Олимон санаи таваллуди Исоро муайян кардаанд

Ҳар сол - дар давраи декабр - мо ҳамеша ба ҳамон баҳс бармегардем: Исо кай таваллуд шудааст? Ин дафъа олимони итолиёвӣ ба ин савол ҷавоб медиҳанд. Дар мусохибае, ки аз тарафи Эдвард Пентин ба як ил Феҳристи миллии католикӣ, доктори илмҳои таърих Либерато де Каро натиҷаҳои бадастовардаи гурӯҳи тадқиқотии худро дар бораи санаи таваллуди Исо мубодила мекунад.

Мавлуди Исо, бозёфти итолиёвӣ

Дар як тадқиқоти таърихии ба наздикӣ, як муаррихи итолиёвӣ лаҳзаи таваллуди Масеҳро муайян мекунад Бетлемме дар 1 декабри пеш аз милод сол ва моҳ дақиқ чӣ гуна ҷойгир карда шуд? Инҳоянд унсурҳои асосӣ дар ҷамъбаст:

Моҳи таваллуд

Аввалин унсуре, ки ҳангоми ҳисоб кардани санаи таваллуди Исо ба назар гирифта мешавад, муносибати байни зиёрати Ерусалим ва ҳомиладории Элисобаъ мебошад.

Аввалин чизеро, ки бояд қайд кард, ин аст, ки тибқи ҳисоботи хронологии Инҷил, мувофиқи Луқо, Элисобаъ дар моҳи шашум ҳангоми эълони эълон ҳомиладор буд.

Дар он рӯзҳо, мегӯяд муаррих, се зиёрат буд: як ба Pasqua, дигар а Пантикост [Ибрӣ] (50 рӯз пас аз Фисҳ) ва сеюм ба Иди хаймахо (шаш моҳ пас аз Пасха).

Давраи максималие, ки дар байни ду зиёрати пайдарпай метавонад гузашт, шаш моҳ буд, аз иди хаймаҳо то Пасха пас аз он.

Инҷили Луқо нишон медиҳад, ки чӣ тавр Юсуф ва Марям онҳо мувофиқи Қонуни Мусо ҳоҷӣ буданд (Луқо 2,41:XNUMX), ки барои зиёрати Ерусалим дар се ҷашни дар боло зикршуда пешбинӣ шуда буд.

Ҳоло, аз Марям, дар замониЭълон, аз ҳомиладории Элизабет огоҳ набуд, ҳатман чунин бармеояд, ки ҳадди аққал панҷ моҳ пеш аз он вақт ҳеҷ зиёрати зиёратӣ анҷом дода нашудааст, зеро Элизабет аллакай дар моҳи шашуми ҳомиладорӣ буд. 

Ҳамаи ин маънои онро дорад, ки Эълон бояд на камтар аз панҷ моҳ пас аз зиёфати ҳаҷ сурат мегирифт. Аз ин рӯ, аз ин бармеояд, ки давраи гузоштани Эъломия давраи байни Иди хаймаҳо ва Пасха мебошад ва ташрифи фаришта ба Марям ҳатман бояд хеле наздик ва пеш аз иди Пасха бошад.

Пасха соли литургиро оғоз кард ва дар моҳи аввали пурраи баҳор, одатан дар охири моҳи март, аввали апрел афтод. Агар нӯҳ моҳи ҳомиладориро ҷамъ оварем, мо дар охири моҳи декабр, аввали моҳи январ мерасем. Инҳо моҳҳои рӯзи таваллуди Исо хоҳанд буд.

Соли таваллуд

Инҷил мувофиқи Матто (Матто 2,1) ба мо дар бораи куштори гӯё бегуноҳон аз ҷониби Ҳиродуси Бузург, ки бо мақсади саркӯб кардани Исои навзод анҷом дода шуда буд, нақл мекунад.Аз ин рӯ, Ҳиродус бояд дар ҳамон соле зинда буд. Исо таваллуд шудааст, муаррих Флавий Иосиф, Ҳиродуси Бузург пас аз гирифтани моҳ, ки аз Ерусалим намоён буд, мурд. Аз ин рӯ, астрономия барои муайян кардани марги ӯ ва аз ин рӯ, соли таваллуди Исо муфид аст.

Тибқи таҳқиқоти муосири астрономӣ, гирифтани моҳ дар Яҳудо 2000 сол пеш мушоҳида шуда буд, ки дар робита бо дигар унсурҳои хронологӣ ва таърихие, ки аз навиштаҳои Юсуф ва таърихи Рум бармеояд, танҳо як роҳи ҳалли имконпазирро дорад.

Санаи марги Ҳиродуси Бузург дар солҳои 2-3-юми милодӣ ба вуқӯъ меомад, ки бо оғози анъанавии давраи насронӣ мувофиқат мекард, яъне санаи таваллуди Исо дар соли 1 пеш аз милод рост меомад.