Seni inciten birini nasıl affedebilirim

Bağışlama her zaman unutmak anlamına gelmez. Ama ilerlemek demek.

Başkalarını affetmek, özellikle güvendiğimiz biri tarafından incitildiğimizde, reddedildiğinde veya gücendiğimizde zor olabilir. Geçmişte hizmet ettiğim bir kilisede, bir üyenin, Sophia'nın bana affetme ile olan kişisel savaşını anlattığını hatırlıyorum.

Sophia gençken babası aileden ayrıldı. Pek çok zorlukla karşılaştılar ve ona olan öfkesi büyüdü. Sonunda, Sophia evlendi ve çocukları oldu, ancak yine de terk edilme sorunlarını çözemedi ve babasına daha da kızdı.

Sophia, alışkanlıklara, takılmalara ve yaralara dayanan altı haftalık bir İncil çalışma programına nasıl kaydolduğunu anlatmaya devam etti. Program, babasıyla olan çözülmemiş sorunlarını geri getirdi. Oturumlardan birinde kolaylaştırıcı, affetmenin insanları başkalarının yarattığı yükten kurtardığını fark etti.

Gruba, kimsenin başkalarının yol açtığı acıdan dolayı esir tutulmaması gerektiğini söyledi. Sophia merak etti, "Babamın bana verdiği acıdan nasıl kurtulabilirim?" Babası artık hayatta değildi, ancak eylemlerinin hatırası Sophia'nın ilerlemesini engelledi.

Babasını affetme düşüncesi Sophia'ya meydan okudu. Bu, ona ve ailesine yaptıklarını kabul etmesi ve iyi olması gerektiği anlamına gelirdi. Sınıf oturumlarından birinde kolaylaştırıcı, kendisini inciten kişiye bir mektup yazmayı önerdi. Sophia yapmaya karar verdi; Gitmesine izin verme zamanı gelmişti.

Babasının neden olduğu tüm acı ve öfke hakkında yazdı. Reddedilmesinin ve terk edilmesinin hayatını nasıl etkilediğini paylaştı. Artık onu affetmeye ve devam etmeye hazır olduğunu yazarak bitirdi.

Mektubu tamamladıktan sonra babasını temsil eden boş bir sandalyede yüksek sesle okudu. Bu, iyileşme sürecinin başlangıcıydı. Son derste Sophia, mektubu yazmanın şimdiye kadar yaptığı en iyi şeylerden biri olduğunu grupla paylaştı. Acı çekmediğini ve ilerlemeye hazır olduğunu hissetti.

Başkalarını affettiğimizde, bu onların yaptıklarını unuttuğumuz anlamına gelmez, ancak bazı durumlarda insanlar bunu yapar. Bu, artık onların eylemleriyle duygusal ve ruhsal olarak rehin tutulmadığımız anlamına gelir. Hayat çok kısa; affetmeyi öğrenmeliyiz. Gücümüzle değilse, Tanrı'nın yardımıyla yapabiliriz.