אונדזער לאַדי אין מעדדזשוגאָרדזשע גערעדט וועגן איסלאם, ישועה און רעליגיאָנס
20 1982 מאי XNUMX
אויף ערד איר זענט צעטיילט, אָבער איר זענט אַלע מיין קינדער. מוסלימס, ארטאדאקס, קאַטהאָליקס, אַלע פון איר זענען גלייך איידער מיין זון און מיר. איר זענט אַלע מיין קינדער! דאָס טוט נישט מיינען אַז אַלע רעליגיאָנס זענען גלייַך פאר גאָט, אָבער מענטשן טאָן. עס איז ניט גענוג אָבער צו געהערן צו די קאַטהאָליק טשורטש צו ווערן געראטעוועט: עס איז נייטיק צו אָנערקענען דעם וועט פון גאָט.אפילו ניט-קאַטהאָליקס זענען באשעפענישן געמאכט אין די בילד פון גאָט און באַשערט צו דערגרייכן ישועה איין טאָג אויב זיי לעבן דורך נאָכפאָלגן די קול פון זייער געוויסן רייטלי. ישועה איז געפֿינט צו אַלע אָן ויסנעם. בלויז די וואָס דיליבראַטלי אָפּוואַרפן גאָט זענען פאַרשילטן. צו וועמען פיל איז געגעבן, פיל וועט זיין געפרעגט. בלויז גאָט, אין זיין ינפאַנאַט יושר, יסטאַבלישיז די גראַד פון פֿאַראַנטוואָרטלעכקייט פון יעדער מענטש און מאכט די לעצט דין.
עטלעכע פּאַסידזשיז פון די ביבל וואָס קענען העלפֿן אונדז פֿאַרשטיין דעם אָנזאָג.
ישעיה 12,1-6
איר וועט זאָגן אויף דעם טאָג: "דאַנקען דיר, האר; דו ביסט געווען בייז אויף מיר, אָבער דיין כּעס האט בייגיק און איר טרייסט מיר. זע, גאָט איז מיר ישועה; איך וועט צוטרוי, איך וועל קיינמאָל מורא, ווייַל מיין שטאַרקייט און מיין געזאַנג איז די האר; ער איז געווען מיין ישועה. איר וועט פרייען ציען וואַסער פון די ספּרינגס פון ישועה. " אין דעם טאָג איר וועט זאָגן: "לויבן די האר, רופן זיין נאָמען; באַווייַזן זייַן וואונדער צווישן די פעלקער, פּראָקלאַמירן אַז זייַן נאָמען איז סאַבליים. זינג כימז צו די האר, ווייַל ער האט געטאן גרויס זאכן, דאָס איז באַוווסט איבער דער ערד. גוטע און דערהויבן שרייען, באוווינער פון ציון, ווייל דער רוס פון ישראל איז גרויס צווישן אייך.
סאַם 17
צום כאָר בעל. פֿון דָוִדן, קנעכט פֿון גאָט, װאָס האָט גערעדט די װערטער פֿון דעם געזאַנג צו גאָט, װען {dn גאָט} האָט אים באַפרײַט פֿון דער מאַכט פֿון אַלע זײַנע פֿײַנט, און פֿון שָאולס האַנט. אַזוי ער האט געזאגט:
איך ליבע דיר, האר, מיין שטאַרקייט, האר, מיין שטיין, מיין פעסטונג, מיין ליבעראַטאָר; מיין גאָט, מיין פעלדז, וווּ איך געפֿינען באַשיצן; מיין שילד און בולוואַרק, מיין שטאַרק ישועה. איך רופן די האר, ווערט פון לויב, און איך וועל געראטעוועט ווערן פון מיין פיינט. כוואליעס פון טויט סעראַונדאַד מיר, ראַשינג שטראָמען אָוווערוועלמד מיר; די שנירל פון די אַנדערווערלד האָבן שוין ענוועלאַפּט מיר, שטאַרביק אַמבושיז שוין האלטן מיר. אין מיין אָטעם איך גערופֿן די האר, אין פּייַן איך געשריגן צו מיין גאָט: פֿון זיין טעמפּל ער איינגעהערט צו מיין קול, מיין געשריי געקומען צו זיין אויער. די ערד האָט אויפגעטרייסלט און האָט אויפגעטרייסלט; די יסודות פון די בערג פלערטאַד, זיי האָבן אויפגעטרייסלט ווייַל ער איז געווען ופגעבראַכט. רויך רויז פון זיין נאַסטראַלז, אַ דיוואַוערינג פֿייַער פֿון זיין מויל, ברענען קוילן ספּראַנג פֿון אים. ער לאָוערד די הימל און אראפגענידערט, פינצטער ומעט אונטער זיין פֿיס. ער ראָוד אַ טשערוב און פלו, כערד אויף די פליגל פון דעם ווינט. ער אלנגעוויקלט זיך אין פינצטערניש ווי שלייער, פינצטער וואסערן און דיק וואלקנס באדעקט אים. אין פראָנט פון זיין גלאַנץ די וואלקנס דיסאַפּייטיד מיט האָגל און הייס קוילן. דער האר האט דונערט פון הימל, דער אייבערשטער האָט דערהערט זיין קול: האָגל און הייס קוילן. ער האט ארלנגעווארפן דונערן און זיי צעוואָרפן, עלעקטראָקוטעד בליץ און דיפיטיד זיי. דערנאָך די דנאָ פון דעם ים ארויס, די יסודות פון דער וועלט זענען דיסקאַווערד, פֿאַר דיין סאַקאָנע, האר, פֿאַר די עקספּעריישאַן פון דיין צאָרן. ער האט אויסגעשטרעקט זיין האנט פון אויבן און האָט מיך גענומען, מיך אויפגעהויבן פון די גרויסע וואסערן, מיך באפרייט פון מעכטיגע שונאים, פֿון די וואָס האָבן מיך פיינט געהאט און זענען געווען שטאַרקער פון מיר. זיי קעגן מיר אויף דעם טאָג פון פאַרמישפּעטן, אָבער די האר איז געווען מיין שטיצן; ער האט מיך ארויסגענומען, מיך באפרייט ווייל ער האט מיך ליב. דער האר באהאנדלט מיר לויט מיין גערעכטיקייט, ריפּייז מיר לויט די ומשולד פון מיין הענט; ווייַל איך האָב געהיט די וועגן פון די האר, איך האָבן ניט עמפּיריקאַללי פארלאזן מיין גאָט. זייַנע משפטים זייַנען מיר פאַר אַלץ; איך האָבּ נישט שוב פוּן זייַנע אבות; אָבער איך בין געווען גאַנץ מיט אים, און איך האב זיך אפגעהיט פון שולד. דער האר מאכט מיר לויט מיין גערעכטיקייט, לויט די ומשולד פון מיין הענט איידער זיין אויגן. מיט דעם גוטן מענטש ביסטו גוט מיט דעם גאַנצן מענטש, דו ביסט אינטעגראַל, מיט דעם ריינעם מענטש ביסטו ריין, מיט דעם פערשווערענער ביסטו גלייך. ווייַל איר ראַטעווען די מענטשן פון אַניוועסדיק, אָבער נידעריקער די אויגן פון די שטאָלץ. דו, האר, ביסט ליכט צו מיין לאָמפּ; מייַן גאָט ילומאַנייץ מיין פינצטערניש. מיט דיר וועל איך ארויפגיין קעגן די רייען, מיט מיין גאָט וועל איך קריכן איבער די ווענט. גאָט ס וועג איז גלייך, די וואָרט פון די האר איז געפרוווט דורך פֿייַער; ער איז אַ שילד פֿאַר יענע וואָס געפֿינען אים אָפּדאַך. טאקע, ווער איז גאָט, אויב נישט די האר? אָדער ווער איז פעלדז, אויב נישט אונדזער גאָט? דער גאָט, וואָס האָט מיך אָנגערירט מיט קראַפט און האָט דורכגעמאַכט מיין וועג; עס האט מיר פלינק ווי פון הינטן, אויף די כייץ עס האָט מיר שטיין פעסט; ער טריינד מיין הענט צו שלאַכט, מיין געווער צו אויסשטרעקן די בראָנדז בויגן. דו האסט מיר געגעבן דיין שילד פון ישועה, דיין רעכטע האנט האָט מיר געשטיצט, דיין גוטסקייט האָט מיר געמאכט וואַקסן. איר פּאַוועד דעם וועג פֿאַר מיין טריט, מיין פֿיס האָבן ניט ווייווד. איך יאָגן מיין פיינט און זיך איינגעשריבן זיי, איך אומגעקערט אָן זיי חרובֿ. איך שלאָגן זיי און זיי זענען נישט אויפגעשטאנען, זיי געפאלן אונטער מיין פֿיס. איר האָט מיר אָנגעקליידט פֿאַר דער מלחמה, איר פאָולדיד דיין קעגנערס אונטער מיר. איר האָט געוויזן דיין צוריק צו די שונאים, איר צעוואָרפן די וואָס האָבן פיינט מיר. זיי שאַוטאַד און קיין איינער געראטעוועט זיי צו די האר, אָבער האט נישט ריספּאַנד. ווי שטויב אין ווינט האָב איך זיי צעוואָרפן, צעטרעטן ווי בלאָטע אויף די גאַסן. דו האָסט מיך אַנטלאָפן פון די רעוואָלוציאָנערע, דו האָסט מיך געשטעלט ביים קאָפּ פון די פעלקער. אַ פֿאָלק וואָס איך קען ניט, האָט מיך געדינט; ביי כירינג מיר, זיי מיד אָובייד מיר, פרעמדע געזוכט מיין טויווע, בלאַס פרעמד מענטשן און ציטערניש פֿון זייער כיידינג ערטער. לאנג לעבן די האר און בענטשן מיין פעלדז, זאל דער גאָט פון מיין ישועה זיין דערהויבן. גאָט, דו שענקען מיר נעקאָמע און פאָרלייגן די פעלקער צו מיין יאָך, איר אַנטלויפן פון די ופגעקאָכט שונאים, איר מאַכן מיר טריומף איבער מיין קעגנערס און באַפרייַען מיר פון די היציק מענטש. פֿאַר דעם, האר, איך וועל לויבן איר צווישן פעלקער און זינגען כימז פון פרייד צו דיין נאָמען.