Wat was de oorspronkelijke taal van de Bijbel?

De Schrift begon met een zeer primitieve taal en eindigde met een taal die zelfs nog verfijnder was dan het Engels.

De taalgeschiedenis van de Bijbel omvat drie talen: Hebreeuws, Koine of gewoon Grieks en Aramees. In de loop van de eeuwen waarin het Oude Testament werd samengesteld, evolueerde het Hebreeuws echter met kenmerken die het lezen en schrijven gemakkelijker maakten.

Mozes ging zitten om de eerste woorden van de Pentateuch te schrijven, in 1400 voor Christus. Pas 3.000 jaar later, in 1500 na Christus, werd de hele Bijbel in het Engels vertaald, waardoor het document een van de oudste nog bestaande boeken was. Ondanks zijn leeftijd beschouwen christenen de bijbel als actueel en relevant omdat het Gods geïnspireerde Woord is.

Hebreeuws: taal uit het Oude Testament
Hebreeuws behoort tot de Semitische taalgroep, een familie van oude talen in de Vruchtbare Halve Maan die Akkadisch omvatte, het dialect van Nimrod in Genesis 10; Ugaritisch, de taal van de Kanaänieten; en Aramees, algemeen gebruikt in het Perzische rijk.

Hebreeuws werd van rechts naar links geschreven en bestond uit 22 medeklinkers. In zijn vroegste vorm liepen alle letters door elkaar. Vervolgens werden punten en uitspraakcijfers toegevoegd om het lezen te vergemakkelijken. Naarmate de taal vorderde, werden er klinkers toegevoegd om woorden te verduidelijken die onduidelijk waren geworden.

De constructie van de Hebreeuwse zin kan het werkwoord eerst plaatsen, gevolgd door het zelfstandig naamwoord of voornaamwoord en de objecten. Omdat deze woordvolgorde zo verschillend is, kan een Hebreeuwse zin niet woord voor woord in het Engels worden vertaald. Een andere complicatie is dat een Hebreeuws woord een veelgebruikte uitdrukking zou kunnen vervangen, die bekend moest zijn bij de lezer.

Verschillende Hebreeuwse dialecten hebben vreemde woorden in de tekst geïntroduceerd. Genesis bevat bijvoorbeeld enkele Egyptische uitdrukkingen, terwijl Jozua, Rechters en Ruth Kanaänitische termen bevatten. Sommige van de profetische boeken gebruiken Babylonische woorden, beïnvloed door ballingschap.

Een sprong voorwaarts in duidelijkheid kwam met de voltooiing van de Septuaginta, een vertaling van de Hebreeuwse Bijbel in het Grieks in 200 v.Chr. Dit werk omvatte de 39 canonieke boeken van het Oude Testament en enkele boeken geschreven na Maleachi en vóór het Nieuwe Testament. Toen Joden zich in de loop der jaren uit Israël verspreidden, vergaten ze hoe ze Hebreeuws moesten lezen, maar konden ze Grieks lezen, de gemeenschappelijke taal van die tijd.

De Griek opende het Nieuwe Testament voor de heidenen
Toen bijbelschrijvers de evangeliën en brieven begonnen te schrijven, verlieten ze het Hebreeuws en wendden ze zich tot de populaire taal van hun tijd, koine of gewoon Grieks. Grieks was een verenigende taal, wijdverbreid tijdens de veroveringen van Alexander de Grote, wiens verlangen was om de Griekse cultuur over de hele wereld te helleniseren of te verspreiden. Alexanders rijk besloeg de Middellandse Zee, Noord-Afrika en delen van India, dus het gebruik van Grieks werd overheersend.

Grieks was gemakkelijker te spreken en te schrijven dan Hebreeuws omdat het een compleet alfabet gebruikte, inclusief klinkers. Het had ook een rijk vocabulaire, waardoor precieze nuances van betekenis mogelijk waren. Een voorbeeld zijn de vier verschillende Griekse woorden voor liefde die in de Bijbel worden gebruikt.

Een bijkomend voordeel was dat de Grieken het Nieuwe Testament openstelden voor heidenen of niet-joden. Dit was buitengewoon belangrijk bij evangelisatie omdat de Griek heidenen toestond om de evangeliën en brieven voor zichzelf te lezen en te begrijpen.

Aramese smaak toegevoegd aan de Bijbel
Hoewel het geen belangrijk onderdeel was van het schrijven van de Bijbel, werd het Aramees in verschillende delen van de Bijbel gebruikt. Aramees werd algemeen gebruikt in het Perzische rijk; na de ballingschap brachten de joden het Aramees terug naar Israël, waar het de meest populaire taal werd.

De Hebreeuwse Bijbel werd vertaald in het Aramees, Targoem genaamd, in de tweede tempelperiode, die liep van 500 v.Chr. Tot 70 n.Chr. Deze vertaling werd voorgelezen in synagogen en gebruikt voor onderwijs.

De bijbelse passages die oorspronkelijk in het Aramees verschenen zijn Daniel 2-7; Ezra 4-7; en Jeremia 10:11. Aramese woorden worden ook opgetekend in het Nieuwe Testament:

Talitha qumi ("Meisje of kind, sta op!") Markus 5:41
Ephphatha ("Wees open") Marcus 7:34
Eli, Eli, lema sebaqtani (de roep van Jezus vanaf het kruis: "Mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten?") Marcus 15:34, Matteüs 27:46
Abba ("Vader") Romeinen 8:15; Galaten 4: 6
Maranatha ("Heer, kom!") 1 Korintiërs 16:22
Engelse vertalingen
Onder invloed van het Romeinse Rijk nam de vroege kerk het Latijn als officiële taal aan. In 382 n.Chr. Gaf paus Damasus I Hiëronymus de opdracht een Latijnse bijbel te produceren. Hij werkte vanuit een klooster in Bethlehem en vertaalde het Oude Testament voor het eerst rechtstreeks uit het Hebreeuws, waardoor de kans op fouten als hij de Septuaginta gebruikte, kleiner werd. De hele Bijbel van Hiëronymus, de Vulgaat genoemd omdat hij de gebruikelijke toespraak van die tijd gebruikte, kwam rond het jaar 402 uit.

De Vulgaat was bijna 1.000 jaar de officiële tekst, maar die bijbels werden met de hand gekopieerd en waren erg duur. Bovendien wisten de meeste gewone mensen niet hoe ze Latijn moesten lezen. De eerste volledige Engelse bijbel werd in 1382 door John Wycliffe gepubliceerd, voornamelijk gebaseerd op de Vulgaat als bron. Dit werd gevolgd door de vertaling van Tyndale in 1535 en die van Coverdale in 1535. De Reformatie leidde tot een golf van vertalingen, zowel in het Engels als in andere lokale talen.

Engelse vertalingen die tegenwoordig algemeen worden gebruikt, omvatten de King James-versie, 1611; American Standard Version, 1901; Herziene standaardversie, 1952; Living Bible, 1972; Nieuwe internationale versie, 1973; Engelse versie van vandaag (Good News Bible), 1976; New King James Version, 1982; en Engelse standaardversie, 2001.