11 Shkurt: lutja për të sëmurët

Ashtu si Shën Bernadeta, ne jemi nën vështrimin e Marisë. Vajza e përulur nga Lourdes thotë se Virgjëresha, të cilën ajo e përcaktoi "Zonja e Bukur", e shikoi atë ndërsa shikon një person. Këto fjalë të thjeshta përshkruajnë plotësinë e një marrëdhënieje. Bernadette, e varfër, analfabete dhe e sëmurë, ndihet e shikuar nga Mary si një person. Zonja e Bukur i flet me shumë respekt, pa dhembshuri. Kjo na kujton se çdo pacient është dhe mbetet gjithmonë një qenie njerëzore, dhe duhet të trajtohet si i tillë. Bernadette, pasi ka qenë në Grotto, falë lutjes shndërron brishtësinë e saj në mbështetje për të tjerët, falë dashurisë ajo bëhet e aftë të pasurojë fqinjin e saj dhe, mbi të gjitha, ofron jetën e saj për shpëtimin e njerëzimit. Fakti që Zonja e Bukur i kërkon asaj të lutet për mëkatarët na kujton se të sëmurët, vuajtjet, jo vetëm që mbajnë brenda vetes dëshirën për të shëruar, por edhe për të jetuar jetën e tyre në një mënyrë të krishterë, duke ardhur për ta dhënë atë si dishepuj autentikë misionarë e Krishtit. Mary i jep Bernadette thirrjen për t'i shërbyer të sëmurit dhe e quan atë të jetë një Motër Bamirësie, një mision që ajo e shpreh në një shkallë kaq të lartë sa të bëhet një model të cilit çdo punonjës shëndetësor mund t'i referohet. Prandaj, le ta kërkojmë Konceptimin e Papërlyer për hirin e diturisë gjithnjë se si të lidhemi me personin e sëmurë si me një person që sigurisht ka nevojë për ndihmë, ndonjëherë edhe për gjërat më elementare, por që mbart në vete dhuratën e tij për ta ndarë me të tjerët. Vështrimi i Marisë, Ngushëlluese e të pikëlluarit, ndriçon fytyrën e Kishës në përkushtimin e saj të përditshëm ndaj nevojtarëve dhe vuajtjeve.
(POPE FRANCIS, mesazh për ditën e 2017-të të sëmurit XNUMX)

Dita Botërore e Lutjes së Sëmurë 2017
Virgjëresha dhe Nëna Mari që kanë shndërruar një shpellë për kafshët në shtëpinë e Jezusit me disa rroba pëlhure dhe një mal butësie, tek ne, të cilët me besim thirremi në emrin tuaj, ktheni vështrimin tuaj dashamirës. Shërbëtor i vogël i Atit që gëzohet me lëvdata, gjithmonë mik i vëmendshëm që vera e festës të mos mungojë në jetën tonë, na jep habinë për gjërat e mëdha të arritura nga i Plotfuqishmi. Nëna e të gjithë atyre që i kuptojnë dhimbjet tona, një shenjë shprese për ata që vuajnë, me dashurinë tuaj amtare ju hapni zemrat tona besimit; ndërmjetësoni për ne forcën e Zotit dhe na shoqëroni në udhëtimin e jetës. Zoja e kujdesit u largua nga fshati juaj pa vonesë për të ndihmuar të tjerët me drejtësi dhe butësi, të hapni zemrat tona ndaj mëshirës dhe të bekoni duart e atyre që prekin mishin e vuajtur të Krishtit. Virgjëresha e Papërlyer e cila në Lourdes dha një shenjë të pranisë tuaj, si një nënë e vërtetë, ecni me ne, luftoni me ne,
dhe jepuani të gjithë të sëmurëve që ju drejtohen me besim për të ndjerë afërsinë e dashurisë së Zotit. Amen