Karantina ve Ödünç: Tanrı bizden bir şey istiyor

Sevgili dostum, bugün yaşadığımız dönemi yansıtmak istiyorum. Bildiğiniz gibi, topraklarımızda giderek daha fazla yayılan koronavirüs için dünya, özellikle İtalya'mız dizlerinin üzerinde. Kilise için sorunlar artıyor, aslında bir süredir herhangi bir halka açık kutlama yasaklandı. Bütün bunlar Katolik Kilisesi'nin önemli bir yıllık döneminde oluyor aslında biz Lent'teyiz. Katolikler bizim için ödünç verilen bir düşünme, kefaret, küçük fedakarlıklar ve dualar dönemidir. Ama tüm bunları kaç Katolik yapıyor? Lent'te ruhsal faaliyetlerde bulunan sadıkların çoğu, yaptıkları her şeyde gerçek manevi anlam vermeye çalışan Tanrı'ya yakın olanlardır. Bunun yerine bu dönemde iyi bir kısım yıl içinde yaptıkları her şeyi yapıyorlar: Çalıştım, yemek yiyorlar, işlerini, ilişkilerini, alışverişlerini yapıyorlar, bu döneme bir kefaret duygusu vermeden.

Sevgili dostum, bu gece size söylemek istediğim bir düşünce yaptım "Koronavirüs için bu zorunlu karantinanın tesadüfen gerçekleşmemiş olması size garip gelmiyor mu?"

Şu anda çok fazla dikkat dağıtmamamızın, ancak içeride kalmak zorunda olmamızın Cennetteki Baba'dan bir mesaj olduğunu düşünmüyor musunuz?

Dünyada ve bir insanın hayatında olan her şeye Tanrı'nın parmağını koymayı seven sevgili dostum, size karantina ve Lent'in birlikte bir kaza olmadığını söyleyebilirim.

Karantina, iş, kariyer, eğlence, akşam yemekleri, geziler, alışveriş gibi "her şey" dediğimiz şeylerin bizden hiçbir şey olarak alınmadığını yansıtmamızı istiyor. Bu dönemde bazı insanların hayatı bir hiç olarak alındı.

Ancak bizden aile, dua, meditasyon, birlikte olma gibi şeyler alınmadı. Aynı alışveriş, lüks şeyleri satın almadan, ancak yaşamak için sadece birincil malları satın almadan direnebileceğimizi anlamamızı sağlıyor.

Sevgili dostum, bu dönemde Tanrı'nın mesajı zorunlu bir kefarettir. Bu karantina, yansıtmamız için bize zaman tanımak amacıyla Paskalya'dan hemen önce sona erdi. Ve bugünlerde aramızda kim dua etmek, meditasyon okumak ya da tek bir düşünceyi Tanrı'ya çevirmek için zaman bulamadı? Belki de birçok uygulayıcı Mass'ı dinlemedi, ancak birçok insan, hatta ateistler ve inanmayanlar ya da korku ya da düşünmeden, bakışlarını çarmıha gerilmiş olana çevirdi, hatta neden bu kadar olduğunu soruyorlar.

Bunun nedeni, üç bin yıldan fazla bir süre önce, peygamber Yeşaya tarafından "herkes gözlerini deldiği kişiye çevirecek" yazmıştı. Şimdi bu dönemi yaşıyoruz çünkü çoğumuz, istemeseler bile, bakışlarımızı Haç'a çevirmişizdir. Çok zengin değil ama ruhani bir Paskalya olacak. Çoğumuz, bu dünyadaki maddi ırkın bizi terk ettirdiği farklı bir varoluş duygusu keşfettik.

Bu bir karantina değil, hepimizin yapması gereken gerçek bir borç.