Шаҳодати табдилдиҳандаи ҳамҷинсгаро дар Меджугорё

Шаҳодати табдилдиҳандаи ҳамҷинсгаро дар Меджугорё

Хонуми мо ҳамеша моро барои нозукӣ ба ҳайрат меорад, ки вай барои кӯмак ба фарзандонаш барои эҳёи тамоми мавҷудияти онҳо, вақте ки онҳо худро бо эътимод ба ӯ партофтанд, ба ҳайрат меорад. Самуэл, як мӯйсафеди фаронсавӣ, зимистони соли гузашта ба зиёрати Меджугорҷе омад ва мегӯяд:

“Ман ҳамҷинсгаро будам. Сарфи назар аз он ки дар кӯдакӣ таҳсили католикӣ гирифтам, зиндагии ман аз Худо хеле дур буд.Дар Париж ман ба клубҳои вайронтарини шабона мерафтам ва нигаронии бештари ман пайдо шудан буд. Дар синни 36-солагӣ, ҳангоми дар беморхона бистарӣ шудан ман фаҳмидам, ки гирифтори СПИД ҳастам. Дар ин лахза Худоро ба ёд овардам, аммо як бор аз бемористон берун шудам, се сол дар чустучуи марди зиндагиамро давом додам... Нихоят аз ноумеди ба ноумеди ва аз холй ба холй фахмидам, ки аз паси як кучаи ботил меравам. . Он гоҳ ман ҳаёти худро ба сӯи Худо равона кардам; дар асл, танҳо Ӯ метавонист ба ман муҳаббатеро, ки сахт ташна будам, диҳад.

Ман мехостам табдил диҳам ва рӯзе як китоб дар бораи Меджугорҷе ба дастам омад ва ман фаҳмидам, ки дар он ҷо ҳама ҳаёти нав ва умеди нав пайдо мекунанд. Ман, ки ҳамчун бача хеле сахтгир будам, ҳама ашкҳоямро гиристам, ғамгин шудам. Пас аз он ман ба Меджугорҷе рафтам ва аз ҳузури шадиди Марям, Модарам, ки ба ман оромии бузурги дохилиро баён кард, ба ҳайрат афтодам. Аз он лаҳза, ман ҳар рӯз ба худ ваъда медиҳам, ки диламро тағир диҳам ва ба сӯи Худо нигоҳ кунам.

Ман ба наздикӣ табдил шудам, ҳоло ҳам хеле заиф ва осебпазирам, аммо ҳар рӯз дилам аз шодӣ лабрез мешавад, ки Офаридгор ва Модарамро ёфтам. Ин беморӣ, ки метавонист маро бикушад, Худо аз он истифода кард, ки маро дубора таваллуд кард.

Ба онҳое, ки имрӯз мисли ман пештар буданд, гуфтаниам: Худо вуҷуд дорад, Ӯ ҳақ аст!».

Сарчашма: Аз рӯзномаи sr. Эммануэл