Xudo sizni hech qachon unutmaydi

Ishayo 49:15 Xudoning bizga bo'lgan sevgisining buyukligini ko'rsatadi. Inson onasining yangi tug'ilgan chaqaloqni tashlab ketishi juda kamdan-kam hollarda bo'lsa-da, biz buni bilamiz, chunki bu sodir bo'ladi. Ammo Samoviy Otamiz o'z farzandlarini unutishi yoki butunlay sevmasligi mumkin emas.

Ishayo 49:15
“Ayol qornidagi bolaga rahm qilmasligi kerak bo'lgan emizikli bolani unuta oladimi? Bular ham unuta oladilar, lekin men seni unutmayman”. (ESV)

Xudoning va'dasi
Deyarli har bir kishi hayotda o'zini butunlay yolg'iz va tashlandiq his qiladigan lahzalarga ega. Ishayo payg'ambar orqali Xudo juda tasalli beruvchi va'da beradi. Siz hayotingizdagi har bir inson tomonidan butunlay unutilgandek his qilishingiz mumkin, lekin Xudo sizni unutmaydi: "Otam va onam meni tashlab ketsa ham, Rabbiy meni yaqinlashtiradi" (Zabur 27:10, NLT).

Xudoning surati
Muqaddas Kitobda aytilishicha, odamlar Xudo suratida yaratilgan (Ibtido 1: 26–27). Xudo bizni erkak va ayol qilib yaratganligi sababli, biz Xudoning fe'l-atvorining erkak va ayol tomonlari borligini bilamiz.Ishayo 49:15 da biz Xudoning tabiatini ifodalashda onaning qalbini ko'ramiz.

Ko'pincha onaning sevgisi eng kuchli va eng go'zal deb hisoblanadi. Xudoning sevgisi bu dunyo taklif qiladigan eng yaxshi narsadan ham ustundir. Ishayo Isroilni onasining quchog'idagi emizikli go'dak sifatida tasvirlaydi, ular Xudoning quchog'ini ifodalaydi.Bola butunlay onasiga bog'liq va uni hech qachon tashlab ketmasligiga ishonadi.

Keyingi oyat, Ishayo 49:16 da Xudo: “Men seni kaftimga o‘yib yozdim”, deydi. Eski Ahddagi oliy ruhoniy Isroil qabilalarining ismlarini elkasida va yuragida ko'targan (Chiqish 28: 6-9). Bu nomlar zargarlik buyumlariga o'yib yozilgan va ruhoniyning kiyimlariga yopishtirilgan. Lekin Alloh o‘z farzandlarining ismlarini kaftlariga o‘yib qo‘ygan. Asl tilda bu yerda qoʻllangan oʻyib yozilgan soʻz “kesmoq” maʼnosini bildiradi. Bizning ismlarimiz abadiy Xudoning tanasiga kiritilgan, ular doimo Uning ko'z o'ngida. U farzandlarini hech qachon unuta olmaydi.

Xudo yolg'izlik va yo'qotish paytlarida bizning asosiy tasalli manbamiz bo'lishni xohlaydi. Ishayo 66:13 oyatida Xudo bizni rahmdil va tasalli beruvchi ona sifatida sevishini tasdiqlaydi: “Ona farzandiga qanday tasalli bersa, Men ham sizga tasalli beraman”.

Zabur 103: 13 Xudo bizni rahmdil va tasalli beruvchi ota sifatida sevishini yana bir bor ta'kidlaydi: "Rabbiy O'z farzandlariga otaga o'xshaydi, Undan qo'rqqanlarga mehribon va rahmdildir".

Rabbiy qayta-qayta aytadi: "Men, Rabbiy, seni yaratdim va men seni unutmayman". (Ishayo 44:21)

Bizni hech narsa ajrata olmaydi
Ehtimol, siz shunchalik dahshatli ish qildingizki, Xudo sizni sevolmasligiga ishonasiz. Isroilning xiyonati haqida o'ylab ko'ring. U xiyonatkor va xiyonatkor bo'lsa ham, Xudo sevgi haqidagi ahdini hech qachon unutmadi. Isroil tavba qilib, yana Rabbiyga murojaat qilganida, u har doim uni kechirdi va adashgan o'g'il haqidagi hikoyadagi ota kabi uni quchoqlab oldi.

Rimliklarga 8:35–39 dagi ushbu so'zlarni sekin va diqqat bilan o'qing. Ulardagi haqiqat sizning borlig'ingizga singib ketsin:

Hech narsa bizni Masihning sevgisidan ajrata oladimi? Bu degani, agar bizda muammolar yoki musibatlar bo'lsa, yoki biz quvg'inga uchrasak, och qolsak, qashshoq bo'lsak, xavf ostida bo'lsak yoki o'lim bilan tahdid qilsak, u endi bizni sevmaydimi? ...Yo‘q, bularning barchasiga qaramay... Men ishonamanki, bizni hech qachon Xudoning sevgisidan hech narsa ajrata olmaydi.Na o‘lim, na hayot, na farishtalar, na jinlar, na bugungi qo‘rquvimiz, na ertangi kun haqidagi tashvishlarimiz — hattoki do'zaxning kuchlari bizni Xudoning sevgisidan ajrata oladi.Yuqoridagi osmonda ham, pastda ham hech qanday kuch-haqiqatan ham barcha mavjudotdagi hech narsa bizni Rabbimiz Iso Masihda namoyon bo'lgan Xudoning sevgisidan ajrata olmaydi.
Endi o'ylantiruvchi savol: Xudo bizga O'zining tasalli, mehr-shafqati va sodiq huzurini kashf qilishimiz uchun achchiq yolg'izlik lahzalarini boshdan kechirishimizga imkon berishi mumkinmi? Biz Xudoni eng yolg'iz joyimizda, odamlar tomonidan eng ko'p tashlab ketilganini his qiladigan joyda his qilganimizdan so'ng, biz U har doim borligini tushuna boshlaymiz. U har doim u erda bo'lgan. Uning sevgisi va tasallisi bizni qaerga bormasin.

Ruhning chuqur va haddan tashqari yolg'izligi ko'pincha bizni Xudoga qaytaradigan yoki uzoqlashganimizda Unga yaqinlashtiradigan tajribadir. U qalbning uzoq qorong'u kechasida biz bilan. "Men sizni hech qachon unutmayman", deb pichirlaydi u. Bu haqiqat sizni qo'llab-quvvatlasin. Chuqur cho'kib ketsin. Xudo sizni hech qachon unutmaydi.