Эндрю II таваллуд шудааст, дар наздикии Будапешти имрӯза Элизабет дар синни 24-солагӣ, 17 ноябри соли 1231, ҳамагӣ 5 сол пас аз марги Сент-Франсис. Вай Конрад аз Марбург ба поп чунин менависад: «Ба гайр аз ин корхо ба манфиати бенавоён, дар назди Худо мегуям, ки чунин зани андешамандро кам дидаам; Дар бозгашт аз ҷои хилват, ки ба намоз мерафт, ӯро борҳо бо чеҳраи дурахшон диданд, дар ҳоле ки чашмонаш мисли ду нури офтоб берун меомаданд».

Шавҳар Луис IV дар Отранто мунтазири савор шудан бо мурд Федерико II барои он юриши салибӣ дар сарзамини муқаддас. Элизабет се фарзанд дошт. Пас аз нахустзодаи Эрманно ду духтарчаи хурдсол таваллуд шуданд: София e Гертруд, охирин аллакай бепадар таваллуд кардааст.

Пас аз марги шавҳараш, Элизабет ба Эйзенах, сипас ба қалъаи Поттенштейн ба нафақа рафт, то дар ниҳоят як хонаи хоксорона дар Марбургро ҳамчун манзил интихоб кунад, ки дар он ҷо вай аз ҳисоби худ беморхона сохта, худро ба камбизоатӣ коҳиш дод. Дар Фармоиши сеюми Франсискан номнавис шуда, вай тамоми худро ба ҳадди ақал пешниҳод мекард, дар як рӯз ду маротиба ба беморон аёдат мекард, гадо мешуд ва ҳамеша корҳои хоксортаринро ба ӯҳда мегирифт. Интихоби камбизоатӣ хашми додарарӯсашро, ки барои аз фарзандон маҳрум кардан омада буданд, барангехт. Вай 17 ноябри соли 1231 дар Марбурги Олмон даргузашт. Вай соли 1235 аз ҷониби Папа Григорий IX канон карда шуд.

Дуо ба маликаи Венгрия Элизабет

Эй Элисобаъ,
ҷавон ва муқаддас,
арӯс, модар ва малика,
ихтиёран камбизоат дар мол,
Шумо будед,
дар пои Франсис,
аввалин меваҳои даъватшудагон
то ки дар дунё аз ҷониби Худо зиндагӣ кунад
онро бо сулх, бо адолат бой гардонем
ва муҳаббат ба шахсони камбизоат ва истисноӣ.
Шаҳодати ҳаёти шумо
ҳамчун Аврупо ҳамчун нур боқӣ мемонад
ба роҳи некиҳои ҳақиқӣ рафтан
аз ҳар як мард ва аз ҳама одамон.
Лутфан аз мо илтимос кунед
аз Масеҳи маслубшуда ва маслубшуда,
ки шумо ба он содиқона мувофиқат кардаед
дониш, ҷасорат, меҳнатдӯстӣ ва эътимоднокӣ,
монанди бинокорони воқеӣ
Малакути Худо дар ҷаҳон.
омин