3 korrik - SI DUHET T PR PRAKTIKOJM DE ZHVILLIMIN E ÇMIMIT T OF GJAKUT

Përkushtimi ndaj gjakut të çmuar nuk duhet të jetë steril, por i frytshëm i jetës për shpirtrat tanë. Dhe frytet shpirtërore do të jenë më të mëdha nëse ndjekim metodën e mësuar nga shenjtorët, të cilët ishin mjeshtra në këtë. Shën Gaspar Del Bufalo, Serafi i Gjakut të Çmuar, na këshillon ta vështrojmë Krishtin e përgjakur dhe të kujtojmë këto mendime: Kush është Ai që dha gjakun për mua? Biri i Zotit. Sikur ta kishte derdhur një mik, sa mirënjohës do të isha! Për Jezusin në vend të kësaj mosmirënjohja më e zezë! Mbase edhe unë kam ardhur ta blasfemoj dhe ta ofendoj me mëkate të rënda. Çfarë më dha Biri i Zotit? Gjaku i tij. Ju e dini, thërret Shën Pjetri, që nuk u çliruat me ar dhe argjend, por me Gjakun e Çmuar të Krishtit. Dhe çfarë meritash kisha? Askush Dihet që një nënë jep gjak për fëmijët e saj dhe kush e do e derdh atë për një të dashur. Por unë, përmes mëkatit, isha armiku i Zotit, por ai nuk i shikoi mëkatet e mia, por vetëm dashurinë e tij. Si ma dhurove? Gjithçka, deri në pikën e fundit mes fyerjeve, blasfemive dhe mundimeve më të tmerrshme. Prandaj Jezusi dëshiron prej nesh në këmbim të kaq shumë dhimbjes dhe aq shumë dashurisë, zemrës sonë, ai dëshiron që ne të ikim nga mëkati, ai dëshiron që ne ta duam atë me gjithë forcën tonë. Po, le ta duam këtë Zot të gozhduar në kryq, le ta duam atë intensivisht dhe vuajtjet e tij nuk do të jenë të kota dhe gjaku i tij nuk do të derdhet kot për ne.

SHEMBULL: Apostulli më i madh i përkushtimit ndaj gjakut të çmuar ishte pa dyshim Shën Gaspar del Bufalo nga Roma, i lindur më 6 janar 1786 dhe vdiq më 28 dhjetor 1837. Motra Agnes e Fjalës së Mishëruar, e cila më vonë vdiq në një koncept të madh të shenjtërisë, shumë vite më parë ai parashikoi veprën madhështore, duke thënë se do të ishte «Bori i gjakut hyjnor», që do të thoshte me çfarë zjarri do të përhapte devocionin dhe do të këndonte lavditë. Ai duhej t'i nënshtrohej vuajtjeve dhe rrëfimeve të patregueshme, por në fund ai pati gëzimin që mundi të themelonte Kongregacionin e Misionarëve të Gjakut të Çmuar, tani i përhapur në shumë pjesë të botës. Zoti, për ta ngushëlluar në mundimet e tij, një ditë, ndërsa po festonte meshën e shenjtë, menjëherë pas shenjtërimit i tregoi qiellin nga i cili zbriste një zinxhir i artë, i cili duke kaluar në kupë, ia lidhi shpirtin për ta çuar drejt lavdisë. Nga ajo ditë e tutje ai duhej të vuante edhe më shumë, por zelli i tij për të sjellë në shpirtrat përfitimet e Gjakut të Jezusit ishte gjithnjë e më i fortë. Ai u bekua nga Shën Piu X në 18 Dhjetor 1904 dhe u shenjtërua nga Pius XII më 12 Qershor 1954. Trupi i tij prehet në kishën e S. Maria në Trivio në Romë dhe pjesërisht edhe në Albano Laziale, afër Romës, i mbyllur në një urnë të pasur. Nga qielli ai vazhdon t'u japë hire dhe mrekulli sidomos adhuruesve të Gjakut të Çmuar.

Q PLLIMI: Unë shpesh do të mendoj, veçanërisht në momentin e tundimit, për vuajtjet e vuajtura nga Jezusi për mua.

XHAKULATORI: Unë të adhuroj ty, o gjak i çmuar i Jezusit, i derdhur për dashurinë time.