Devozzjoni lejn Sant Antnin: it-talb biex jinkisbu grazzji fil-familja

O għażiż Sant Antnin, nirrikorru lejk biex nitolbu l-protezzjoni tiegħek fuq il-familja kollha tagħna.

Int, imsejjaħ minn Alla, ħalla d-dar tiegħek biex tikkonsagra ħajtek għall-ġid tal-proxxmu tiegħek, u għal ħafna familji li ġew għall-għajnuna tiegħek, anke b'interventi prodigjattivi, biex terġa 'tinkiseb is-serenità u l-paċi kullimkien.

O Patrun tagħna, intervjena favur tagħna: akkwista mingħand Alla s-saħħa tal-ġisem u l-ispirtu, agħtina komunjoni awtentika li taf tiftaħ lilha nnifisha għall-imħabba għall-oħrajn; ħalli l-familja tagħna tkun, wara l-eżempju tal-Familja mqaddsa ta ’Nazaret, knisja domestika żgħira, u li kull familja fid-dinja ssir santwarju tal-ħajja u tal-imħabba. Amen.

SANT'ANTONIO DA PADOVA - STORJA U QDUSSJA
Ftit hu magħruf dwar it-tfulija ta’ Sant’Anton ta’ Padova u minn Lisbona. L-istess data tat-twelid, li tradizzjoni aktar tard tpoġġi fil-15 ta’ Awwissu 1195 – jum tat-Tlugħ fis-Sema ta’ Marija Bambina, mhix ċerta. Li hu żgur hu li Fernando, dan huwa l-ewwel ismu, twieled f’Lisbona, kapitali tar-renju tal-Portugall, minn ġenituri nobbli: Martino de 'Buglioni u Donna Maria Taveira.

Diġà madwar ħmistax-il sena jidħol fil-monasteru Agostinjan ta’ San Vicente di Fora, ftit barra Lisbona, u għalhekk hu stess jikkummenta dwar il-ġrajja:

“Kulmin jattribwixxi għal ordni reliġjuża li jagħmel penitenza hemm simili għan-nisa piji li, filgħodu l-Għid, marru fuq il-qabar ta’ Kristu. Meta wieħed iqis il-massa tal-ġebel li għalqet il-ħalq, qalu: min se jirrombla l-ġebla? Kbira hija l-ġebla, jiġifieri l-ħruxija tal-ħajja tal-kunvent: id-daħla diffiċli, il-velji twal, il-frekwenza tas-sawm, l-iffrankar tal-ikel, l-ilbies mhux maħdum, id-dixxiplina ħarxa, il-faqar volontarju, l-ubbidjenza fil-pront... Min se jirrombla din il-ġebla għalina fid-daħla tal-qabar? Anġlu li niżel mis-sema, jgħidilna l-evanġelista, xemm il-ġebla u poġġa fuqha. Hawn: l-anġlu huwa l-grazzja tal-Ispirtu s-Santu, li jsaħħaħ il-fraġilità, kull ħruxija ttaffi, kull imrar jagħmel ħelu bl-imħabba tiegħu.”

Il-monasteru ta’ San Vicente kien qrib wisq tal-post fejn twieled u Fernando, li fittex distakkament mid-dinja biex jiddedika ruħu għat-talb, l-istudju u l-kontemplazzjoni, kien iżur u jfixkel regolarment il-qraba u l-ħbieb. Wara ftit tas-snin jiddeċiedi li jmur fil-monasteru Agostinjan ta’ Santa Croce f’Coimbra, fejn jibqa’ għal tmien snin ta’ studji intensi tal-Iskrittura Mqaddsa, li fi tmiemhom jiġi ordnat saċerdot fl-1220.

F’dawk is-snin fl-Italja, f’Assisi, żagħżugħ ieħor minn familja għanja ħaddan ideali ġdid ta’ ħajja: kien San Franġisk, li xi segwaċi tiegħu fl-1219, wara li qasmu n-Nofsinhar kollu, ġew Bormla wkoll biex ikomplu. lejn l-art tal-missjoni magħżula: il-Marokk.

Ftit wara, Fernando sar jaf bil-martirju ta’ dawn il-qaddisin protomartri Franġiskani li l-fdalijiet mortali tagħhom ġew esposti għall-qima tal-fidili f’Coimbra. Quddiem dak l-eżempju brillanti tas-sagrifiċċju ta’ ħajtu stess għal Kristu, Fernando, li llum il-ġurnata ħamsa u għoxrin, jiddeċiedi li jħalli l-vizzju Agostinjan biex jilbes il-vizzju aħrax tal-Franġiskan u, biex jagħmel l-abbandun tal-ħajja preċedenti tiegħu aktar radikali, jiddeċiedi. biex jassumi l-isem ta’ Antonio, b’tifkira tal-kbir monk orjentali. B’hekk mar mill-monasteru għani Agostinjan għall-ermitaġġ Franġiskan fqir ħafna ta’ Monte Olivais.

Ix-xewqa tal-patri Franġiskan ġdid Antonio kienet li jimita l-ewwel martri Franġiskani fil-Marokk u telaq lejn dik l-art iżda mill-ewwel inqabad mid-deni tal-malarja, li ġiegħlu jerġa’ jimbarka biex jirritorna d-dar. Ir-rieda t’Alla kienet differenti u maltempata ġġiegħel lill-vapur li ttrasportah jittrakka f’Milazzo qrib Messina fi Sqallija, fejn jingħaqad mal-Franġiskani tal-lokal.

Hawnhekk isir jaf li San Franġisk kien sejjaħ Kapitlu Ġenerali tal-patrijiet f’Assisi għall-Pentekoste ta’ wara u fir-rebbiegħa tal-1221 telaq lejn l-Umbria fejn iltaqa’ ma’ Franġisku fil-famuż “Kapitlu tal-Mats”.

Mill-Kapitlu Ġenerali Antonio mar jgħix ir-Romagna mibgħut fl-eremitaġġ ta’ Montepaolo bħala saċerdot għall-konfratelli tiegħu, jaħbi b’umiltà kbira l-oriġini nobbli tiegħu u fuq kollox it-tħejjija straordinarja tiegħu.

Fl-1222, iżda, b’rieda ċertament sopranaturali, kien imġiegħel jagħmel konferenza spiritwali improvizzata waqt ordinazzjoni saċerdotali f’Rimini. L-istagħġib għal tant intelliġenza u xjenza kien ġenerali u l-ammirazzjoni saħansitra akbar biex il-konfratelli jeleġġuh unanimament Predikatur.

Minn dak il-mument jibda l-ministeru pubbliku tiegħu, li jarah jipprietka bla waqfien u jagħmel mirakli fl-Italja u fi Franza (1224 - 1227), fejn dakinhar damlet l-ereżija Katara, missjunarja tal-Vanġelu u tal-messaġġ Franġiskan tal-Paċi u t-Tajjeb.

Mill-1227 sal-1230 bħala Ministru Provinċjali tat-Tramuntana tal-Italja vvjaġġa fit-tul u l-wisaʼ tat-territorju tal-provinċja vasta jipprietka lill-popolazzjoni, żar kunventi u waqqaf oħrajn ġodda. Matul dawn is-snin kiteb u ppubblika l-Priedki tal-Ħadd.

Fit-tidwir tiegħu jasal ukoll Padova għall-ewwel darba fl-1228, sena li fiha, iżda, ma jieqafx imma jmur Ruma, imsejjaħ hemm mill-ministru ġenerali, Fra Giovanni Parenti, li ried jikkonsultah fuq kwistjonijiet relatati. lill-gvern tal-Ordni.

F’dik l-istess sena inżamm Ruma mill-Papa Girgor IX għall-predikazzjoni tal-eżerċizzji spiritwali tal-kurja papali, okkażjoni straordinarja li wasslet lill-Papa biex jiddefiniha bħala teżor tal-Iskrittura Sagra.

Wara li jippriedka jmur Assisi għall-kanonizzazzjoni solenni ta’ Franġisku u fl-aħħar jirritorna Padova fejn hu bbażat biex ikompli l-predikazzjoni tiegħu fil-provinċja ta’ Emilia. Dawn huma s-snin ta’ predikazzjoni kontra l-użura u ta’ l-episodju straordinarju tal-miraklu ta’ qalb l-użura.

Fl-1230, fl-okkażjoni ta’ Kapitlu Ġenerali ġdid f’Assisi, Antonio rriżenja mill-kariga ta’ ministru provinċjali biex jiġi nominat Predikatur Ġenerali u jerġa’ jintbagħat Ruma għal missjoni lill-Papa Girgor IX.

Antonio alterna l-predikazzjoni tiegħu mat-tagħlim tat-teoloġija lis-saċerdoti u lil dawk li jaspiraw li jsiru ħaġa waħda. Kien l-ewwel għalliem tat-teoloġija tal-Ordni Franġiskan u wkoll l-ewwel kittieb kbir. Għal din il-ħidma edukattiva, Antonio kiseb ukoll l-approvazzjoni tas-Serafiku Patri Francesco li kiteblu: “Lil Brother Antonio, isqof tiegħi, Brother Francis jixtieq is-saħħa. Inħobb li tgħallem it-teoloġija lill-patrijiet, sakemm l-ispirtu tad-devozzjoni ta’ Alla ma jintefax f’dan l-istudju, kif titlob ir-regola.”

Antonio reġa’ lura Padova fl-aħħar tas-sena 1230 u qatt ma telaq minnha qabel it-transitu mbierek tiegħu.

Fis-snin ta’ Padova, ftit, imma ta’ intensità straordinarja, temm it-tfassil tal-Priedki tal-Ħadd u beda l-abbozzar ta’ dawk għall-Festi tal-Qaddisin.

Fir-rebbiegħa tal-1231 iddeċieda li jippriedka kull jum tar-Randan f’Randan straordinarju, li kien jirrappreżenta l-bidu tat-twelid mill-ġdid Kristjan tal-belt ta’ Padova. Qawwija, għal darb’oħra, kienet il-predikazzjoni kontra l-użura u fid-difiża tal-aktar dgħajfa u fqar.

F’dak il-perjodu saret il-laqgħa ma’ Ezzelino III da Romano, tirann feroċi Veroniż, biex jitlob għall-ħelsien tal-Konti tal-familja S. Bonifacio.

Fl-aħħar tar-Randan fix-xhur ta’ Mejju u Ġunju 1231 jirtira f’Camposampiero, fil-kampanja, madwar 30 km mill-belt ta’ Padova, fejn matul il-ġurnata jqatta’ l-ħin tiegħu f’għarix żgħira mibnija fuq siġra tal-ġewż. Fiċ-ċella tal-kunvent, fejn kien jgħix meta ma kienx qed jirtira fuq is-siġra tal-ġewż, jidherlu l-Bambin Ġesù.

Minn hawn Antonio, imdgħajjef mill-mard, jitlaq imut għal Padova fit-13 ta’ Ġunju u jirritorna ruħu għand Alla fil-kunvent żgħir tal-Klarisse all’Arcella, fil-bibien tal-belt u quddiem ir-ruħ qaddisa tiegħu, meħlusa mill-ħabs ta’ il-laħam, ġie assorbit fl-abbiss tad-dawl jippronunzja l-kliem “Jien nara lil Sidni”.

Mal-mewt tal-Qaddis inqalgħet tilwima perikoluża dwar il-pussess tal-fdalijiet mortali tiegħu.Inħtieġ proċess kanoniku quddiem l-Isqof ta Padova, fil-preżenza tal-ministru provinċjali tal-patrijiet, biex jagħraf li kien jirrispetta l-qaddis. testment tal-Patri Mqaddes, li xtaq li jindifen fil-Knisja ta’ Santa Maria Mater Domini, komunità ta’ appartenenza tiegħu, li seħħ, wara l-funeral solenni, nhar it-Tlieta ta’ wara t-transitu piju, fis-17 ta’ Ġunju, 1231, il-ġurnata fl- li l-ewwel miraklu wara l-mewt iseħħ.

Anqas minn sena wara t-30 ta’ Mejju, 1232 il-Papa Girgor IX għolla lil Antnin għall-unuri tal-altari, billi ffissa l-festa fil-jum tat-twelid tiegħu fis-sema: it-13 ta’ Ġunju.