ХОҲАР ЭРМИНИЯ БРУНЕТТИ ВА НОВЕНА БАРОИ ҶОНҲОИ ПУРГАРТ
ХОҲАР ЭРМИНИЯ БРУНЕТТИ ВА НОВЕНА БАРОИ ҶОНҲОИ ПУРГАРТ
Хоҳари Эрминия Брунетти аксар вақт худро ба дуоҳои ҷонҳои поксозӣ мебахшид, ки онҳо сабукӣ ёфтанд ва ҳамзамон ба ӯ кӯмак карданд, ки дар шафоъатҳо ба манфиати одамоне, ки ба ӯ муроҷиат кардаанд, дастгирӣ кунанд.
Хоҳари Эрминия, тавре ки эксаркисти машҳур Падар Габриэле Аморт гуфт, инчунин тавонист тавассути фотиҳаи пурқудраташ ба Худо файзи раҳоиро аз рӯҳҳои бад ба даст орад.
Як рӯз, бо нияти дуои бародари шавҳари бекораш, ӯ қарор кард, ки барои ҷонҳои партофташуда дар тозагӣ Новена оғоз кунад; ӯ барои ӯ истироҳат ва осоиштагӣ хост.
Он вақт вай бо хоҳаре барои иҷрои вазифа ба оилаҳо берун аз шаҳр буд.
Яке аз он субҳҳо, вақте ки вай ба намозгузории Новена омодагӣ мегирифт, дарк кард, ки дар ёд надоштани кадом рӯзро дар ёд дорад ва аз он ҷон хоҳиш кард, ки ба кӯмакаш ояд.
Вай ва хоҳараш чор тақ-тақи дарро шуниданд, хоҳари Эрминия пас хост, ки тасдиқи ин нишонро талаб кунад ва ба ин васила шахсе, ки онҳо дуо мекарданд, ба онҳо зоҳир шуд.
Хоҳарон хеле тарсида буданд, дар ҳоле ки ин зоҳир фаҳмонд, ки вай хеле ҷавон, аз пневмонияи оддӣ вафот кардааст ва то он лаҳза касе ҳеҷ гоҳ барои ӯ дуо накардааст.
Роҳибагон кӯшиш карданд, ки аз хона берун раванд, аммо ҷони онҳо монеъ шуд ва гуфтанро идома дод, ки модари ӯ имондор нест ва танҳо хоҳари Эрминия дар он солҳо дар фикри он буд, ки ӯро каме сабукӣ диҳад. Ҳоло вай намехост аз он ҷо равад, аз тарси он ки ӯро дубора фаромӯш кунанд. Аммо, пас аз итминони хоҳари Эрминия, ҳама чиз дар ҷои худ буд; Вай ин ҳодисаро ҳамчун тасдиқи Худо маънидод кард, ки дуо ва қурбониҳое, ки барои ҷонҳои поксозӣ оварда мешаванд, аҳамияти калон доранд.
Новена барои ҷонҳои муқаддас дар поксозӣ:
Эй Исои Наҷотдиҳанда, барои он қурбонӣ, ки шумо дар салиб аз худ кардаед ва ҳар рӯз дар қурбонгоҳҳои мо таҷдид мекунед, барои ҳамаи Масеҳҳои муқаддасе, ки дар саросари ҷаҳон ҷашн гирифта мешуданд ва ҷашн гирифта мешаванд, дуои моро дар ин навена гӯш кунед ба ҷонҳои оромии абадии мурдаҳои мо, нури зебоии илоҳии шуморо бар онҳо мунаввар созад! Оромии абадӣ.
Эй Исои Наҷотдиҳанда, бо хидматҳои бузурги ҳаввориён, шаҳидон, эътирофгарон, бокираҳо ва ҳамаи муқаддасонаи осмон, ҷонҳои мурдаҳои моро, ки дар Пургаторӣ нолиш мекунанд, аз дардҳояшон раҳо кунед, чунон ки шумо низ Маҷдалия ва дузди тавба кардаед. Хатогиҳои онҳоро биомурзед ва дарҳои Қасри осмонии худро, ки онҳо мехоҳанд, ба рӯяшон боз кунед. Оромии абадӣ.
3. Эй Исои Наҷотдиҳанда, тавассути хизматҳои бузурги Юсуфи муқаддас ва Марям, модари азиятдидагон ва ранҷкашон, раҳмати бепоёни шуморо ба ҷонҳои партофташудаи покӣ фуруд оред. Онҳо низ нархи хуни шумо ва амали дастҳои шумо ҳастанд. Ба онҳо омурзиши комил ато намо ва онҳоро ба фазои ҷалоли худ, ки онҳо орзу мекарданд, ҳидоят намо. Оромии абадӣ.
4. Эй Исои Наҷотдиҳанда, барои дардҳои зиёди азият, ҳавас ва марги худ, ба ҳамаи мурдагони бечораи мо, ки дар Тазоҳ гиря ва нолиш мекунанд, раҳм кун. Меваи бисёр азобҳои худро ба онҳо татбиқ кунед ва онҳоро ба соҳиби он ҷалоле, ки барои онҳо дар осмон омода кардаед, ҳидоят кунед. Оромии абадӣ.