Maqtov duosi: yo'qotmaslik kerak bo'lgan sadoqat

Ibodat insonning fathi emas.

Bu sovg'a.

Men ibodat qilishni "xohlaganimda" ibodat paydo bo'lmaydi.

Menga ibodat qilish "berilganida".

Bu bizga ruh beradi va ibodat qilishimizga imkon beradi (Rim 8,26:1; 12,3 Kor XNUMX: XNUMX).

Ibodat insonning tashabbusi emas.

Bunga faqat javob berish mumkin.

Xudo doim mening oldimda. Sizning so'zlaringiz bilan. Sizning harakatlaringiz bilan.

Agar Xudo "mo''jizalarini", Uning mo''jizalarini, xatti-harakatlarini va ibodatlarini amalga oshirmasa.

Xudoga sajda qilish va shaxsiy ibodat faqatgina Xudo "mo''jizalar yaratgani" sababli, O'z xalqining tarixiga va ijodlarining voqealariga aralashganligi sababli mumkin.

Nasroniylik Maryam Xudo "ulug'vor ishlarni qilgani uchun" "Rabbiyni ulug'lash" uchun kuylash imkoniyatiga ega (Lk 1,49).

Ibodat materiallari qabul qiluvchi tomonidan taqdim etiladi.

Agar U odamlarga murojaat qilmasa edi, Uning mehr-inoyati, sevgisining tashabbusi, Uning qo'lidan chiqqan koinot go'zalligi jimgina turar edi.

Xudo odamni "ko'z oldida qo'ygan" dalillar bilan bahslashganda, ibodatlar muloqoti rad qilinadi.

Har bir asarni qadrlash kerak.

Yaratilish ishida o'z ishidan zavqlanadigan Ilohiy Artifisning o'zi: "... Xudo nima qilganini ko'rdi va bu juda yaxshi narsa edi ..." (Ibtido 1,31:XNUMX)

Xudo qilgan ishlaridan mamnundir, chunki bu juda yaxshi va juda go'zal narsa.

U mamnun, men "hayron" deb aytishga jur'at etaman.

Ish juda muvaffaqiyatli bo'ldi.

Va Xudo "oh!" ajablanarli

Ammo Xudo hayratda va minnatdorchilikda tan olinishni inson tomonidan ham kutilishini kutadi.

Maqtov - bu mavjudotning Yaratganning qilgan ishlarini qadrlashidan boshqa narsa emas.

"... Xudoni ulug'lang:

Xudoyimizga kuylash yoqimli,

Unga maqbul bo'lganidek Uni ulug'lash yoqimli ... "(Zabur 147,1)

Agar biz o'zimizni Xudodan "ajablantiradigan" bo'lsak, maqtovga erishish mumkin.

Biror kishining his-tuyg'ularini, agar kimdirning ko'z o'ngida nima sodir bo'lganligini anglasa, mo'jizaga erishish mumkin.

Wonder to'xtatish, hayratda qolish, muhabbat alomatlarini, muloyimlik izlari, narsalar yuzasida yashiringan go'zallikni ochish zarurligini anglatadi.

".... Seni maqtayman, chunki meni mendan zerikarli qilding;

Sening ishlaring ajoyib ... ”(Zabur 139,14)

Maqtovni Ma'badning tantanali ramkasidan olib tashlash kerak, shuningdek, kundalik uy hayotining kamtar qismiga qaytarish kerak, bu erda qalb hayotning kamtar hodisalarida Xudo ishtirokini va ishtirokini ko'radi.
Shunday qilib, maqtovlar o'ziga xos "hafta kunlari bayrami" ga aylanadi, bu takroriylikni bekor qiladigan taajjubning monotonligini qaytaradi va qo'shiqni taqiqlashni yo'q qiladi.

"Bajarish" "ko'rish" ga olib kelishi kerak, mulohaza yuritish uchun poyga to'xtatiladi, shoshqaloqlik ekstatik dam olishga imkon beradi.

Hamdu-sano Xudoni odatdagi imo-ishoralar bilan nishonlashni anglatadi.

Kundalik hayotimiz bo'lgan bu ajoyib va ​​misli ko'rilmagan ijodda "yaxshi va chiroyli narsa" qilishni davom ettirgan kishiga yoqish.

Sabablarni o'ylab o'tirmasdan Xudoni ulug'lash yoqimli.
Maqtov - bu sezgi va o'z-o'zidan paydo bo'lish haqiqati bo'lib, u barcha mulohazalardan oldin bo'ladi.

Bu ichki impulsdan kelib chiqadi va hech qanday hisob-kitoblarni, har qanday utilitarian e'tiborni istisno qiladigan bepushtlik dinamikasiga bo'ysunadi.

U menga beradigan "inoyat" inventarizatsiyasidan qat'i nazar, Xudo ichidagi narsadan, ulug'vorligi, sevgisi uchun zavqlana olmayman.

Maqtovlar va'zgo'ylik faoliyatining ma'lum bir shaklini anglatadi.
Men Xudoni tushuntirishdan tashqari, Uni fikrlarim va fikrlarimning ob'ekti sifatida taqdim etishdan ko'ra, Uning harakatlari to'g'risida o'z tajribamni namoyish etaman va aytib beraman.

Men hamdu sanolarda meni ishontiradigan Xudo haqida emas, balki meni hayratda qoldiradigan Xudo haqida gapirmayapman.

Bu favqulodda hodisalarga hayron bo'lish emas, balki eng oddiy holatlarda favqulodda vaziyatni qanday tushunishni bilishdir.
Ko'rish uchun eng qiyin narsalar - bu har doim bizning ko'zimiz ostida bo'lgan narsalar!

Zabur: maqtov ibodatining eng yuqori namunasidir

"... .. Siz mening ohu nolamni raqsga, xaltamni shodlik libosiga aylantirdingiz, shunda men to'xtovsiz kuylay olaman. Rabbim, Xudoyim, men seni abadiy maqtayman ... " (Zabur 30)

Rabbimiz bilan birlikda bo'lib, xursand bo'ling; hamd to'g'ri bo'lsin. Arfa chalib, Unga chalingan o'n torli arfa bilan Egamizga hamdu sano ayting. Xudovandga yangi qo'shiq kuylang, lira chalib qo'shiq kuylang ... "(Zabur 33)

".... Men har doim Rabbimni muboraklayman. Men Rabbim bilan faxrlanaman, kamtarlarni tinglayman va quvonaman.

Men bilan birga Rabbimizni sharaflang, kelinglar birga ko'tarilaylik

uning ismi…." (Zabur 34)

"... Nega xafa bo'lding, jonim, nega xafa bo'lasan? Xudoga umid bog'lang: Men hamon Uni ulug'lay olaman,

U, mening yuzim va Xudoyimning najoti ... " (Zabur 42)

".... Men qo'shiq aytmoqchiman, seni kuylamoqchiman: uyg'on, yuragim, arfa bilan uyg'on, zor, men tongni uyg'otmoqchiman. Men Seni xalqlar orasida ulug'layman, Xalqlar orasida Senga hamdu sanolar aytaman, chunki sening yaxshiliging osmonga, sodiqliging bulutlarga ... ". (Zabur 56)

"... Ey Xudo, sen mening Xudoyimsan, tongda men seni izlayapman,

mening jonim senga chanqadi ... sening inoyating hayotdan ko'ra qadrliroq ekan, lablarim Seni ulug'laydi ... "(Zabur 63)

“... Hamdlar bo'lsin, Rabbiyning qullari, Rabbiyning ismini madh qilinglar. Hozir va har doim Rabbimizning ismi muborak bo'lsin. Quyosh chiqqandan to kun botguncha Rabbimizning ismini madh qiling ... " (Zabur 113)

“... O'zining ma'badida Xudoni ulug'lang, O'z qudratining asosida Uni ulug'lang. Uni mo'jizalari uchun maqtang, ulug'vorligi uchun maqtang.

Uni karnay chalib maqtang, lira va zambil bilan madh qiling; uni timpani va raqsi bilan maqtang, torlar va nayzalarda maqtang, ovozli zanglar bilan maqtang, jiringlagan zanglar bilan maqtang; Har bir jonzot Egamizni ulug'lasin. Alleluia! ... ». (Zabur 150)