Инҷили 3 феврали соли 2021 бо шарҳи Попи Рум Франсиск

ХОНДАНИ РӮЗ
Аз нома ба ибриён
Ивр 12,4 - 7,11-15

Бародарон, шумо дар мубориза бо гуноҳ то ба дараҷаи хун муқовимат накардаед ва насиҳатеро, ки ба шумо дар бораи фарзандон гуфтаед, аллакай фаромӯш кардаед:
«Писарам, ислоҳи Худовандро хор накун
ва вақте ки шуморо дастгир мекунанд, рӯҳафтода нашавед;
зеро Худованд касе, ки дӯсташ медорад, тарбия мекунад
ва ӯ ба ҳар касе, ки ӯро писар мешиносад, мезанад. "

Ин барои ислоҳи шумост, ки шумо азоб мекашед! Худо ба шумо ҳамчун фарзанд муносибат мекунад; ва писаре, ки падараш ислоҳ намекунад, чист? Албатта, дар ҳоли ҳозир, ҳар ислоҳ на сабаби хурсандӣ, балки ғамгинӣ менамояд; пас аз он, ин самараи сулҳ ва адолатро барои касоне, ки тавассути он таълим гирифтаанд, меорад.

Аз ин рӯ, дастҳои ланг ва зонуҳои сусти худро мустаҳкам кунед ва бо пойҳои худ рост равед, то пойе, ки меланганд, маҷбур нест, балки ӯро шифо диҳад.

Бо ҳама осоиштагӣ ва тақдисро биҷӯед, ки бе он ҳеҷ кас Худовандро нахоҳад дид; ҳушёр бошед, то касе худро аз файзи Худо маҳрум насозад.Дар байни худ ягон решаи заҳролуд нашавед ва нашавед, ки зарар мерасонад ва бисёриҳо сироят меёбанд.

Инҷили рӯз
Аз Инҷил, мувофиқи Марк
Мк 6,1-6

Дар он вақт, Исо ба ватани худ омад ва шогирдонаш аз паси ӯ рафтанд.

Вақте ки шанбе фаро расид, ӯ дар куништ ба таълим додан шурӯъ кард. Ва бисёриҳо, ки онҳоро гӯш мекарданд, ҳайрон шуданд ва гуфтанд: «Ин чизҳо аз куҷост? Ва чӣ ҳикматест, ки ба ӯ дода шудааст? Ва мӯъҷизот ба монанди он корҳое, ки бо дасти ӯ иҷро мешаванд? Магар ин наҷҷор нест, ки писари Марям, бародари Яъқуб, Юсуф, Яҳудо ва Шимъӯн аст? Ва хоҳарони шумо, оё онҳо дар ин ҷо бо мо нестанд? ». Ва ин сабаби ҷанҷол барои онҳо шуд.

Аммо Исо ба онҳо гуфт: "Пайғамбар хор намешавад, магар дар зодгоҳи худ, дар байни хешовандон ва дар хонаи худ." Ва дар он ҷо ӯ ягон мӯъҷиза нишон дода наметавонист, балки танҳо дастҳояшро ба чанд бемор гузошт ва шифо дод. Ва аз куфри онҳо дар ҳайрат монд.

Исо дар деҳаҳо гашта таълим медод.

СУХАНОНИ ПАДАРИ МУҚАДдас
Мувофиқи гуфтаи сокинони Носира, Худо бузург аст, ки хам шуда, ба воситаи чунин одами оддӣ сухан гуфта метавонад! (...) Худо ба таассуб мувофиқат намекунад. Мо бояд саъй кунем, ки қалбҳо ва ақли худро боз кунем, воқеияти илоҳиро, ки ба пешвози мо меояд, истиқбол кунем. Сухан аз имон доштан меравад: набудани имон монеаи файзи Худо аст.Аксари таъмидёфта тавре зиндагӣ мекунанд, ки гӯё Масеҳ вуҷуд надорад: имову ишораҳои имон такрор мешаванд, аммо онҳо ба пайравии воқеӣ мувофиқат намекунанд шахсияти Исо ва ба Инҷили ӯ. (Angelus аз 8 июли соли 2018)