Kunning sadoqati: adashgan o'g'il sifatida Xudoga qayting

Adashgan o'g'lining ketishi. Bu o'g'li qanday noshukurlik, qanday mag'rurlik va qanday takabburlik bilan o'zini otasining oldida o'zini ko'rsatib: "Mening ulushimni bering, men ketmoqchiman, bundan zavq olmoqchiman! Bu sizning portretingiz emasmi?" Xudodan shuncha imtiyozlardan so'ng, siz ham aytmaysizmi: men erkinligimni xohlayman, buni o'z xohishim bilan qilishni xohlayman, gunoh qilmoqchimanmi? ... Bir kuni siz yuragingizda tinchlik bilan yaxshi, mashq qildingiz; ehtimol yolg'onchi do'st, ehtiros sizni yomonlikka chorlagan: va siz Xudoni tark etgansiz ... Endi baxtliroqmisiz? Qanday noshukur va baxtsiz!

Adashganning umidsizligi. Lazzatlanish, injiqlik, ehtiroslar to'kilishining kosasida chekkasida asal bor, asosan achchiqlanish va zahar! Adashgan, qashshoq va ochlikni kamaytirib, harom hayvonlarning qo'riqchisi ekanligini isbotladi. Gunohdan keyin, nopoklikdan, qasosdan keyin va hatto qasddan venial gunohdan keyin ham buni sezmaysizmi? Qanday ajitatsiya, qanday umidsizlik, qanday pushaymon! Ammo gunoh qilishni davom eting!

Adashganning qaytishi. Adashganni kutib turgan, uni kutib olish uchun yugurgan, quchoqlagan, kechirgan va shunday noshukur o'g'lining qaytishidan katta bayram bilan xursand bo'lgan bu ota kim? Biz har doim yaxshi va rahmdil bo'lgan Xudo, biz unga qaytib borganimizda o'z huquqlarini unutadi; gunohlaringizni bir zumda bekor qiladigan, behisob bo'lsa-da, sizni inoyati bilan bezab turgan, tanasi bilan oziqlantiradigan ... Siz shunchalik yaxshilikka ishonmaysizmi? Xudoning yuragiga yopishib oling va undan hech qachon qaytmang.

Amaliyot. - Kun davomida takrorlang: mening Iso, rahm-shafqat.