Vicka פון Medjugorje: אונדזער לאַדי ארויס אין די רעקטאָרי פון די טשורטש
יאנקא : װיקא , װע ן אי ר געדענק ט , האב ן מי ר שוי ן גערעדט , װעג ן צװ ײ דרײ ע מא ל װע ן ד י לײדע ר הא ט זי ך באװיזן .
וויקאַ: יאָ, מיר גערעדט וועגן אים.
יאנקא : מי ר האב ן טאק ע ניש ט מסכים . ווילן מיר איצט אַלץ דערקלערן?
וויקאַ: יאָ, אויב מיר מצליח זיין.
יאנקא: גוט. ערשטנס, פּרוּװט דאָס צו געדענקען: דו װײסט בעסער פֿון מיר, אַז בײַם אָנהייב האָבן זײ אײַך געשאַפן שוועריקייטן, מען האָט דיך נישט געלאָזט גײן קײן פּאָדברדאָ באַגעגענען מיט אונדזער לאַדי.
וויקאַ: איך וויסן בעסער ווי איר.
יאנקא: גוט. אי ך װאלט , א ז אי ר זאל ט געדענקע ן יענע ם טא ג װע ן נא ך ד י ערשט ע דערשײנונגען , פונק ט פא ר דע ר צײט , אי ז ד י פאליצ ײ געקומע ן זוכן . מאַריאַ האָט מיר געזאָגט, אַז זי איז געוואָרנט געוואָרן דורך איינע פון אירע שוועסטער, וואָס האָט דאַן אויך אייך אַלע געוואָרנט, איר זאָלט אייך ערגעץ באַהאַלטן.
װיקא : אי ך געדענק ; מי ר האב ן זי ך געאײל ט צונויפגעקליב ן או ן אנטלאפ ן פו ן לאנד .
יאנקא: פארװאם ביסטו אנטלאפן? אפשר וואלטן זיי דיר גארנישט געטאן.
וויקא: דו ווייסט, מיין טייערער פאטער, וואס זיי זאגן: ווער האט זיך איינמאל פארברענט... מיר האבן זיך דערשראקן און אנטלאפן.
יאנקא : װאוהי ן ביסט ו געגאנגע ן ?
װיקא : מי ר האב ן ניש ט געװאוסט , װא ו צ ו זי ך נעמע ן . מי ר זײנע ן געגאנגע ן צ ו דע ר קירכע ר באהאלט ן זיך . מי ר זײנע ן אהי ן געקומע ן דור ך פעלדע ר או ן װײנגארטן , ניש ט צ ו זען . מי ר האב ן זי ך דערגרײכ ט צ ו דע ר קירכע , אבע ר ז י אי ז געװע ן פארמאכט .
Janko: אַזוי וואָס?
װיקא : מי ר האב ן געטראכט : מײ ן גאט , װא ו גײ ן ? אַ גליק, װאָס איז געװען אין דער קירך אַ פריץ; ער האט דאװנען. שפעטע ר הא ט ע ר אונד ז דערצײלט , א ז אי ן דע ר קהיל ה הא ט ע ר געהער ט צ ו אי ם א קול : גײ ט ראטעװע ט ד י ײנגלע ך ! ער האט געעפנט די טיר און איז ארויסגעגאנגען. מי ר האב ן אי ם גלײ ך ארומגערינגל ט װ י פייגעלע ן או ן אי ם געבעטן , א ז ע ר זאל ן אונד ז באהאלט ן אי ן דע ר קירכע . (עס איז געווען דער פאטער דזשאָזאָ, דער פּאַרשוין, ביז דעמאלט קעגן. פון יענער צייט איז ער געוואָרן לטובת).
Janko: וואָס וועגן אים?
װיקא : ע ר הא ט אונד ז ארײנגעלאפ ן אי ן דע ר פראקטאר . ע ר הא ט אונד ז ארײנגעמאכ ט ארײ ן אי ן קלײנע ם צימערל , פר׳װעסלקא ס , אונד ז פארשפארט , או ן ארויס .
Janko: און איר?
װיקא : מי ר האב ן זי ך א ביס ל געזאמלט . דעמאל ט אי ז דע ר דאזיקע ר מגיד , צורי ק צוגעקומע ן צ ו אונד ז מי ט צװ ײ נאנז . ז ײ האב ן אונד ז געטרײסט , מי ט ז ײ האב ן אונד ז געזאגט , א ז ז ײ זאל ן ני ט שרעקן .
יאנקא: אזוי?
װיקא : מי ר האב ן אנגעהויב ן דאװענען ; עטלעכע מאמענטן שפּעטער איז אונדזער לאַדי געקומען צווישן אונדז. זי איז געווען זייער צופרידן. ער האט דאװנען און געזונגען מיט אונדז; ע ר הא ט אונד ז געזאגט , א ז מי ר זאל ן ניש ט האב ן פאר ן גארניש ט או ן מי ר װעל ן זי ך קעגנ ־ שטעהן . זי האט זיך געזעגנט און איז אװעק.
יאנקא : הא ט אי ר געפיל ט בעסער ?
וויקאַ: אַוודאי בעסער. מי ר האב ן זי ך נא ך באזארגט ; אויב זיי וואלטן אונז געפונען, וואס וואלטן זיי אונז געטון?
יאנקא : אזו י אונדזע ר ד י הא ט זי ך באװיזן ?
וויקא: איך האב דיר שוין געזאגט.
יאנקא : או ן ד י מענטשן , ארעמע , װא ס האב ן ז ײ געטון ?
וויקאַ: וואָס קען ער טאָן? ד י מענטש ן האב ן אוי ך דאװנען . זיי זענען אַלע געווען באַזאָרגט; מע האָט געזאָגט, אַז מע האָט אונדז אַװעקגענומען און אונדז אַרײַנגעטאָן אין תּפֿיסה. אַלץ איז געזאָגט; איר וויסן ווי מענטשן זענען, זיי זאָגן וואָס קומט אין זייער קאָפּ.
יאנקא : הא ט זי ך אי ר ד י לײדיגע ר באװיזן , אנדער ע מא ל אי ן יענע ם ארט ?
וויקאַ: יאָ, עטלעכע מאָל.
יאנקא: װען ביסטו געקומען אהײם?
Vicka: ווען עס איז טונקל, אַרום 22:XNUMX.
יאנקא : אוי ף דע ר גאס , הא ט אי ר עמיצע ר געטראפ ן ? פון די מענטשן אָדער די פּאָליצייַ.
וויקאַ: קיין. מי ר האב ן זי ך ניש ט אומגעקער ט אויפ ן װעג , נא ר צו ם קאנטרי .
יאנקא: ווען דו ביסט אהיים געקומען, וואס האבן דיינע עלטערן דיר געזאגט?
וויקאַ: איר וויסן ווי עס איז; ז ײ האב ן זי ך באזארגט . דערנאָך האָבן מיר אַלץ דערצײלט.
יאנקא: גוט. פארוואס האסטו אמאל מיט עקשנות באשטעטיגט, אז אונזער ליידי האט זיך נאך קיינמאל נישט באוויזן צו דיר אין דער פאקטאר און אז זי וועט דארט קיינמאל נישט באווייזן?
וויקא: אזוי בין איך: איך טראכט פון איין זאך און פארגעסט די איבעריקע. אונדזער דאַמע האָט אונדז אַמאָל געזאָגט, אַז זי וועט אונדז קיינמאָל נישט באַווייזן אין אַ געוויסער צימער. מי ר האב ן אמא ל אנגעהויב ן דאװנען , האפנדי ק ז י װע ט קומען . אַנשטאָט, גאָרנישט. מי ר האב ן געדאװנט , או ן ז י אי ז ניש ט געקומען . ווידער האבן מיר אנגעהויבן דאווענען, און גארנישט. [שפּיאָן מייקראָופאָונז זענען פאַרבאָרגן אין אַז צימער]. אַזוי?
װיקא : דא ן זײנע ן מי ר געגאנגע ן אי ן צימער , װא ו ע ר באװײז ט זי ך איצט . מיר האבן אנגעהויבן דאווענען...
יאנקא : או ן ד י מאמע ר אי ז ניש ט געקומען ?
וויקאַ: וואַרטן אַ ביסל. זי איז גלײך געקומען, װי נאר מיר האבן אנגעהויבן דאװענען.
יאנקא: האט ער דיר עפעס געזאגט?
װיקא : ז י הא ט אונד ז דערצײלט , װא ס ז י אי ז ניש ט געקומע ן אי ן יענע ם צימער , או ן ז י װע ט אהי ן קײנמא ל ניש ט קומען .
יאנקא: האסטו זי געפרעגט פארוואס?
וויקאַ: דאָך מיר געבעטן אים!
יאנקא: און זי?
וויקאַ: ער דערציילט אונדז זיין סיבות. וואָס אַנדערש איז ער געווען צו טאָן?
Janko: קענען מיר אויך וויסן די סיבות?
וויקא: דו קענסט זיי; איך האב דיר געזאגט. אַזוי לאָמיר עס איבערלאָזן.
יאנקא: גוט. די וויכטיק זאַך איז אַז מיר פֿאַרשטיין יעדער אנדערע. אַזוי מיר קענען פאַרענדיקן אַז אונדזער לאַדי אויך ארויס אין די רעקטאָרי.
וויקא: יא, איך האב דיר געזאגט, אפילו אויב דאס איז נישט אלעס. אין פרי 1982, זי באוויזן אין די רעקטאָרי פילע מאָל איידער זי אריבערגעפארן צו דער קירך. טײלמאל , אי ן יענע ר צײ ט הא ט ז י אוי ך באװיזן , אי ן רעפעקטארױ .
יאנקא : פארװא ס גענוי ט אי ן רעפעקטארױ ?
וויקאַ: דאָ. איינער פון די רעדאקציע פון GIas Koncila איז געווען מיט אונדז אַמאָל אין דער צייט. ["La Voce del Concilio", וואָס איז געדרוקט אין זאַגרעב, איז די מערסט ברייט פארשפרייט קאַטהאָליק צייטונג אין יוגאסלאוויע]. דאָרט האָבן מיר גערעדט מיט אים. אין דער צייט פון דער אויסזען זי געבעטן אונדז צו האַלטן דאָרט און דאַוונען.
Janko: און איר?
װיקא : מי ר האב ן אנגעהויב ן דאװענע ן או ן ד י מאמע ר אי ז געקומען .
יאנקא: וואס האסטו דעמאלט געטוהן?
וויקאַ: ווי געוויינטלעך. מי ר האב ן דאװנען , געזונגען , געפרעג ט אי ר עטלעכ ע זאכן .
Janko: און וואָס האָט דער רעדאַקציע רעפּאָרטער געטאָן?
וויקא: איך ווייס נישט; איך מיין אז ער האט מתפלל געווען.
יאנקא : ס׳האט זיך אזוי געענדיגט?
װיקא : יא , פא ר יענע ם אװנט . אבער די זעלבע זאך איז געווען פאר דריי אנדערע נעכט.
יאַנקאָ: אונדזער לאַדי שטענדיק געקומען?
װיקא : יעד ן אװנט . דער רעדאַקטאָר האָט אונדז אַמאָל געפּרואווט.
יאנקא : װא ם אי ז דא ס געװע ן אוי ף דע ר סוד ? קיין סודות. ער האָט אונדז געזאָגט צו פּרוּוון אויב מיר זען די מאַדאַנאַ מיט די אויגן פֿאַרמאַכט.
Janko: און איר?
וויקאַ: איך געפרוווט עס ווייַל איך אויך געווען אינטערעסירט צו וויסן. עס איז געווען די זעלבע זאַך: איך געזען די מאַדאַנאַ סייַ ווי סייַ.
יאנקא: איך בין צופרידן אז דו האסט דאס דערמאנט. איך האב דיך נאר געוואלט פרעגן.
וויקאַ: איך בין ווערט עפּעס אויך ...
יאנקא: א דאנק. איר וויסן פילע זאכן. אַזוי מיר קלירד דאָס אויך.