בשורה פון 6 טן מערץ 2021
בשורה פון 6טן מערץ: דער פאטערס רחמנות איז איבערפולט, אומבאדינגט, און אנטפלעקט זיך נאך איידער דער זון רעדט. פֿאַרשטייט זיך, אַז דער זון ווייסט, אַז ער האָט געמאַכט אַ טעות און דערקענט עס: "איך האָב געזינדיקט... באַהאַנדלט מיך ווי איינער פֿון דיינע דינער אַרבעטער." אבע ר ד י דאזיק ע װערטע ר צעלײג ן זי ך פא ר דע ם פאטער ם מחילה . זײַן טאַטנס אַרומנעמען און קושן מאַכן אים פֿאַרשטײן, אַז ער איז אַלצדינג אַלצדינג פֿאַררעכנט געװאָרן פֿאַר אַ זון. דאס לערנען פון יאָשקע איז וויכטיק: אונדזער צושטאַנד ווי קינדער פון גאָט איז די פרוכט פון די ליבע פון דעם פאטער 'ס האַרץ; עס איז ניט אָפענגען אויף אונדזער מעריץ אָדער אונדזער אַקשאַנז, און דעריבער קיין איינער קענען נעמען עס אַוועק פון אונדז, ניט אפילו דער שטן! (פּאָפּע פראַנסיס אַלגעמיינע וילעם 11 מאי 2016)
פון דעם בוך פון מיכה הנביא /7,14:15.18-20-XNUMX פֿיט דײַן פֿאָלק מיט דײַן רוט, די שאָף פֿון דײַן נחלה, װאָס שטײט אַלײן אין װאַלד צװישן פֿרוכטיקע פֿעלדער; זאָלן זײ גרײען אין בשן און גלעד װי אין קדמונים. אַזוי ווי ווען דו ביסט אַרויסגעגאַנגען פֿון לאַנד מִצרַיִם, װײַז אונדז װוּנדערלעכע זאַכן. וואָס גאָט איז ווי איר, וואס נעמט אַוועק זינד און מוחל זינד צו די רעשט פון זיין ירושה? ער טוט ניט האַלטן זיין כּעס אויף אייביק، אָבער דילייץ אין ווייַזונג זיין ליבע۔ ער וועט זיך אומקערן צו האָבן רחמנות אויף אונדז, ער וועט צעטרעטן אונדזער זינד. איר וועט וואַרפן אַלע אונדזער זינד צו די דנאָ פון די ים. דו וועסט היטן דיין געטריישאפט צו יעקבן, דיין ליבשאפט צו אברהם, אזוי ווי דו האסט געשווארן צו אונזערע עלטערן פון קדמונים.
בשורה פון 6 טן מערץ
צווייטע בשורה לוק לוקע 15,1-3.11-32 אי ן יענע ר צײ ט זײנע ן צ ו אי ם צוגעקומע ן אל ע שטײער ם או ן זינדיגע ר צ ו אים . די פּרושים און סופרים האָבן געמורמלט, אַזוי צו זאָגן: "דער מענטש באַגריסן זינדיקע און עסט מיט זיי." און ער האָט זײ דערצײלט דאָס דאָזיקע משל: אַ מענטש האָט געהאַט צװײ זין. האָט דער ייִנגער פֿון די צװײ געזאָגט צו זײַן טאַטן: טאַטע, גיב מיר מײַן חלק פֿון דער נחלה. און ער האָט צעטײלט זײַן מאַטערניש צװישן זײ. עטלעכ ע טע ג שפעטע ר אי ז דע ר ײנגסטע ר זון , נאכדע ם געזאמל ט אל ע זאכ ן , אװעקגעפאר ן קײ ן װײטע ר לאנד , או ן דאר ט צעשטער ט זײ ן פארמעג ן אי ן א פארצװײפלט ן לעבן .
װע ן ע ר הא ט אל ץ פארבראכט , אי ז פארגעקומע ן א גרויםע ר הונגער , אי ן יענע ר לאנד , או ן ע ר הא ט זי ך אנגעהויב ן געפינע ן אי ן נויט . דעמאל ט אי ז ע ר געגאנגע ן זי ך צושטעל ן אי ן ד י דינסט ן פו ן אײנע ם פו ן ד י אײנװוינע ר פו ן יענע ר געגנט , װעלכע ר הא ט אי ם געשיק ט אי ן זײנ ע פעלדער , צ ו גרײ ט חזירים . ער װאלט זיך געװאלט באפרידיקן מיט די קאראבן, װאם די חזירים האבן געגעסן; אָבער קיינער האָט אים גאָרנישט געגעבן. און ער איז געקומען צו זיך און האָט געזאָגט: װיפֿל פֿון מײַן פֿאָטערס געדונגענע האָבן ברױט אין שפע און דאָ שטארבן איך פֿון הונגער! איך װעל אױפֿשטײן און גײן צו מײַן פֿאָטער און צו אים זאָגן: טאַטע, איך האָב געזינדיקט קעגן הימל און פֿאַר דיר; איך בין מער ניט ווערט צו ווערן גערופן דיין זון. באַהאַנדלט מיר ווי איינער פון דיינע כייערד הענט. ער איז אויפגעשטאנען און איז צוריק צו זיין פאטער.
היינטיגע בשורה לויט לוקא
בשורה פון 6טן מערץ: בשעת ער איז נאך געווען ווייט אוועק, האט אים דער טאטע דערזען, געהאט רחמנות, געלאפן אים אנטקעגן, זיך ארויפגעווארפן אויפן האלדז און אים געקושט. האָט דער זון צו אים געזאָגט: פאטער, איך האב געזינדיקט קעגן הימל און פאר דיר; איך בין מער ניט ווערט צו ווערן גערופן דיין זון. אבער דער טאטע האט געזאגט צו די דינםטן: גיך ברענגט אהער דאס שענסטע קלײד און מאכט אים טראגן, לײגט א רינג אויפן פינגער און די שיך אויף די פיס. נעם דאָס געפֿעטטע קאַלב, הרגעט עס, לאָמיר עסן און פֿײַערן, װײַל דער דאָזיקער מײַנער זון איז געשטאָרבן און האָט זיך אומגעקערט צום לעבן, ער איז פֿאַרלוירן געװאָרן און איז געפֿונען געװאָרן. אוּן זֵיי הָאבִּין זִיךְ גִיזָאגְט. דער עלטסטער זון איז געווען אין די פעלדער. בײַם צוריקקערן, ווען ער איז געווען נאָענט צו דער היים, האָט ער געהערט מוזיק און טאַנצן; ער האט גערופן אײנעם פון די קנעכט און אים געפרעגט װאס דאס אלץ איז. האָט ער אים געענטפערט: דײַן ברודער איז דאָ, און דײַן פֿאָטער האָט געמאַכט דאָס געפֿעסטע קאַלב, װײַל ער האָט אים צוריק אומגעקערט אין געזונט.
ע ר אי ז געװאר ן אנטציקט , או ן הא ט ניש ט געװאל ט ארײנגײן . דעמאל ט אי ז זײ ן פאטע ר ארויסגעגאנגע ן טענה ן מי ט אים . אָבּער ער האָט געענטפערט זיין פאָטער: זע, איך האָב דיר געדינט פילע יאָרן און האָב קיינמאָל ניט געפאָלגט אייער באַפעל, און דו האָסט מיר קיינמאָל נישט געגעבן קיין קינד צו פייַערן מיט מיינע פריינט. אָבער אַצונד, אַז דער דאָזיקער זון דײַן האָט זיך אומגעקערט, װאָס האָט פֿאַרצערט דײַן סחורה מיט זנות, האָסטו פֿאַר אים געשלאָגן דאָס געפֿעטטע קאַלב. האָט אים דער טאַטע געענטפערט: זון, דו ביסט שטענדיק מיט מיר און אַלץ וואָס איז מייַן איז דייַן; אָבער מיר האָבן געדאַרפֿט פֿײַערן און זיך פֿרײען, װײַל דער דאָזיקער דײן ברודער איז געשטאָרבן און איז צוריק צום לעבן, ער איז פֿאַרלוירן געװאָרן און איז געפֿונען געװאָרן.