Mae ein Harglwyddes yn Medjugorje yn siarad â chi am bechod a maddeuant

Rhagfyr 18, 1983
Pan fyddwch chi'n cyflawni pechod, mae'ch ymwybyddiaeth yn tywyllu. Yna mae ofn Duw a minnau yn cymryd drosodd. A pho hiraf y byddwch chi'n aros mewn pechod, y mwyaf y daw ac mae'r ofn yn tyfu ynoch chi. Ac felly rydych chi'n symud ymhellach ac ymhellach i ffwrdd oddi wrthyf fi a Duw. Yn lle, mae'n ddigon i edifarhau o waelod eich calon i fod wedi troseddu Duw a phenderfynu peidio ag ailadrodd yr un pechod yn y dyfodol, ac rydych chi eisoes wedi sicrhau gras y cymod â Duw.
Rhai darnau o'r Beibl a all ein helpu i ddeall y neges hon.
gn 3,1-13
Y neidr oedd y mwyaf cyfrwys o'r holl fwystfilod gwyllt a wnaeth yr Arglwydd Dduw. Dywedodd wrth y fenyw: "A yw'n wir bod Duw wedi dweud: Rhaid i chi beidio â bwyta o unrhyw goeden yn yr ardd?". Atebodd y fenyw y neidr: "O ffrwythau coed yr ardd y gallwn eu bwyta, ond o ffrwyth y goeden sy'n sefyll yng nghanol yr ardd dywedodd Duw: Rhaid i chi beidio â'i fwyta a rhaid i chi beidio â'i chyffwrdd, fel arall byddwch chi'n marw". Ond dywedodd y neidr wrth y ddynes: “Fyddwch chi ddim yn marw o gwbl! Yn wir, mae Duw yn gwybod pan fyddwch chi'n eu bwyta, byddai'ch llygaid yn agor a byddech chi'n dod yn debyg i Dduw, gan wybod y da a'r drwg ". Yna gwelodd y ddynes fod y goeden yn dda i'w bwyta, yn plesio'r llygad ac yn ddymunol caffael doethineb; cymerodd ychydig o ffrwythau a'i fwyta, yna hefyd ei roi i'w gŵr, a oedd gyda hi, ac roedd hefyd yn ei fwyta. Yna agorodd y ddau ohonyn nhw eu llygaid a sylweddoli eu bod nhw'n noeth; roeddent yn plethu dail ffigys ac yn gwneud eu hunain yn wregysau. Yna clywsant yr Arglwydd Dduw yn cerdded yn yr ardd yn awel y dydd a chuddiodd y dyn a'i wraig oddi wrth yr Arglwydd Dduw yng nghanol y coed yn yr ardd. Ond galwodd yr Arglwydd Dduw y dyn a dweud wrtho, "Ble wyt ti?". Atebodd: "Clywais eich cam yn yr ardd: roedd gen i ofn, oherwydd fy mod i'n noeth, ac fe wnes i guddio fy hun." Aeth ymlaen: “Pwy wnaeth adael i chi wybod eich bod chi'n noeth? A ydych wedi bwyta o'r goeden y gorchmynnais ichi beidio â bwyta? ". Atebodd y dyn: "Fe roddodd y ddynes y gwnaethoch chi ei gosod wrth fy ymyl goeden i mi a bwytais i hi." Dywedodd yr Arglwydd Dduw wrth y ddynes, "Beth ydych chi wedi'i wneud?". Atebodd y ddynes: "Mae'r neidr wedi fy nhwyllo ac rydw i wedi bwyta."
Genesis 3,1-9
Y sarff oedd y mwyaf cyfrwys o'r holl fwystfilod gwyllt a wnaeth yr Arglwydd Dduw. Dywedodd wrth y fenyw: "A yw'n wir bod Duw wedi dweud: Rhaid i chi beidio â bwyta o unrhyw goeden yn yr ardd?". Atebodd y fenyw y neidr: "O ffrwythau coed yr ardd y gallwn eu bwyta, ond o ffrwyth y goeden sydd yng nghanol yr ardd dywedodd Duw: Rhaid i chi beidio â'u bwyta a rhaid i chi beidio â'u cyffwrdd, fel arall byddwch chi'n marw". Ond dywedodd y neidr wrth y ddynes: “Fyddwch chi ddim yn marw o gwbl! Yn wir, mae Duw yn gwybod pan fyddwch chi'n eu bwyta, byddai'ch llygaid yn agor a byddech chi'n dod yn debyg i Dduw, gan wybod y da a'r drwg ". Yna gwelodd y wraig fod y goeden yn dda i'w bwyta, yn plesio'r llygad ac yn ddymunol caffael doethineb; cymerodd ychydig o ffrwythau a'i fwyta, yna hefyd ei roi i'w gŵr, a oedd gyda hi, ac roedd hefyd yn ei fwyta. Yna agorodd y ddau ohonyn nhw eu llygaid a sylweddoli eu bod nhw'n noeth; roeddent yn plethu dail ffigys ac yn gwneud eu hunain yn wregysau. Yna clywsant yr Arglwydd Dduw yn cerdded yn yr ardd yn awel y dydd a chuddiodd y dyn a'i wraig oddi wrth yr Arglwydd Dduw yng nghanol y coed yn yr ardd. Ond galwodd yr Arglwydd Dduw y dyn a dweud wrtho, "Ble wyt ti?". Atebodd: "Clywais eich cam yn yr ardd: roedd gen i ofn, oherwydd fy mod i'n noeth, ac fe wnes i guddio fy hun."
Sirach 34,13-17
Bydd ysbryd y rhai sy'n ofni'r Arglwydd yn byw, oherwydd bod eu gobaith wedi'i osod yn yr un sy'n eu hachub. Nid yw pwy bynnag sy'n ofni'r Arglwydd yn ofni dim, ac nid yw'n ofni oherwydd mai ef yw ei obaith. Gwyn ei fyd enaid y rhai sy'n ofni'r Arglwydd; ar bwy ydych chi'n dibynnu? Pwy yw eich cefnogaeth? Mae llygaid yr Arglwydd ar y rhai sy'n ei garu, amddiffyniad pwerus a chefnogaeth cryfder, cysgod rhag y gwynt tanbaid a chysgod rhag yr haul Meridian, amddiffyn rhag rhwystrau, achub yn y cwymp; yn codi'r enaid ac yn bywiogi'r llygaid, yn rhoi iechyd, bywyd a bendith.