Budizm'de doğru konsantrasyon

Modern anlamda, Buda'nın Sekiz Katlı Yolu aydınlanmayı gerçekleştirmek ve kendimizi dukkha'dan (acıdan) kurtarmak için sekiz bölümden oluşan bir programdır. Doğru konsantrasyon, yolun sekizinci kısmıdır. Uygulayıcıların tüm zihinsel becerilerini fiziksel veya zihinsel bir nesneye odaklamasını ve Dört Dyanas (Sanskritçe) veya Dört Jhanas (Pali) olarak da adlandırılan Dört Emme uygulamasını gerektirir.

Budizm'de doğru konsantrasyonun tanımı
İngilizceye "konsantrasyon" olarak çevrilen Pali kelimesi samadhi'dir. Samadhi'nin kök kelimeleri olan sam-a-dha, "toplamak" anlamına gelir.

Soto Zen öğretmeni merhum John Daido Loori Roshi şunları söyledi: “Samadhi, uyanmanın, rüya görmenin veya derin uykunun ötesine geçen bir bilinç halidir. Tek noktadan yoğunlaşma yoluyla zihinsel aktivitemizin yavaşlamasıdır ”. Samadhi, belirli bir tek uçlu konsantrasyon türüdür; örneğin intikam arzusuna ve hatta lezzetli bir yemeğe odaklanmak samadhi değildir. Aksine, Bhikkhu Bodhi'nin Sekiz Katlı Soylu Yoluna göre, “Samadhi tamamen sağlıklı bir konsantrasyondur, sağlıklı bir zihin durumunda konsantrasyondur. O zaman bile, etki alanı daha da sınırlıdır: herhangi bir sağlıklı konsantrasyon biçimi anlamına gelmez, sadece zihni daha yüksek ve daha saf bir farkındalık düzeyine yükseltmeye yönelik kasıtlı bir girişimden kaynaklanan yüksek konsantrasyon anlamına gelir. "

Yolun diğer iki bölümü - Doğru Çaba ve Doğru Dikkat - de zihinsel disiplinle ilişkilidir. Doğru Konsantrasyona benziyorlar ama hedefleri farklı. Doğru Çaba, sağlıklı ve sağlıksız olandan arındırıcı olanı geliştirmeye atıfta bulunurken, Doğru Dikkat bedeninizin, duyularınızın, düşüncelerinizin ve çevrenizin tamamen mevcut ve farkında olmayı ifade eder.

Zihinsel odaklanma seviyelerine dhyanas (Sanskritçe) veya jhanas (Pali) denir. Budizm'in başlangıcında dört dhyanas vardı, ancak okullar daha sonra bunları dokuza ve bazen birkaç taneye genişletti. Dört temel Dhyanas aşağıda listelenmiştir.

Dört Dhyanas (veya Jhanas)
Dört dhyanas, janalar veya özümseme, Buda'nın öğretilerinin bilgeliğini doğrudan deneyimlemenin araçlarıdır. Özellikle, doğru konsantrasyon sayesinde, ayrı bir benlik illüzyonundan kurtulabiliriz.

Dhyana'yı deneyimlemek için beş engelin üstesinden gelinmesi gerekir: şehvetli arzu, kötü niyet, tembellik ve uyuşma, huzursuzluk ve endişe ve şüphe. Budist keşiş Henepola Gunaratana'ya göre, bu engellerin her biri belirli bir şekilde ele alınmaktadır: “Şeylerin tiksindirici doğasına ilişkin akıllıca bir değerlendirme, şehvetli arzunun panzehiridir; sevgi dolu şefkatin bilge düşüncesi kötü iradeyi etkisiz hale getirir; çaba, çaba ve bağlılık unsurlarının akıllıca değerlendirilmesi tembellik ve uyuşukluğa karşı çıkar; Zihnin huzurunun akıllıca düşünülmesi, huzursuzluk ve endişeyi ortadan kaldırır; ve şeylerin gerçek niteliklerinin akıllıca değerlendirilmesi şüpheleri ortadan kaldırır. "

İlk dhyana'da sağlıksız tutkular, arzular ve düşünceler serbest bırakılır. İlk dhyana'da yaşayan bir kişi ecstasy ve derin bir refah duygusu yaşar.

İkinci dhyana'da entelektüel aktivite yok olur ve yerini huzur ve zihnin konsantrasyonu alır. İlk dhyana'nın coşkusu ve refah duygusu hala mevcuttur.

Üçüncü dhyana'da, coşku kaybolur ve yerini sakinlik (upekkha) ve büyük bir netlik alır.

Dördüncü dhyana'da tüm duyumlar durur ve sadece bilinçli sakinlik kalır.

Bazı Budizm okullarında dördüncü dhyana, bir "deneyimci" olmadan saf deneyim olarak tanımlanır. Bu doğrudan deneyim yoluyla, bireysel ve ayrı benlik bir illüzyon olarak algılanır.

Dört soyut devlet
Theravada'da ve Budizm'in diğer bazı okullarında, Dört Dhyanas'dan sonra dört maddi olmayan durum gelir. Bu uygulama, zihinsel disiplinin ötesine geçerek ve konsantrasyon nesnelerinin kendisini mükemmelleştirdiği anlaşılır. Bu uygulamanın amacı, dhyanalardan sonra kalabilecek tüm görselleştirmeleri ve diğer duyumları ortadan kaldırmaktır.

Dört maddi olmayan durumda, kişi önce sonsuz uzayı, ardından sonsuz bilinci, sonra maddisizliği, sonra ne algılama ne de algılamamayı rafine eder. Bu seviyedeki çalışma son derece inceliklidir ve yalnızca çok ileri bir profesyonel için mümkündür.

Doğru konsantrasyonu geliştirin ve uygulayın
Çeşitli Budizm okulları, konsantrasyonu geliştirmek için bir dizi farklı yol geliştirmiştir. Doğru konsantrasyon genellikle meditasyonla ilişkilendirilir. Sanskritçe ve Pali'de meditasyon kelimesi "zihinsel kültür" anlamına gelen bhavana'dır. Budist bhavana bir rahatlama pratiği ya da beden dışı vizyonlar veya deneyimlerle ilgili değildir. Temel olarak bhavana, zihni aydınlanmayı gerçekleştirmeye hazırlamanın bir yoludur.

Doğru odağı elde etmek için çoğu profesyonel işe uygun bir ortam oluşturarak başlayacaktır. İdeal bir dünyada, uygulama bir manastırda yapılacak; değilse, kesintisiz sessiz bir yer seçmek önemlidir. Orada, uygulayıcı rahat ama dik bir duruş alır (genellikle bağdaş kurarak lotus pozisyonunda) ve dikkatini birkaç kez tekrarlanabilen bir kelimeye (mantra) veya Buda heykeli gibi bir nesneye odaklar.

Meditasyon, doğal olarak nefes almayı ve zihni seçilen nesneye veya sese odaklamayı içerir. Zihin dolaşırken, uygulayıcı "onu çabucak fark eder, yakalar ve nazikçe ama kesin bir şekilde nesneye geri getirir, gerektiği kadar sık ​​tekrar eder."

Bu uygulama basit görünse de (ve öyle) çoğu insan için çok zordur çünkü düşünceler ve imgeler her zaman ortaya çıkar. Doğru odağı elde etme sürecinde, uygulayıcıların arzu, öfke, ajitasyon veya şüphelerin üstesinden gelmek için nitelikli bir öğretmenin yardımıyla yıllarca çalışması gerekebilir.