הייַנט ס קלערן: נאָך ניט טויגעוודיק פון צאָרעס און שוין צייַטיק פֿאַר נצחון
עס איז ניטל טאָג פֿאַר אַ צעלקע ס הימל: לאָזן אונדז נאָכגיין זייַן אָרנטלעכקייַט. עס איז דער ניטל טאָג פון אַ מאַרטיר: מיר פאָרשלאָגן אונדזער קרבן ווי איר. עס איז ניטל טאָג פון סיינט אַגנעס!
מע ן הא ט געזאגט , א ז ע ר אי ז געשטאנע ן צ ו צװעלף . װי פארשװערדיק איז דער דאזיקער בארבאריזם, װאם האט נישט געקאנט שװערן אפילו אזא צערטלעכן עלטער! אבער זיכער פיל גרעסער איז געווען די שטאַרקייַט פון אמונה, וואָס געפונען עדות אין אַ לעבן נאָך אין די אָנהייב. קען אַזאַ אַ קליינטשיק גוף פאָרשלאָגן פּלאַץ פֿאַר די שווערד ס בלאָוז? אבער זי וואס איז געווען ניט צוטריטלעך צו אייַזן האט גענוג שטאַרקייַט צו באַקומען אייַזן. די מײדלעך, זײַנע חבֿרים, ציטערן אַפֿילו בײַם שטרענגן בליק פֿון זײערע עלטערן און שרײַען און שרײַען פֿון קלײנע פּשט־װונדן, װי זײ װאָלטן באַקומען װער װײס װאָס פֿאַר װוּנדן. אַגנעס, פֿון דער אַנדערער זײַט, בלײַבט אָן מורא אין די הענט פֿון אירע עקזעקוטשען, פֿאַרפֿלעקט מיט איר בלוט. זי שטײט פעסט אונטער דער וואָג פון די קייטן און גיט דאן איר גאַנצן מענטש צו דעם עקזעקוציעס שווערד, ניט וויסנדיק פון וואָס דאָס מיינט, אָבער שוין גרייט צום טויט. געשלעפט מיט געוואלד צום מזבח פון די געטער און געשטעלט צווישן די ברענענדיקע קוילן, האַלט זי אויס די הענט צו משיחן, און אויף די זעלבע מזבחות הייבן זי די טראָפי פון דעם זיגנדיקן האר. ער לייגט אריין דעם האלדז און די הענט אין אייזערנע שאקלען, כאטש קיין קייט האט נישט געקענט איינשליסן אזעלכע דינע גלידער.
נײַע מין מאַרטירער! ז י אי ז נא ך ניש ט געװע ן פעי ק צ ו לײדן , דא ך אי ז ז י שוי ן געװע ן צײ ט פא ר נצחון . דער קאַמף איז געווען שווער, אָבער די קרוין איז געווען גרינג. די צאַרטע עלטער האָט געגעבן אַ שליימעסדיק לעקציע אין שטאַרקייט. א נײע כלה װאלט נישט גײן אזוי גיך צו דער חתונה, װי די דאזיקע בתולה איז געגאנגען צום ארט פון פײניקונג: פרײדיק, פלינק, מיט דעם קאפ באצירט נישט מיט קרוינען, נאר מיט משיח, נישט מיט בלומען, נאר מיט איידעלע מעלות.
אַלע וויינען, זי טוט נישט. ס׳רובֿ זענען איבערראַשט, אַז זי, אויסגעפּוצט מיט אַ לעבן, וואָס זי האָט נאָך נישט גענוצט, גיט עס אַוועק, ווי זי וואָלט גאָר הנאה געהאַט. אלע האבן זיך געחידושט, אז זי איז שוין געווען אן עדות אויף דער געטלעכקייט, וואס האט צוליב איר עלטער נאך נישט געקאנט זײן איר אײגענעם בורר. ענדלע ך הא ט ז י זי ך פארזיכערט , א ז אי ר עדו ת אי ן גאט ן אי ז געגלויב ט געװארן , זי , װא ס װאל ט נא ך ניש ט געגלויבט , או ן הא ט עדו ת געװע ן פא ר מענטשן . טאַקע, וואָס איז ווייַטער פון נאַטור איז פון דער מחבר פון נאַטור.
מיט וואסערע שרעקליכע סטראשונים האט דער מאגיסטראט זי גענוצט צו דערשרעקן, וואספארא זיסע חנופה זי צו איבערצייגן, און וויפיל קאנדידאטן פאר איר האנט האט ער נישט גערעדט צו מאכן זי ארויסצוציען פון איר ציל! אבער זי: "עס איז אַן עבירה פֿאַר דעם חתן צו וואַרטן פֿאַר אַ ליבהאָבער. ווער סע האָט מיך ערשטער אויסדערוויילט וועט האָבן מיר. עקזעקוטיווער, פארוואס פארשפעטסטו? זאל דעם גוף אומקומען: עס קען זיין ליב געהאט און געוואלט, אָבער איך טאָן ניט וועלן עס." ז י אי ז געשטאנע ן שטיל , געבעטען , געבױג ן דע ם קאפ .
איר האט געקאנט זען װי דער עקזעקוטשער ציטערט, װי ער װאלט געװען דער פארמשפטער, די רעכטע האנט פון דעם עקזעקוציע ציטערט, דאס פנים פון עמעצן, װאם האט מורא געהאט פאר דער סכנה פון אנדערע, איז געװארן בלײך, בשעת די מײדל האט נישט מורא געהאט פאר איר אײגענעם. איר האָט דעריבער אין אַ איין קאָרבן אַ טאָפּל מאַרטירדאָם, פון ריינקייַט און אמונה. ז י אי ז געבליב ן א בתולה , או ן הא ט דערגרײכ ט ד י דלא ם פו ן מארטירער .