Zariflere adanmışlık: Tanrı'nın önünde kendine saygısızlık

Tanrı'nın gözünde kendini küçümseme

ÇALIŞANIN SÖZLERİ Toprak ve kül olan ben Rabbimle konuşmaya cesaret ediyorum (Gn 18,27:XNUMX). Kendime olduğumdan daha fazla değer verdiysem, işte, ya Rab, bana karşı duruyorsun ve suçlarım gerçeğe tanıklık ediyor: ben de ona karşı gelemem. Öte yandan, kendimi küçük düşürmüş, kendimi bir hiçe indirmiş, bütün benliğimi bir kenara atıp, kendimi toprak gibi hissetseydim, lütfun bana lütufta bulunur, nuru gönlüme yakın olur. . Böylece, ne kadar küçük olursa olsun, benimle kalan her öz sevgi, benim hiçliğimin uçurumuna batacak ve sonsuza dek yok olacak. O uçurumda, sen bana kendimi ifşa ediyorsun: Ne olduğumu, ne olduğumu ve ne kadar düştüğümü, çünkü ben bir hiçim ve bunu anlamadım. Kendime bırakılırsam, işte buradayım, bir hiçim, zayıflıktan başka bir şey değil. Ama birdenbire bana bir göz atarsan, çok geçmeden güçlenir ve yeni bir neşeyle dolarım. Ve birdenbire, kendi ağırlığımla her zaman aşağı doğru çekilen kollarına kaldırılmam ve sevgiyle karşılanmam gerçekten harika. Bu, benim erdemim olmadan beni engelleyen ve birçok zorlukta bana yardımcı olan sevginizin eseridir; bu da beni büyük tehlikelerden korur ve gerçekten de sayısız kötülüklerden koparır.Elbette kendimi gereğinden fazla sevmekle kayboldum; Öte yandan, yalnız Seni ararken ve Seni doğru aşkla severken, seni ve beni aynı anda buldum: Bu aşktan yeniden hiçliğime daha da derinden girmeye çekildim. Sen, Ey Tatlı Olan, bana tüm meziyetlerimin ötesinde ve ummaya veya istemeye cesaret edemediğimden daha fazla şükret. Mübarek eyle Allah'ım, çünkü senin bütün nimetlerine lâyık olmasam da, cömertliğin ve sonsuz iyiliğin, nankörlere ve Senden yüz çevirenlere bile fayda vermeye devam ediyor. Sana dönmemizi sağla ki şükreden, alçakgönüllü ve sadık olalım; Aslında tek kurtuluşumuz, erdemimiz, gücümüz sensin.