פּראַקטיש איבערגעגעבנקייט פון די טאָג: ווי צו נוצן די שפּראַך געזונט
שטיל. באַטראַכטן ווי ווערט צו רחמנות איז עמעצער וואס פעלן די פיייקייַט צו רעדן: ער וואָלט ווי צו אויסדריקן זיך און קען נישט; ער װאלט זיך געװאלט פארטרויען פאר אנדערע, אבער אומזיסט פרובירט ער צו לײזן די צונג, נאר מיט צײכנס קאן ער אומזיסט אנטפלעקט זײן װילן. אבע ר אוי ך אי ר הא ט געקענ ט געבויר ן װערן : װ י אזו י הא ט מע ן אי ם געגעב ן ד י מתנה , אבע ר ניש ט ד י שטומע ? ווייַל אין איר נאַטור, רעגיאַלייטאַד דורך גאָט, האט זייַן מקיים. דאנק דעם האר דערפאר.
אַדוואַנטאַגעס פון די שפּראַך. דו רעדסט און דערווייל ענטפערט די שפראך אויף אייערע מחשבות און אנטפלעקט די מערסטע באהאלטענע זאכן פון דיין מיינונג: עס מאלט דעם ווייטאג, וואס פארביטערט דיין הארץ, די פרייד וואס פרייליך דיין נשמה, און דאס אזוי לעבעדיק און מיט דער גאנצער שנעלקייט, וואס דו ווילסט. עס איז געהארכזאם צו דיין ווילן, און איר רעדן הויך, ווייך, ווייך, אַלץ ווי איר ווילט. עס איז אַ שטענדיק נס פון גאָט 'ס אַמניפּאַטאַנס, אויב מיר טראַכטן וועגן אים, וואָלט מיר נישט האָבן אַ סיבה צו שטענדיק טראַכטן פון גאָט און ליבע אים?
גוט געשאפן דורך די צונג. גאָט האט געזאגט אַ איין פיאַט און די וועלט איז באשאפן; מרים אויך פּראַנאַונסט אַ פיאַט, און יאָשקע געווארן פאַרקערפּערן אין איר טראכט; אין דעם וואָרט פון די שליחים די וועלט איז קאָנווערטעד; דאָס אײנציקע װאָרט: איך טו דיך, איך באַפֿרײַ דיך, אין די סאַקראַמענטן, װאָס פֿאַר אַ טיפֿער פֿאַרוואַנדלונג, װאָס פֿאַר אַ גוטס עס מאַכט אין נשמות! דאָס וואָרט אין תּפֿילה, אין דרשות, אין תמימות, וואָס קריגט עס נישט פֿון גאָט און פֿון מענטשן! און וואָס טוט מען מיט דער שפּראַך? וואס טוסטו מיט דעם?
פּראַקטיסיז. — זאָלסט ניט באַליידיקן גאָט מיט דײַן צונג: זאָגן דעם תּעבֿה.