Gwledd heddiw yn Pompeii. Gweddïwch ar Our Lady of the Rosary i gael gras

I. - O Augusta Brenhines y buddugoliaethau, o Forwyn y Nefoedd sofran, y mae ei henw pwerus yn llawenhau’r nefoedd a’r affwys yn crynu â braw, O Frenhines ogoneddus y Rosari Mwyaf Sanctaidd, bob un ohonom, yn anturio eich plant, y mae eich daioni wedi eu dewis yn y ganrif hon, i godi Teml yn Pompeii, puteinio yma wrth eich traed, ar y diwrnod difrifol iawn hwn o wledd eich buddugoliaethau newydd ar wlad eilunod a chythreuliaid, rydym yn tywallt serchiadau ein calonnau â dagrau, a chyda hyder plant rydyn ni'n dangos ein trallod i chi.

Deh! o'r orsedd glirdeb honno lle rydych chi'n eistedd yn Frenhines, yn troi, O Mair, eich syllu truenus tuag atom ni, ar ein teuluoedd i gyd, ar yr Eidal, ar Ewrop, ar yr Eglwys gyfan; a chymryd trueni am yr helyntion yr ydym yn troi ynddynt a'r trallodau sy'n ymgorffori eu bywydau. Gwelwch, Mam, faint o beryglon yn yr enaid ac yn y corff sy'n ei amgylchynu: faint o galamau a chystuddiau sy'n ei orfodi! O Fam, daliwch fraich cyfiawnder eich Mab digywilydd yn ôl a goresgyn calon pechaduriaid gyda chlirdeb: nhw hefyd yw ein brodyr a'ch plant, sy'n costio gwaed i Iesu melys, a thyllu cyllyll i'ch Calon fwyaf sensitif. Heddiw dangoswch eich hun i bawb, pwy ydych chi, Brenhines heddwch a maddeuant.

Salve Regina.

II. - Mae'n wir, mae'n wir ein bod ni'n gyntaf, er bod eich plant, gyda phechodau, yn mynd yn ôl i groeshoelio Iesu yn ein calonnau, ac yn tyllu'ch calon eto. Ydym, rydym yn ei gyfaddef, rydym yn haeddu'r sgwrfeydd mwyaf chwerw. Ond rydych chi'n cofio ichi gasglu diferion olaf y gwaed dwyfol hwnnw a thystysgrif olaf y Gwaredwr sy'n marw ar gopa Golgotha. Ac fe wnaeth y tyst hwnnw o Dduw, wedi'i selio â gwaed Dyn-Dduw, eich datgan yn Fam, Mam pechaduriaid. Chi, felly, fel ein Mam, yw ein Eiriolwr, ein Gobaith. Ac rydym yn griddfan rydym yn estyn ein dwylo pledio i chi, gan weiddi: Trugaredd!

Trugarha wrthych, Fam dda, trugarha wrthym, ar ein heneidiau, ar ein teuluoedd, ar ein perthnasau, ar ein ffrindiau, ar ein brodyr diflanedig, ac yn anad dim ar ein gelynion, ac ar lawer sy'n galw eu hunain yn Gristnogion, ac eto maent yn rhwygo. Calon hoffus eich Mab. Trugarha, deh! trugaredd heddiw yr ydym yn erfyn ar y cenhedloedd cyfeiliornus, ar gyfer Ewrop gyfan, dros y byd i gyd, eich bod yn dychwelyd yn edifeiriol i'ch calon. Trugaredd i bawb, O Fam Trugaredd.

Salve Regina.

III. - Beth mae'n ei gostio i chi, O Maria, ein clywed? Beth mae'n ei gostio i chi ein hachub? Oni roddodd Iesu holl drysorau ei rasus a'i drugareddau yn eich dwylo? Rydych chi'n eistedd yn Frenhines goronedig ar ddeheulaw eich Mab, wedi'i amgylchynu gan ogoniant anfarwol ar holl gorau'r Angylion. Rydych chi'n estyn eich parth cyn belled ag y mae'r nefoedd yn cael ei estyn, ac i chi mae'r ddaear a'r creaduriaid y mae pawb yn trigo ynddo yn ddarostyngedig. Mae eich goruchafiaeth yn ymestyn i uffern, a chi yn unig sy'n ein cipio o ddwylo Satan, neu Mair.

Ti yw'r Hollalluog trwy ras. Felly gallwch chi ein hachub. Os dywedwch nad ydych am ein helpu, oherwydd eich bod yn blant anniolchgar ac annymunol o'ch amddiffyniad, dywedwch wrthym o leiaf pwy arall y mae'n rhaid i ni droi atynt i gael ein rhyddhau rhag cymaint o sgwrfeydd.

Ah, na! Ni fydd eich Calon Mamol yn dioddef i'n gweld ni, eich plant, ar goll. Mae'r Plentyn rydyn ni'n ei weld ar eich pengliniau, a'r goron gyfriniol rydyn ni'n anelu ati yn eich llaw, yn ein hysbrydoli hyder y byddwn ni'n cael ein cyflawni. Ac rydyn ni'n ymddiried yn llwyr ynoch chi, rydyn ni'n taflu ein hunain at eich traed, rydyn ni'n cefnu ar ein hunain fel plant gwan ym mreichiau'r mamau mwyaf tyner, a heddiw, ydyn, heddiw rydyn ni'n aros am eich grasau hir-ddisgwyliedig gennych chi.

Salve Regina.

Gofynnwn y fendith i Maria.

Un gras olaf a ofynnwn ichi yn awr, O Frenhines, na allwch ei wadu ar y diwrnod mwyaf difrifol hwn. Caniatâ dy gariad cyson i bob un ohonom, ac yn enwedig bendith eich mam. Na, ni fyddwn yn codi o'ch traed, ni fyddwn yn datgysylltu o'ch pengliniau, nes eich bod wedi ein bendithio.

Bendithia, O Mair, ar hyn o bryd, y Goruchaf Pontiff. I rhwyfau tywysogion eich Coron, i fuddugoliaethau hynafol eich Rosari, ac oddi yno fe'ch gelwir yn Frenhines y buddugoliaethau, o! ychwanegwch hyn eto, O Fam: dyfarnwch fuddugoliaeth i Grefydd a heddwch i'r gymdeithas ddynol. Bendithia ein Hsgob, yr Offeiriaid ac yn enwedig pawb sy'n swyno anrhydedd eich Cysegrfa.

Yn olaf, bendithiwch yr holl Gymdeithion i'ch Teml Pompeii newydd, a phawb sy'n meithrin ac yn hyrwyddo'r defosiwn i'ch Rosari Sanctaidd.

O Rosary bendigedig Mair; Cadwyn bêr yr ydych yn ein gwneud yn Dduw; Bond cariad sy'n ein huno â'r Angylion; Twr iachawdwriaeth mewn ymosodiadau uffern; Harbwr diogel yn y llongddrylliad cyffredin, ni fyddwn byth yn eich gadael eto. Byddwch yn gysur yn yr awr ofid; i chi cusan olaf bywyd sy'n mynd allan. Ac acen olaf y gwefusau diflas fydd eich enw melys, Brenhines Rosari Cwm Pompeii, neu ein Mam annwyl, neu unig Lloches pechaduriaid, neu Gysurwr sofran y proffesiynau. Bendithiwch ym mhobman, heddiw a phob amser, ar y ddaear ac yn y nefoedd. Felly boed hynny.

Salve Regina.