Биёед бубинем, ки Еҳушаъ кист?
Еҳушаъ дар Библия ҳаёти худро дар Миср чун ғулом, таҳти муаллимони бераҳмии Миср оғоз кард, аммо бо итоаткории садоқатмандона ба Худо сарвари Исроил шуд.
Мусо Ҳушаъро ба писари Нун номи нави худ дод: Еҳушаъ (Ишаҳуа бо забони ибрӣ), ки маънояш "Худованд наҷот аст" мебошад. Ин интихоби номҳо аввалин нишондиҳандаи он буд, ки Еҳушаъ «намуд» ё тасвири Исои Масеҳ, Масеҳ буд.
Вақте ки Мусо барои дидани сарзамини Канъон 12 ҷосусро фиристод, танҳо Еҳушаъ ва Калеб ибни Ефунне бовар доштанд, ки исроилиён метавонанд бо кӯмаки Худо заминро забт кунанд. дар бораи марги ин насли бевафо. Аз он ҷосусон танҳо Еҳушаъ ва Колеб зинда монданд.
Пеш аз он ки яҳудиён ба Канъон ворид шаванд, Мусо мурд ва Еҳушаъ вориси ӯ шуд. Ҷосусон ба Ериҳӯ фиристода шуданд. Роҳоб, фоҳиша, онҳоро таъмир кард ва баъд ба фирорашон кӯмак кард. Онҳо қасам хӯрданд, ки Роҳоб ва оилаи ӯ ҳангоми ҳуҷум кардани артиш Барои ворид шудан ба ин сарзамин, яҳудиён маҷбур буданд аз дарёи дарёи Ӯрдун гузаранд. Вақте ки коҳинон ва левизодагон сандуқи аҳдро ба дарё бурданд, об ҷорист. Ин мӯъҷиза аъмолеро, ки Худо дар Баҳри Сурх ба амал овардааст, нишон медиҳад.
Еҳушаъ ба дастурҳои аҷиби Худо дар бораи ҷанги Ериҳӯ пайравӣ кард. Дар давоми шаш рӯз артиш дар атрофи шаҳр давр зад. Дар рӯзи ҳафтум онҳо ҳафт маротиба давиданд, ва дод заданд ва деворҳо ба замин афтиданд. Исроилиён дар дохили хона ғарқ шуда, ҳама чизро ғайр аз Роҳоб ва оилаи ӯ куштанд.
Азбаски Еҳушаъ итоаткор буд, Худо дар ҷанги Ҷибъӯн мӯъҷизаи дигаре ба амал овард. Ӯ офтобро дар осмон як рӯз нигоҳ дошт, то исроилиён душманони худро комилан нест кунанд.
Таҳти роҳнамоии Еҳушаъ, исроилиён сарзамини Канъонро забт карданд. Еҳушаъ ба ҳар яке аз 12 сибтҳо як ҳисса дод. Еҳушаъ дар синни 110-солагӣ вафот кард ва дар Тимоти Сера дар минтақаи теппаи Эфроим дафн карда шуд.
Амалисозии Еҳушаъ дар Библия
Дар муддати 40 соле, ки яҳудиён дар биёбон саргардон буданд, Еҳушаъ ба мадади содиқи Мусо хидмат мекард. Аз 12 ҷосус, ки барои омӯхтани Канъон фиристода шуда буданд, танҳо Еҳушаъ ва Колеб ба Худо эътимод доштанд ва танҳо он ду нафар аз озмоишҳои биёбон гузаштанд, то ба Замини ваъдашуда дароянд. Бархилофи нофаҳмиҳо, Еҳушаъ лашкари исроилиёнро забт намуда Замини ваъдашударо забт кард. Вай заминро ба қабилаҳо тақсим кард ва муддате ҳукмронӣ кард. Бешубҳа, муваффақияти калонтарини Еҳушаъ дар садоқатмандӣ ва имон ба Худо буд.
Баъзе олимони Китоби Муқаддас Еҳушаъро ҳамчун ҳайкали Аҳди Қадим, ё пешгӯии Исои Масеҳ, Масеҳи ваъдашуда мебинанд. Он чизе ки Мусо (ки қонунро намояндагӣ мекард) иҷро карда натавонист, Еҳушаъ (Еҳуша) вақте ки ӯ халқи Худоро аз биёбон бомуваффақият берун овард, душманони онҳоро забт кард ва ба Замини ваъдашуда даромад. Муваффақиятҳои ӯ нишонаи муваффақияти Исои Масеҳ дар салиб мебошанд: шикасти душмани Худо, Шайтон, аз асорат ба гуноҳ озод шудани ҳамаи мӯъминон ва кушодани роҳ дар "Замини ваъдашуда" то абад.
Тарафҳои қавӣ аз Еҳушаъ
Ҳангоми хидмат кардан ба Мусо, Еҳушаъ низ шогирди бодиққат буд ва аз пешвои бузург бисёр чизҳоро омӯхт. Еҳушаъ, сарфи назар аз масъулияти калон ба ӯ, далерии бузург зоҳир кард. Ӯ фармондеҳи олиҷаноби ҳарбӣ буд. Еҳушаъ шукуфо гашт, зеро дар ҳама ҷонибҳои ҳаёташ ба Худо такя мекард.
Тарафҳои заифи Еҳушаъ
Пеш аз ҷанг Еҳушаъ ҳамеша бо Худо маслиҳат мекард, аммо вақте ки халқи Ҷибъӯн бо Исроил созишномаи фиребнафтаи сулҳ бастанд, вай ин корро накард. Худо ба Исроил манъ кард, ки бо халқи Канъон шартномаҳо бандад. Агар Еҳушаъ пеш аз ҳама роҳнамоии Худоро ҷӯё мешуд, ӯ ин хато содир намекард.
Дарси ҳаёт
Итоат, имон ва вобастагӣ аз Худо Еҳушаъро яке аз пешвоёни қавми Исроил гардонд. Ӯ ба мо намунаи далерона барои пайравӣ кардан дод. Мисли мо, Еҳушаъ аксар вақт овозҳои дигарро муҳосира мекард, аммо ба Худо пайравӣ карданро интихоб кард ва инро содиқона иҷро кард. Еҳушаъ даҳ аҳкомро ҷиддӣ қабул кард ва ба исроилиён амр дод, ки барои онҳо ҳам зиндагӣ кунанд.
Гарчанд Еҳушаъ комил набуд, ӯ нишон дод, ки ҳаёти итоаткорӣ ба Худо манфиати зиёд меорад. Гуноҳ ҳамеша оқибат дорад. Агар мо мувофиқи Каломи Худо зиндагӣ кунем, ба монанди Еҳушаъ, баракатҳои Худоро соҳиб хоҳем шуд.
Шаҳри хона
Еҳушаъ дар Миср, эҳтимол дар мавзеи дельтаи шимолу Нили, Ҷошен таваллуд шудааст. Вай мисли пайравони яҳудӣ ғулом таваллуд шуд.
Ишора ба Еҳушаъ дар Библия
Хуруҷ 17, 24, 32, 33; Ададҳо, Такрори Шариат, Еҳушаъ ибни Нун 1: 1-2: 23; 1 Подшоҳон 6: 14-18; 1 Вақоеънома 7:27; Наҳемё 8:17; Аъмол 7:45; Ибриён 4: 7-9.
истило
Ғуломи Миср, ёвари шахсии Мусо, фармондеҳи артиш, сардори Исроил.
Дарахти генеалогӣ
Падар - Нун
Сибт - Эфроим
Оятҳои асосӣ
Еҳушаъ 1: 7
“Қавӣ ва хеле ҷасур бош. Эҳтиёт бошед, аз рӯи тамоми қонуне, ки бандаи Ман Мусо ба шумо додааст, амал кунед; ба чап ё рост аз он дур нашав, то ба ҳар ҷое ки равӣ, муваффақ шавӣ ». (НИВ)
Еҳушаъ ибни Нун 4:14
Он рӯз Худованд Еҳушаъро дар пеши тамоми Исроил баланд кард; ва онҳо тамоми айёми умри худ ба ӯ саҷда карданд, чунон ки онҳо Мусоро эҳтиром карданд. (НИВ)
Еҳушаъ ибни Нун 10: 13-14
Офтоб дар миёнаи осмон истода буд ва ғуруби офтобро тақрибан як рӯз ба таъхир андохт. Пеш аз ин ё он рӯз ҳеҷ гоҳ чунин набуд, зеро рӯзе ки Худованд як одамро гӯш мекард. Албатта Худованд барои Исроил ҷанг мекард! (НИВ)
Еҳушаъ ибни Нун 24: 23-24
"Ҳоло, - гуфт Еҳушаъ, - худоёни бегонаро тарк кунед ва дилатонро ба Худованд, Худои Исроил бирасонед." Ва мардум ба Еҳушаъ гуфтанд: «Мо ба Худованд Худои худ хизмат хоҳем кард ва ба ӯ итоат хоҳем кард». (НИВ)