בשורה פון 13 יוני 2018
מיטוואך פון די 10 טה וואָך פון די פּראָסט צייט האָלידייַס
ערשטער בוך פון די מלכים 18,20-39.
אין יענע טעג האָט אחאב גערופֿן אַלע בני ישראל און האָט אײַנגעזאַמלט די נביאים אויפֿן באַרג כרמל.
אליהו איז צוגעגאַנגען צום גאַנצן פֿאָלק און האָט געזאָגט: װי לאַנג װעסטו הינקען אױף בײדע פֿיס? אויב דער האר איז גאָט, נאָכפאָלגן אים! אָבער אויב דער בעל איז, גיי אים! דאָס פֿאָלק האָט אים גאָרנישט געענטפֿערט.
אליהו האָט צוגעגעבן צום פֿאָלק: "איך בין געבליבן אַליין, ווי אַ נביא פֿון גאָט, און די נביאים פֿון בעל זײַנען פֿיר הונדערט און פֿופֿציק.
געבן אונדז צוויי בולאַקס; מע קלײַבט אױס אײנס, פֿערטל עס, און לײגט אים אַװעק אױפֿן האָלץ אָן אַ פֿײַער. איך וועל צוגרייטן דעם אַנדערן אָקס און עס שטעלן אויף די האָלץ אָן אַ פייַער צו אים.
דו וועסט רופן דעם נאָמען פון דיין גאָט, און איך וועל רופן דעם נאָמען פון די האר. די דיווינאַטי וואָס וועט ריספּאַנד דורך געבן פייער איז גאָט!". אַלע מענטשן האָבן געענטפערט: "דער פאָרשלאָג איז גוט!".
האָט אליהו געזאָגט צו די נביאים פֿון בַעַל: קלײַבט אײַך אױס דעם אָקס, און הײבט אָן, װײַל איר זײַט מער פֿיל. רוף אויף דעם נאָמען פון דיין גאָט, אָבער אָן שטעלן פייַער."
מע ן הא ט גענומע ן דע ם אָקס , צוגעגרײ ט או ן רופ ן אויפ ן נאמע ן פו ן אינדערפרי , בי ז מיטאג , געשריגנדי ק : ״בעל , ענטפער ן אונד ז!״ . אָבער קיין אָטעם האָט מען נישט געהערט, נישט קיין ענטפער. ז ײ האב ן װײטע ר געשפרונגע ן ארו ם דע ם מזבח , װא ם ז ײ האב ן אויפגעשטעלט .
אַז עס איז שוין געװען מיטאָג, האָט אליהו אָנגעהױבן צו שפּיצן מיט זײ, אַזױ צו זאָגן: שרײַ מיט אַ העכערן קָול, װאָרום ער איז אַ גאָט! טאָמער ער איז פאַרטראַכט אָדער פאַרנומען אָדער טראַוואַלינג; אין פאַל ער איז שלאָפנדיק, ער וועט וועקן זיך."
זײ האבן געשריגן העכער און זיך געשניטן לויט זײער מנהג מיט שװערדן און שפיזן, ביז זײ זײנען אלע געװען נאס מיט בלוט.
נאכ ן מיטאג , האב ן ז ײ נא ך געטראג ן באזעסענע , או ן דע ר מאמענט , װע ן ז ײ האב ן געװײנלע ך געמאכ ט קרבנות , הא ט מע ן שוי ן ניש ט געקענ ט דערהער ן קײ ן שטי ם אדע ר ענטפער , אדע ר צײכ ן פו ן אויפמערקזאמקײ ט .
האָט אליהו געזאָגט צום גאַנצן פֿאָלק: "קום נענטער!". אלע זענען געקומען נענטער. דער מזבח פון גאָט, וואָס איז געווען צעבראכן, איז געווען געזונט.
אליהו האָט גענומען צוועלף שטיינער, לויט דער צאָל פון די שבֿטים פֿון די קינדער פֿון יעקבֿ, װאָס גאָט האָט צו זײ געזאָגט: ישׂראל זאָל זײַן דײַן נאָמען.
מיט די שטײנער האָט ער אױפֿגעשטעלט אַ מזבח צו גאָט; ער האט ארום געגראבן א קלײנעם קאנאל, װאס איז פעאיג צו אנטהאלטן צװײ מאסן זוימען.
ע ר הא ט אײנגעארדנ ט דא ס האלץ , פארטײ ט דע ם ביק ן או ן ארויפגעלײג ט אויפ ן האלץ .
דענצמאָל האָט ער געזאָגט: אָנגעפילט פֿיר קרוגן װאַסער, און גיסט זײ אױף דאָס בראַנדאָפּפֿער און אױפֿן האָלץ! און זיי האבן עס געטאן. ער האט געזאגט, "טאָן עס ווידער!" און זיי האָבן איבערגעחזרט דעם האַווייַע. ער האט ווידער געזאגט: "צום דריט מאָל!". זיי האבן עס געטאן פֿאַר די דריט מאָל.
דאָס װאַסער איז אַרומגעלאָפֿן אַרום מזבח; דער קאַנאַל איז אויך אָנגעפילט מיט וואַסער.
אין דער צייט פון דער קרבן איז צוגעגאַנגען דער נביא אליהו און האָט געזאָגט: האר, גאָט פון אברהם, יצחק און יעקב, זאָל היינט וויסן אַז דו ביסט גאָט אין ישראל, און אַז איך בין דיין קנעכט און אַז איך האָב געטאָן אַלע די זאכן פֿאַר. איר באַפֿעל.
ענטפֿער מיר, גאָט, ענטפֿער מיר, און דאָס דאָזיקע פֿאָלק זאָל װיסן, אַז דו ביסט יהוה גאָט, און דו ביסט אומקערן זײער האַרצן!".
דאָס פֿײַער פֿון גאָט איז געפֿאַלן, און האָט פֿאַרצערט דאָס בראַנדאָפּפֿער, דאָס האָלץ, די שטײנער און די אַש, און האָט אױסגעטריקנט דאָס װאַסער אינעם קאַנאַל.
בײַ דעם דערזען האָט מען זיך אַלע צעוויינט אויף דער ערד און אויסגערופן: “דער האר איז גאָט! דער האר איז גאָט!".
Salmi 16(15),1-2a.4.5.8.11.
באַשיצן מיר, גאָט, איך בענק זיך אין דיר.
איך האָב געזאָגט צו גאָט: "דו ביסט מיין האר."
זאל ן אנדער ע מאכ ן זי ך צ ו בױו ן אפגעטער : אי ך װע ל ני ט אויסגאס ן זײער ע בלוט־קרבן , או ן רעד ן זײער ע נעמע ן מי ט מײנ ע ליפּן .
דער האר איז מיין טייל פון ירושה און מיין טעפּל:
מיין לעבן איז אין דיין האנט.
איך שטענדיק שטעלן די האר פֿאַר מיר,
עס איז אויף מיין רעכט, איך קען נישט ווייווער.
איר וועט ווייַזן מיר דעם דרך פון לעבן,
פול פרייד אין דיין בייַזייַן,
סאָף זיסקייט צו דיין רעכט.
פון די בשורה פון יוזל המשיח לויט מתיא 5,17-19.
אין יענער צײַט האָט יאָשקע געזאָגט צו זײַנע תלמידים: דו זאלסט נישט טראַכטן אַז איך בין געקומען צו אָפּשאַפן די תורה אָדער די נביאים; איך בין נישט געקומען צו אָפּשאַפן, אָבער צו געבן מקיים.
באמת איך זאָגן צו איר: ביז הימל און ערד זענען דורכגעגאנגען, ניט אפילו אַ ייאָטאַ אָדער אַ צייכן וועט דורכגיין דורך די געזעץ, אָן אַלץ איז דורכגעקאָכט.
דעריבער, ווער סע עובר אויף איין פון די פּריזאָגז, אפילו דער קלענסטער, און לערנט מענטשן צו טאָן דאָס זעלבע, וועט זיין גערעכנט ווי מינימום אין דעם מלכות פון הימל. ווער סע אַבזערווז זיי און לערנט זיי צו מענטשן, וועט זיין גערעכנט אין די מלכות פון הימל. »